ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Business Class

ကၽြန္ေတာ္ ေလယာဥ္နဲ႔ ခရီးေတြသြားေနေပမဲ႔ Business Class ကေန စီးဖို႔ အာ႐ံုမလာခဲ႔ဘူး။ ဆိုလိုတာက ေငြပိုမျဖဳန္းခ်င္တာေရာ၊ သြားခဲ႔တဲ႔ခရီးေတြရဲ႕ေလယာဥ္ခ်ိန္ မၾကာတာရယ္ေၾကာင့္ေရာ ဒီခံုအမ်ဳိးအစားကေန စီးဖို႔ သိပ္မလိုအပ္လွဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆတယ္ေလ။ ေလယာဥ္စီးရင္ ေၾကာက္တတ္တာကလည္း ဟိုးငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဆိုေတာ့ ေလယာဥ္အခ်ိန္အၾကာႀကီးစီးမွ ေရာက္မဲ႔ ခရီးေတြဆိုရင္ လူက သိပ္မတက္ႂကြလွဘူး။

ဒူဘိုင္း ခရီးစဥ္ ျဖစ္လာေတာ့ ေလယာဥ္ခ်ိန္ၾကာၾကာစီးရမဲ႔ကိစၥကို ေရွာင္လႊဲမရျဖစ္လာတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ေရာက္ဖူးခ်င္တာကိုးေနာ္။ စီးသြားမဲ႔ ေလယာဥ္က Emirates ဆိုေတာ့ နာမည္ႀကီးေလေၾကာင္းလိုင္း။ ေလယာဥ္ထြက္မဲ႔အခ်ိန္က သန္းေခါင္ေက်ာ္ မနက္ပိုင္း ၁ နာရီ ၅၅ မိနစ္။ ၾကာမဲ႔အခ်ိန္က ၆ နာရီ။ ဒါေပမဲ႔ ေလယာဥ္ေပၚမွာ အိပ္လိုက္သြားရင္ ဒီ ၆ နာရီဆိုတာ ဘာမွ ၾကာလွတာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ ဒီခရီးစဥ္ကို သေဘာက်သြားတယ္။ ၆ နာရီၾကာစီးရမွာမို႔ Emirates ေလယာဥ္ရဲ႕ နာမည္ႀကီး Business Class ကို စီးဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္းမိတယ္။ ဒါမွလည္း သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္မွာကိုး။ ေဈးႏႈန္းကေတာ့ ျမန္မာေငြနဲ႔ဆို ေလယာဥ္လက္မွတ္ခ အသြားအျပန္ သိန္း ၄၀ ေက်ာ္ က်သင့္သြားမယ္။ Economy Class ဆိုရင္ေတာ့ သိန္း ၂၀ ဝန္းက်င္ပဲ က်သင့္မယ္။ ေဈးႏႈန္းကြာတဲ႔အေလ်ာက္ ဘာေတြ ကြာျခားမလဲ သိခ်င္လာမိတယ္။


ဒူဘိုင္း ကို Emirates ေလယာဥ္ နဲ႔ ဇန္နဝါရီလ (၁၀) ရက္ေန႔ မနက္ ၁ နာရီ ၅၅ မိနစ္မွာ ထြက္လာခဲ႔တယ္။ ရန္ကုန္ေလဆိပ္အသစ္ႀကီးရဲ႕ အသားတက်မရိွမႈေၾကာင့္ စက္လည္ပတ္စနစ္ခၽြတ္ယြင္းၿပီး အထုတ္ေတြကို လူေတြ၊ တြန္းလွည္းေတြနဲ႔ သယ္ထုတ္ေနရတဲ႔အတြက္ Check-in အခ်ိန္က လိုအပ္တာထက္ ပိုၾကာသြားၿပီး မနက္ ၃ နာရီခြဲ မွ ေလယာဥ္ထြက္ႏိုင္ခဲ႔တယ္။ Check-in ဝင္ခ်ိန္က်မွပဲ Emirates မွာ Business Class အျပင္ First Class ဆိုတာ ရိွေသးမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ First Class ဆို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေဈးရိွမလဲလို႔ ေတြးမိသြားတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း Executive Class ဆိုတာ ရိွပါေသးတယ္တဲ႔ဗ်ာ။

ဒါက Emirates ေလယာဥ္ရဲ႕ Business Class ထိုင္ခံု နမူနာ ပံုစံပါ။
အျပင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ စီးတုန္းကလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။

