ညေတြက က်ယ္ေလာင္လြန္းတယ္...
ေနစရာ မေတြ႕ေသးဘူး။
ၾကယ္ေတြက လင္းလြန္းေနတယ္...
အိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလည္း မရႏိုင္ဘူး။
ေလညင္းေလးေတြက စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔...
ဒါေတာ့ တစိတ္လြန္ၿပီထင္တယ္။
ေနစရာေနရာေလး တစ္ခုေလာက္
ငါ့ကိုေပးပါ။
ရင္ခြင္မွာ ဟိုအရင္လို မွီတြယ္ရင္းေပါ႔။
ခ်စ္သူ မရိွရင္...
အရာရာဟာ ေျခာက္ျခားစရာခ်ည္းပဲမို႔ပါကြာ။
သီဟလုလင္
၁၂ ဇန္နဝါရီလ ၂၀၁၄
0 comments:
Post a Comment