ဘန္ေကာက္ ပတၱရား ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းသြားလည္း OK တယ္

ဘန္ေကာက္ကေန ပတၱရားသြားတဲ႔ လမ္းေပၚမွာ ရိွေနတဲ႔ Sriracha Tiger Zoo အဝင္ပါ။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔အရမ္းလွပါတယ္။ ကားႀကီးနဲ႔လာရင္ေတာ့ ကားရပ္ဖို႔ ခက္ခဲႏုိင္ပါတယ္။

လူေတြမွာ ခရီးသြားတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ခံယူခ်က္သီးသီးသန္႔သန္႔ေလးေတြရိွတယ္။ တခ်ဳိ႕က ခရီးသြားရင္ မိသားစုတစ္စုလံုးနဲ႔ သြားရမွ လံုျခံဳေပ်ာ္ရႊင္တယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ားနဲ႔ စည္စည္ကားကား ဆူဆူညံညံေလး သြားခ်င္တယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ခရီးသြားေအဂ်င္စီေတြက စီစဥ္ေပးတဲ႔ ခရီးမ်ဳိးကိုလိုက္ခ်င္ၿပီး မိတ္ေဆြအသစ္ေတြ ေတြ႔ရ ရွာရတာမ်ဳိးကို သေဘာက်ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ခရီးသြားမွ ကိုယ္႔သေဘာနဲ႔ကိုယ္ စိတ္ႀကိဳက္သြားလာလႈပ္ရွားႏုိင္တယ္လို႔ထင္တယ္။ သူ႔ခံယူခ်က္နဲ႔သူမို႔ ဘယ္သူကမွေတာ့ မမွားၾကပါဘူး။ သို႔ေပမယ္႔လည္း ဒီခံယူခ်က္တိုင္းမွာ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္ေလးေတြေတာ့ ရိွသေပါ႔ေလ။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခရီးသြားရင္ ဘယ္လိုသြားရ သြားရ ေပ်ာ္ေနတတ္တာပါပဲ။ တစ္ေယာက္တည္းလား၊ ႏွစ္ေယာက္တြဲလား၊ အေဖာ္တသင္းနဲ႔လား၊ မိသားစုနဲ႔လား၊ ဘာလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခရီးသြားရတာကို သေဘာက်ႏွစ္သက္ေနမိပါေတာ့တယ္။ ဒီတစ္ခါ ကၽြန္ေတာ္သြားျဖစ္ခဲ႔တာက ဘန္ေကာက္၊ ပတၱရားဘက္ေပါ႔။ ေၾသာ္ တစ္ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မခိုက္တာရိွတယ္။ အဲဒါ ခရီးသြားေအဂ်င္စီေတြရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ႔ သြားရတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ အပန္းမေျပဘဲ ပိုပင္ပန္းေစတယ္ထင္မိလို႔ပါ။ သို႔ေပမယ္႔လည္း ေစာေစာကေျပာသလိုေပါ႔ အားသာခ်က္ေလးေတာ့ ရိွတယ္။ ခရီးမသြားခင္နဲ႔ သြားေနတုန္း ကိုယ္႔ဘက္က သိပ္ပူပန္စရာမရိွဘူး၊ ခရီးသြားေလ႔လာသူတစ္ဦးအေနနဲ႔ ေရာက္သင့္ေရာက္ထိုက္တဲ႔ေနရာေတြအကုန္ေရာက္ႏိုင္သလို၊ သြားေရာက္တဲ႔ေနရာေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔အခ်က္အလက္ေတြလည္း တိတိက်က် လြယ္လြယ္ကူကူ သိိႏိုင္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔လည္း ကၽြန္ေတာ့အတြက္ကေတာ့ ခရီးသြားေအဂ်င္စီေတြရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ႔ သြားရတာဟာ ငယ္ငယ္က မူလတန္းေက်ာင္းတက္တုန္း ဆရာမေတြနဲ႔ ေလ႔လာေရးခရီးသြားေနရတယ္လို႔ ခံစားရေနရတာေၾကာင့္ပါပဲ။

ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဒီ ခရီးကို ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ သြားပါတယ္။ အရင္ကလည္း အလုပ္ကိစၥေတြနဲ႔ ဘန္ေကာက္က မၾကာခဏ ေရာက္ျဖစ္ေပမယ္႔ လည္ပတ္ဖို႔ သိပ္မလုပ္ျဖစ္ခဲ႔ဘူး။ ခုတစ္ေခါက္ေတာ့ အလုပ္ကေန ရက္ရွည္ခြင့္ယူၿပီး ပတၱရားဘက္ကို ဦးစားေပး ထြက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ အားနည္းေနေသးတဲ႔ အခ်က္ေပါ႔။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ခကို အသက္သာဆံုးျဖစ္ေအာင္ အင္တာနက္ကေန ႀကိဳတင္ Booking လုပ္တာမ်ဳိး၊ ခရီးစဥ္ကို ႀကိဳတင္ၾကံစည္ၿပီး ေလယာဥ္လက္မွတ္ဝယ္ယူထားတာမ်ဳိး အရမ္းရွားတယ္။ တကယ္က အဲလိုလုပ္ႏုိင္ရင္ ကိုယ္႔ရဲ႕ ခရီးစဥ္ဟာ စားရိတ္အမ်ားႀကီး ခ်ဳဳံ႕ႏိုင္သြားေစပါတယ္။ ဒီ ထိုင္းခရီးစဥ္အတြက္လည္း ကၽြန္ေတာ္က Budget Airline Nok Air ကို ႀကိဳတင္ဝယ္ယူခဲ႔တာမို႔ အသြားအျပန္ ၈၅ ေဒၚလာေလာက္ပဲ ေပးခဲ႔ရပါတယ္။ ကီလို ၃၀ သယ္ေဆာင္ခြင့္ပါၿပီးသား၊ အခြန္ပါၿပီးသားပါ။ ဒါေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ေတြေဝေနလို႔ ေဈးတက္သြားတာ ပထမစေတြ႔တုန္းကဆို ၆၀ ေဒၚလာေလာက္ပဲ ရိွတယ္။ ျမန္မာေငြ ၈ေသာင္း ၉ ေသာင္း ေလာက္နဲ႔ ဘန္ေကာက္ အသြားအျပန္ လက္မွတ္ရႏိုင္တာ မဆိုးဘူးေပါ႔။



ေနာက္တစ္ခါ ဟိုတယ္ Booking ယူတာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဒီမွာ Master Card, Visa Card ေတြ လုပ္လို႔ရေနပါၿပီ။ အရမ္းလည္းလြယ္ပါတယ္။ ရိွထားရင္ မမွားပါဘူး။ ဟိုတယ္ Booking အတြက္ ေဈးႏႈန္းသင့္တာေလးေတြကို Booking.com,Agoda.com တို႔လိုမ်ဳိးကေန ရွာေဖြၿပီၚ ႀကိဳတင္ယူထားတာကလည္း ကိုယ္႔အတြက္ အဆင္ေျပတာေပါ႔။ တစ္ခုေတာ့ ရိွပါတယ္။ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း အြန္လိုင္းက Booking လုပ္တာက Walk-in လုပ္တာထက္ ပိုေဈးႀကီးေနတတ္လို႔ ခရီးသြားရာသီခ်ိန္မဟုတ္ရင္ ဒီအတိုင္းပဲ ဟိုတယ္ကို လွမ္းခ်ိတ္တာမ်ဳိး၊ ကိုယ္တိုင္သြားေမးလိုက္တာမ်ဳိးကလည္း ပိုၿပီး ေကာင္းေနတတ္ျပန္ပါတယ္။ ဟိုတယ္ခေတြကေတာ့ ေခၽြတာေရးဆင္းေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ပ္ ၃ေသာင္းဝန္းက်င္ ဟိုတယ္ေလးေတြ ရိွပါတယ္။ အဲဒီထက္ နိမ္႔ရင္ေတာ့ ကိုယ္ေဈးဝယ္ထြက္ထားတဲ႔ ပစၥည္းေပါင္းစံုကို မေပ်ာက္ပ်က္ဖို႔က သိပ္ၿပီး မလြယ္လွပါဘူး။ ပစၥည္းေတြလည္း သိပ္မပါ၊ သိပ္မဝယ္ရင္ေတာ့ က်ပ္ ၁ေသာင္းခြဲဝန္းက်င္ေလးေတြလည္း ရွာေတြ႔ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ေသခ်ာတာက က်ပ္ ၃ ေသာင္း ၄ ေသာင္းဝန္းက်င္ေပမယ္႔ ဒီက ဟိုတယ္ႀကီးေတြရဲ႕ အခန္းအျပင္အဆင္မ်ဳိး ရႏိုင္တာ ေတြ႔ရပါမယ္။ ကိုယ္က တတ္ႏိုင္လို႔ တစ္သိန္း ဝန္းက်င္တန္ေလးမ်ား တည္းလို႔ကေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ။

ဒီတစ္ေခါက္ ဘန္ေကာက္ကို ေသာၾကာည ေလယာဥ္နဲ႔ ထြက္လာတာမို႔လို႔ ထိုင္းအခ်ိန္ ည ၁၁ နာရီခြဲေလာက္ ေရာက္ပါတယ္။ အဲဒီကေန ၿမိဳ႕ထဲဝင္ ဟိုတယ္တန္းသြားၿပီး ဘန္ေကာက္မွာ တစ္ည ကို မျဖစ္မေန ျဖဳန္းလိုက္ရတယ္။ အားလပ္ရက္ လာတဲ႔သူရဲ႕ ထံုးစံေပါ႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ဘီယာေလး ေသာက္ခ်င္လို႔ ရွာေတာ့ ဆိုင္ေတြက လျပည့္ညမို႔ မေရာင္းဘူးတဲ႔။ သူတို႔ဆီမွာလည္း အဲဒီလို ရိွေသးတာကိုးလို႔ ေတြးမိတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္သြားေမးတဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေလးက ျမန္မာဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ဆိုင္ျဖစ္ေနေတာ့ သူတို႔ကို နည္းနည္းအကူအညီေတာင္းလိုက္တာ သူတို႔ကလည္း ဆိုင္မွာေတာ့ မေသာက္ဘဲ တျခားမွာေသာက္ဖို႔ ပါဆယ္ယူသြားပါေျပာတာနဲ႔ အဆင္ေျပသြားတယ္။ ည မအိပ္ခင္ေလး ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳၿပီးခ်ိတ္ထားတဲ႔ ဘန္ေကာက္က ကားဆရာအစ္ကိုေတြဆီ ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး အေၾကာင္းၾကားထားလိုက္ပါတယ္။ နက္ျဖန္ မနက္ဟိုတယ္မွာ လာႀကိဳၿပီး ပတၱရားသြားဖို႔ပါ။

မနက္ေရာက္ေတာ့ ဟိုတယ္မနက္စာေလး သြက္သြက္စားၿပီး ေစာင့္ေနတဲ႔ ကားစီ တက္ပါတယ္။ သူတို႔ဆီမွာက မ်ားေသာအားျဖင့္ အခ်ိန္အရမ္းမွန္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္မွာထားတဲ႔အခ်ိန္ ကြက္တိေရာက္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ကို လာႀကိဳတဲ႔ ကားဆရာက ကိုလွစိုး ပါ။ ျမန္မာပါ။ ထိုင္းမွာ ကားေမာင္းေနတာေပါ႔။ သူတို႔က ထိုင္းလို ျမန္မာလို ႏွစ္ဘာသာ အဆင္ေျပေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ခရီးေပါက္ပါတယ္။ အရင္တစ္ေခါက္တုန္းကေတာ့ ကိုေဇာ္ထက္ ရဲ႕ ကားကို သံုးျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ဦးစလံုးက အဆင္ေျပပါတယ္။ သြားခ်င္တဲ႔ခရီးကို သူတို႔ဘက္ကလည္း အၾကံေပးတယ္။ ဆိုပါေတာ့ ခု ကၽြန္ေတာ္က ပတၱရားကမ္းေျခကို သြားမယ္ဆိုရင္ လမ္းမွာ ဘယ္ေနရာေတြကို ဘယ္အခ်ိန္မွာဝင္သင့္တယ္။ ေနာက္တစ္ေနရာမွာ ဘယ္အခ်ိန္ ဘာပြဲရိွလို႔ ဘယ္အခ်ိန္အေရာက္သြားသင့္တယ္ဆိုတာေတြကို အၾကံျပဳေပးပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ကိုယ္႔အခ်ိန္မပြန္းပဲ႔ပဲ လိုရာခရီးကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းသြားႏိုင္တာေပါ႔။ ၿပီးရင္ သူတို႔ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေဝမွ်ေပးခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာကားသမားေတြနဲ႔ သြားခ်င္တဲ႔ ျမန္မာမိသားစုေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအသံုးတည့္ႏုိင္ပါလိမ္႔မယ္။ ကားခကေတာ့ ေန႔ခ်င္းျပန္ဆိုရင္ က်ပ္တစ္သိန္းခြဲေလာက္ ရိွၿပီး တစ္ညအိပ္ဆိုရင္ ႏွစ္သိန္းခြဲေလက္ က်သင့္ပါမယ္။ အဖြဲ႔လိုက္သြားႏုိင္ရင္ေတာ့ တစ္ဦးခ်င္းစိုက္ထည့္ရတဲ႔ေငြ ပိုသက္သာသြားမွာေပါ႔ေလ။

မနက္ ၆ နာရီမွာ ကားနဲ႔ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကေန စထြက္ပါတယ္။ ပတၱရားဘက္ကို တိုက္႐ိုက္သြားမယ္ဆိုရင္ ၃ နာရီေလာက္ဆက္တုိက္ေမာင္းရေလာက္ပါမယ္။ လမ္းမွာက ဝင္ၾကည့္ခ်င္စရာ၊ ဝင္လည္ခ်င္စရာေလးေတြ ေပါမ်ားေတာ့ အခ်ိန္က အဲဒါထက္ ပိုၾကာသြားတတ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္သြားတာမွာ ကၽြန္ေတာ္က အရင္ဆံုး Srigacha Tiger Zoo ကို အသြားမွာ ဝင္ပါတယ္။ က်ားဥယ်ာဥ္ ဆိုေပမယ္႔ တျခားတိရစၱာန္ျပကြက္ေလးေတြလည္း ရိွသလို၊ ျပင္ဆင္ထားတာလည္း အရမ္းလွပါတယ္။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္စရာ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီမွာ အေရးႀကီးဆံုးက က်ားျပကြက္ေတြပဲ။ ပြဲခ်ိန္ေလးေတြ မီေအာင္ သြားၾကည့္ႏုိင္ရင္ ပိုအဆင္ေျပပါတယ္။ ပြဲတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုက ေနရာေလးေတြ ကြာေတာ့ နည္းနည္း လမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္ရတယ္။ အဲဒီပန္းျခံက မိေခ်ာင္းျပကြက္ကလည္း နာမည္ႀကီးပါတယ္။ ဝက္အေျပးၿပိဳင္ပြဲတို႔၊ က်ားေလးေတြကို ႏို႔တိုက္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္တာတို႔က အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားေစတဲ႔ အမွတ္တရေတြပါပဲ။ အဲဒီမွာနဲ႔တင္ တစ္ေန႔ခင္းလံုးကုန္သြားပါတယ္။ 

Sriracha Tiger Zoo ဆိုတဲ႔အတိုင္း က်ားဥယ်ာဥ္ထဲမွာ က်ားငယ္ေလးေတြကို ႏို႔တိုက္ေနတဲ႔ ပံုေလး အမွတ္တရ ႐ိုက္ကူးႏုိင္ပါတယ္။ ဘတ္ ၃၀၀ ေလာက္ ေပးရပါတယ္။

Sriracha Tiger Zoo ကို ဝင္ဖို႔အတြက္ လက္မွတ္ျဖတ္တဲ႔ေနရာေလး မတိုင္ခင္ ဒီမွာ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု႐ိုက္လို႔ရတယ္။ အတြင္းကို ဝင္ဖို႔ကေတာ့ ဘတ္ ၅၀၀ ေလာက္ ေပးရပါတယ္။

Sriracha Tiger Zoo ဆိုတဲ႔အတိုင္း က်ားဥယ်ာဥ္ထဲမွာ က်ားငယ္ေလးေတြကို ခုလို ကိုယ္တုိင္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ႏို႔တုိက္ႏိုင္ပါတယ္။ ႏို႔တစ္ဗူးကို ဘတ္ ၁၀၀ ေပးရပါတယ္။

Sriracha Tiger Zoo မွာ က်ားတစ္မ်ဳိးတည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တျခား တိရစၦာန္လိမၼာေလးေတြရဲ႕ ျပကြက္ဆန္းေတြကို အားေပးရဦးမွာပါ။ ဒါေလးက ဝက္အေျပးၿပိဳင္ပြဲေလး။ ဝက္က သခၤ်ာတြက္ေပးတဲ႔ျပကြက္ပါ။

Sriracha Tiger Zoo မွာ မိေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ကစားျပတဲ႔ ျပကြက္ေတြျပသေပးတဲ႔ Crocodile Show လည္း ရိွပါေသးတယ္။

Sriracha Tiger Zoo မွာ အႏၲရာယ္မ်ားတဲ႔ မိေခ်ာင္းျပကြက္ေတြကို တကယ္စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ၾကည့္ခဲ႔ရပါတယ္။

Sriracha Tiger Zoo မွာ အဓိက က်ားလိမၼာေလးေတြရဲ႕ ျပကြက္ဆန္းေတြပါ။

ပန္းျခံကေန ဆက္ထြက္လာခဲ႔ရင္ ပတၱရားကမ္းေျခနဲ႔ ၿမိဳ႕ကို အေပၚစီးကေနျမင္ရတဲ႔ ရႈခင္းသာ View Point ကို ညေန ေနမေစာင္းခင္ေလး ေရာက္သြားတာ ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္ကို စိတ္လန္းဆန္းသြားေလာက္ကို လွပတဲ႔ ႐ႈခင္းေလးေတြပါပဲ။ အခ်ိန္နည္းနည္းရရင္ အဲဒီနားက ေတာင္ေစာင္းေလးမွာ ဖြင့္ထားတဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ ထိုင္ခဲ႔ပါဦး။ ေတာင္ေစာင္းေလးမွာ စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ အဖီထုတ္ေဆာက္ထားတဲ႔ တံတားေလးမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း ပတၱရားၿမိဳ႕ကို အေပၚစီးကၾကည့္ရတာ အရမ္းအရသာ ရိွပါတယ္။ အေပါ႔အပါးသြားခ်င္ရင္ေတာ့ အနီးနားေလးက စတိုးဆိုင္ေလးမွာ ၅ ဘတ္ ေပးၿပီး သြားႏိုင္ပါတယ္။ ထိုင္းမွာ ေရာက္ဖူးသမွ် အိမ္သာေတြထဲမွာ မသန္႔ဆံုးတစ္ခုလို႔ေတာ့ မွတ္ထားမိပါတယ္။ 

ပတၱရားၿမိဳ႕ေရာက္ရင္ မျဖစ္မေနသြားၾကည့္သင့္တဲ႔ View Point ေလး
တစ္ၿမိဳ႕လံုးကိုေရာ၊ ကမ္းေျခအလွအပေတြကိုေရာ ခုလို ျမင္ရတယ္။

ပတၱရားၿမိဳ႕ေရာက္ရင္ မျဖစ္မေနသြားၾကည့္သင့္တဲ႔ View Point ေလး
တစ္ၿမိဳ႕လံုးကိုေရာ၊ ကမ္းေျခအလွအပေတြကိုေရာ ခုလို ျမင္ရတယ္။

ပတၱရားေရာက္ရင္ သြားၾကည့္သင့္တဲ႔ Show တစ္ခုက အေျခာက္႐ိႈးလို႔နာမည္ႀကီးတဲ႔ Alcazar Cabaret Show ပါ။ ညေန ၆ နာရီေလာက္ အေရာက္သြားၿပီး ၾကည့္ရပါတယ္။ အရမ္းလွပေသာ မိန္းကေလးပံုဝတ္ေလးေတြရဲ႕ ခမ္းနားတဲ႔တင္ဆက္မႈေတြကို ရပ္သပ္႐ႈေမာေလာက္ေအာင္ ၾကည့္႐ႈခံစားရပါတယ္။ ဟာသခန္းေလးေတြလည္း ပါလို႔ ရီလည္း ရီရပါတယ္။ သူတို႔က သူတို႔ဆီလာလည္ၾကည့္႐ႈတတ္တဲ႔ႏိုင္ငံေတြကို မွတ္သားထားၿပီး အဲဒီႏုိင္ငံက ႏႈတ္ဆက္စကားေလးေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ပဲ ေပးရတာမို႔ ၾကည့္႐ႈသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

နာမည္ေက်ာ္ Lady Boy Show တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ Alcazar ကိုလည္း သြားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲရဲ႕ ဆက္တင္ေတြက အရမ္းခမ္းနားလြန္းပါတယ္။

နာမည္ေက်ာ္ Lady Boy Show တစ္ခုျဖစ္တဲ႔ Alcazar ကိုလည္း သြားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲရဲ႕ ဆက္တင္ေတြက အရမ္းခမ္းနားလြန္းပါတယ္။

Alcazar ေဖ်ာ္ေျဖပြဲၿပီးရင္ အဲဒီက လွလွပပ Lady Boy ေတြ၊ Transgender ေတြနဲ႔ အမွတ္တရ တြဲၿပီး ဓါတ္ပံု႐ိုက္ႏိုင္တယ္။ ဘတ္ ၂၀၀၊ ဘတ္ ၃၀၀ ေလာက္ေပးရပါတယ္။

ဒီေနရာေလးၿပီးရင္ ညစာ တစ္ခါတည္းစားၿပီး ဟိုတယ္ကို Check-in ဝင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Google Maps ေလးရယ္၊ ေရွ႕မွာေျပာခဲ႔တဲ႔ Hotel Booking Site ေတြရယ္ ၾကည့္ၿပီး အလုပ္မ်ားေနပါတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ ထိုင္းမွာ အင္တာနက္ ေနရာတုိင္းေကာင္းလို႔။ အဲဒီကေန ကိုယ္႔အတြက္ ေဈးႏႈန္းအဆင္ေျပ၊ သန္႔ပံုရတဲ႔ဟိုတယ္ကိုေရြးလို႔ တည္းျဖစ္သြားတယ္။ ညဘက္ ကမ္းေျခ ေလွ်ာက္ခ်င္တာရယ္၊ ညေဈးသြားခ်င္တာရယ္ အဆင္ေျပေအာင္ အဲဒီေနရာေတြနဲ႔ နီးတဲ႔ေနရာေတြမွာ တည္းဖို႔ ရွာျဖစ္တယ္။ ကားဆရာကလည္း သူရတဲ႔ ေဈးနဲ႔ အဆင္ေျပမယ္႔ သူ႔အတြက္ သက္သာမယ္႔ ပိုက်န္မယ္႔ ဟိုတယ္မ်ဳိးမွာ တည္းရမွာဆိုေတာ့ သြားရဦးမယ္ေလ။ ကားရပ္လို႔ရမယ္႔ေနရာကိုလည္း သူတို႔က ရွာရဦးမွာကိုး။ ကၽြန္ေတာ့ကို ဟိုတယ္ပို႔ၿပီး ကားဆရာနဲ႔ လမ္းခြဲခဲ႔တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ဳိး၊ လန္းဆန္းသြားၿပီဆိုမွ နာမည္ေက်ာ္ ညေဈးတန္းထဲေလွ်ာက္ခဲ႔တယ္။

ပတၱရားရဲ႕ ကမ္းေျခကေတာ့ ေခာ်င္းသာ၊ ေငြေဆာင္ ေရာက္ဖူးေနသူေတြအတြက္ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္က်ဥ္းေျမာင္းပါတယ္။ ျမန္မာ့ကမ္းေျခေတြလို မလွပပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ Night Life ကေတာ့ အပံုႀကီးသာပါတယ္။ Walking Street ဆိုတဲ႔ ညေဈးလမ္းေလးကို မျဖစ္မေန ေလွ်ာက္ခဲ႔ပါဦး။ ေပ်ာ္စရာစံုပါတယ္။

ညေဈးတန္းထဲမွာက ဝယ္စရာအစံုရိွေပမယ္႔ ဝယ္ခ်င္စိတ္သိပ္မရိွပါဘူး။ အမွတ္တရပစၥည္းေလးေတြမ်ားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘားေတြ ကလပ္ေတြ ရိွတယ္။ ေဖာ္ခၽြတ္မယ္ေတြရိွမယ္။ ဘာညာေတြရိွမယ္။ ဆိုေတာ့ ၾကည့္စရာေလးေတြေတာ့ ေပါတယ္ေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Live Band ရိွတဲ႔ ဘီယာဘားတစ္ခုမွာ ထိုင္ၿပီး ဘီယာခဏေသာက္ျဖစ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟိုတယ္ ျပန္အိပ္ၿပီး ေနာက္ရက္ေတြအတြက္ အားေမြးလိုက္တယ္။

ကားဆရာက ျမန္မာလည္းျဖစ္ေနေတာ့ ညိႇရလြယ္တယ္ေလ။ ကိုယ္သိထားတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေမးျမန္းၿပီး သြားရတယ္။ တစ္ခါတေလ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔ဖို႔ ေမ႔ေနတာေလးေတြ ရိွမယ္ေလ။ ကိုယ္က ၾကားဖူး ေလ႔လာဖူးတဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ေနရာေလးေတြ လုိက္ပို႔ခိုင္းရတယ္ေပါ႔။ ခုမနက္ေတာ့ ပတၱရားကမ္းေျခကေန အေပ်ာ္စီးသေဘၤာေတြ ထြက္ေနတဲ႔ ဆိပ္ခံတံတားဘက္ကို ပို႔ျဖစ္တယ္။ ႐ႈခင္းအေတာ္လွပါတယ္။ အေပ်ာ္စီး Speed Boat ေတြ ထြက္တဲ႔ ေနရာေလးေတြကေန ဓါတ္ပံု႐ိုက္ရတာလည္း ေကာင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ Pattaya City ဆိုတဲ႔ ေတာင္ေနာက္ခံ စာတန္းႀကီးနဲ႔ အနီးကပ္မို႔ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ အသင့္ေတာ္ဆံုးေနရာေလးေပါ႔။

အေပ်ာ္စီးသေဘၤာေတြ Speed Boat ေတြ ထြက္တဲ႔ ဆိပ္ခံတံတားေလး

အမွတ္တရဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ ပတၱရားၿမိဳ႕ဆိုတဲ႔ ေနာက္ခံစာတန္းေလးနဲ႔ ေနရာ

Speed Boat စီးရင္ ဒီအေပၚကေန တဆင့္ သြားၿပီး စီးရတယ္။ ဒီေနရာေလးေပၚမွာ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ရတာလည္း အရမ္းေကာင္းပါတယ္။

အခ်ိန္ရမယ္ဆိုရင္ ပတၱရားမွာ Art in Paradise ဆိုတဲ႔ 3D ပန္းခ်ီေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံု႐ိုက္လို႔ရတဲ႔ေနရာရိွပါတယ္။ လက္ရာေျမာက္လြန္းတဲ႔အျပင္ ပံုေတြမ်ားျပားလြန္းလို႔ ႐ိုက္ကူးလို႔မကုန္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။

ပတၱရားမွာလည္းရိွတဲ႔ Art in Paradise ျပခန္းက 3D ပန္းခ်ီေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔လည္း အရမ္းမိုက္တယ္။ ျပခန္းေတြ မ်ားေတာ့ ႐ိုက္လို႔ကို မၿပီးႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။

ပတၱရားမွာလည္းရိွတဲ႔ Art in Paradise ျပခန္းက 3D ပန္းခ်ီေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔လည္း အရမ္းမိုက္တယ္။ ျပခန္းေတြ မ်ားေတာ့ ႐ိုက္လို႔ကို မၿပီးႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။

အဲဒီကေန ေန႔လည္ခင္း မတုိင္ခင္ ပတၱရားကေန ျပန္ထြက္လာခဲ႔ၾကတယ္။ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ နာမည္ႀကီး Nong Nooch ပန္းျခံကို ဝင္ပါတယ္။ လက္မွတ္ျဖတ္ရင္ တစ္ခါတည္း ေန႔လည္စာအတြက္ပါ ျဖတ္လာခဲ႔ပါ။ အထဲမွာ ဘူေဖး ေန႔လည္စာကို စားတာ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔အတြက္ ႀကီးမားခမ္းနားလွပတဲ႔ ပန္းျခံႀကီးထဲက ျပန္ထြက္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ရိွမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပံုေဖာ္ထားတဲ႔ ခ်စ္စရာပန္းခင္းေလးေတြ၊ အ႐ုပ္ေလးေတြက ေနရာတကာမွာပါပဲ။ ဒီပန္းျခံမွာ ထူးျခားတာတစ္ခုက ဆင္ျပကြက္ပါ။ ဆင္စီးလို႔လည္း ရသလို၊ ဆင္ေတြရဲက ခ်စ္စရာျပကြက္ေလးမ်ားစြာကိုလည္း ၾကည့္႐ႈႏိုင္ပါဦးမယ္။ ဆင္ေတြက ကိုယ္႔ကို ခ်ီမေနတဲ႔ပံု ဓါတ္ပံု႐ိုက္လို႔လည္း ရပါတယ္။ အဲဒီပန္းျခံမွာတင္ ေတာ္ေတာ္ေလး အခ်ိန္ကုန္ပါတယ္။

ပတၱရားကေန ဘန္ေကာက္ ျပန္တဲ႔လမ္းေပၚမွာ Nong Nooch ပန္းျခံထဲဝင္လည္ရင္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္စရာမကုန္ႏုိင္ေအာင္ ေတြ႔မယ္။

ပတၱရားကေန ဘန္ေကာက္ ျပန္တဲ႔လမ္းေပၚမွာ Nong Nooch ပန္းျခံထဲဝင္လည္ရင္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္စရာမကုန္ႏုိင္ေအာင္ ေတြ႔မယ္။

Nong Nooch ပန္းျခံထဲက Cultural Show ကလည္း ထိုင္း႐ိုးရာ အကေတြကို တခမ္းတနားၾကည့္႐ႈအားေပးရတဲ႔ေနရာပါ။

Nong Nooch ပန္းျခံထဲက ဆင္လိမၼာျပကြက္မွာလည္း ျပကြက္မတိုင္ခင္နဲ႔ ျပကြက္အဆံုးမွာ ဆင္ေတြနဲ႔ ခုလို ဓါတ္ပံုေတြ ႐ိုက္လုိ႔ရတယ္။ ဘတ္ ၁၀၀ ေပးရပါတယ္။

ညေနခင္းမွာ အဲဒီကေန ျပန္ထြက္လာရင္ ညမိုးမခ်ဳပ္ခင္ေလးမွာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကို ျပန္ဝင္ႏိုင္ေပမယ္႔ ဘန္ေကာက္ရဲ႕ စံခ်ိန္တင္ကားက်ပ္ခ်က္ေၾကာင့္ ည ၁၀ နာရီေလာက္မွ ကိုယ္ေနတဲ႔ ဟိုတယ္ကို ျပန္ေရာက္တတ္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ္သြားခဲ႔တဲ႔ ခရီးစဥ္ေလးအတြက္အေတာ္ေလး အားရမိပါတယ္။ ေၾသာ္ ဟိုးေရွ႕က ေျပာခဲ႔တဲ႔ သေဘာေကာင္း ျမန္မာကားဆရာ ႏွစ္ဦးကို ဆက္သြယ္မယ္ဆိုရင္ ဒီမွာ ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔ အီးေမးလ္ေတြပါ။
ကိုေဇာ္ထက္ - (+66) 09-51199673ယ (+66) 09-29811512 / khatyinmin@gmail.com
ကိုလွစိုး - 086 9865470 / hlasoe555@gmail.com
ဖုန္းေတြက ထိုင္းႏုိင္ငံဖုန္းေတြပါ။ အီးေမးလ္နဲ႔ ႀကိဳဆက္သြယ္ထားရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။
ခရီးသြားရင္း ဘဝအေမာေတြေျပပါေစဗ်ာ။

သီဟလုလင္
၁၃ မတ္လ ၂၀၁၆