ေလယာဥ္ေပၚေရာက္လို႔ Business Class ရဲ႕ ထိုင္ခံုအျပင္အဆင္ကို ေတြ႔လိုက္တာနဲ႔တင္ သေဘာတက်ျပံဳးလိုက္မိမွန္း ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ သတိထားမိတယ္။ ထိုင္ခံုက ထိုင္ရ သက္ေတာင့္သက္သာ ရိွၿပီး၊ က်ဥ္းတယ္လို႔ အျမင္မွာ ထင္ရေပမယ္႔ ထိုင္ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္လံုးက ထိုင္ခံုေလးထဲ ျမဳပ္ေနၿပီး အေတာ္ေလး အံကိုက္အဆင္ေျပေနတယ္။ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ အေတာ္ေလး က်ယ္ျပန္႔တဲ႔ တီဗီမ်က္ႏွာျပင္ ရိွေနတယ္။ လက္ယာဘက္မွာေတာ့ ၈ လက္မ တက္ဘလက္အရြယ္ control လုပ္ႏိုင္တဲ႔ မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခု ရိွေနၿပီး၊ ဂိမ္းကစားဖို႔အတြက္ ခလုတ္အေနနဲ႔ေရာ၊ တီဗီ ရီမု အေနနဲ႔ပါ သံုးႏိုင္မယ္႔ လက္ကိုင္ခလုတ္တစ္ခု ရိွေနျပန္တယ္။ တစ္ခု ထူးျခားတာက အဲ႔ဒီ ရီမု (Remote) ကို ဖုန္းအျဖစ္ အသံုးျပဳၿပီး ထိုင္ခံုေနရာကြဲေနတဲ႔ ေလယာဥ္အတူစီး မိသားစု၊ မိတ္ေဆြေတြကို ဖုန္းေခၚဆိုႏိုင္သလို၊ ကိုယ္႔ရဲ႕ credit card သံုးၿပီး ေျမျပင္ကို ဖုန္းေခၚဆိုႏိုင္တာပါပဲ။





ဒူဘိုင္းကို ညပိုင္းသြားရတာမို႔ ေစာေစာကေျပာသလို အိပ္လိုက္သြားရရင္ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ေၾကာက္စိတ္ အဆင္ေျပေလ်ာ့ပါးသြားမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္ေလ။ ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့လည္း ေလယာဥ္ေမာင္/မယ္ေတြက တကယ္႔ကို ပ်ဴငွာေဖာေရြ ဂ႐ုစိုက္ၾကပါတယ္။ အိပ္ရင္လိုအပ္မယ္႔ ေအာက္ခံေမြ႔ရာလာေပးတယ္။ ေခါင္းအံုးနဲ႔ ေစာင္ကေတာ့ ထိုင္ခံုမွာ တစ္ခါတည္း ေပးထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေအာက္ခံေမြ႔ရာ ခင္းၿပီး ကိုယ္႔စိတ္ႀကိဳက္အေနအထားအတိုင္း ခံုကို ျပင္ဆင္ႏုိင္ဖို႔ ခလုတ္ သံုးခု နဲ႔ ျပေပးထားတယ္။ ကုလားထိုင္လို သက္ေတာင့္သက္သာ ျဖစ္ခ်င္တာလား၊ အိပ္ရာလို ျပန္႔ျပဴးေနခ်င္တာလား။ ေလယာဥ္ အတက္ အဆင္းမို႔ ထိုင္ခံုကို မတ္မတ္ေလး ထားခ်င္တာလား ခလုတ္ႏွိပ္လိုက္႐ံုနဲ႔ အဆင္ေျပေစတယ္။ ျပတင္းေပါက္ဘက္ထိုင္ရရင္လည္း အရင္လို ျပတင္းေပါက္ လိုက္ကာကို ဆြဲခ် ဆြဲတင္ လုပ္ဖို႔ မလုိဘဲ ခလုတ္တစ္ခ်က္ႏွိပ္႐ံုနဲ႔ အဖြင့္ အပိတ္ လုပ္ႏိုင္တဲ႔အျပင္ အဆင့္ႏွစ္ဆင့္နဲ႔ ျပတင္းေပါက္ကို နည္းနည္းဖြင့္၊ မ်ားမ်ားဖြင့္ စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တယ္။

Entertainment နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အားရစရာေကာင္းတာက အသစ္ထြက္ ႐ုပ္ရွင္ေတြ၊ ဇာတ္လမ္းတြဲေတြ၊ ႏိုင္ငံစံုက ရုပ္ရွင္နဲ႔ တီဗီအစီအစဥ္ေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ၾကည့္ႏိုင္တဲ႔အျပင္ ဘာသာစကားမ်ဳိးစံုနဲ႔ ဖတ္႐ႈႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားတာက အမ်ားထက္ ထူးျခားမႈတစ္ခုပါပဲ။ ဂိမ္းသမားေတြအတြက္ကေတာ့ ဂိမ္းေတြကို ေဆာ့ပါေလ႔။ သူတို႔ေပးတဲ႔ နားၾကပ္ကလည္း အေတာ္ေလး အရည္အေသြးေကာင္းမြန္လို႔ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနရင္၊ သီခ်င္းနားေထာင္ေနရင္ အျပင္အသံေတြ သိပ္မၾကားရေတာ့ေအာင္ ဆူညံသံေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မၾကည့္ရေသးတဲ႔ ကာတြန္းကားေတြခ်ည္း လွိမ္႔ၾကည့္မိတယ္။ ခဏေနေတာ့ အိပ္ခ်င္လာလို႔ အိပ္ရာခလုတ္ေလး ႏွိပ္ၿပီး ထိုင္ခံုကို အိပ္ရာပံုေျပာင္းလိုက္တယ္။ သူတို႔ေပးထားတဲ႔ ေျခစြပ္ နဲ႔ မ်က္စိကာတဲ႔မ်က္ႏွာဖံုးကို တပ္ၿပီး အိပ္စက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ကိုယ္႔ကို တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ေထြးဖက္ထားသလို ခံစားခ်က္တစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ေမာက်ဖို႔ ျဖစ္လာတယ္။ ေလယာဥ္က အေတာ္ေလး ၿငိမ္႔ေညာင္းလို႔ ေလယာဥ္စီးေနတယ္ဆိုတဲ႔ အသိေတာင္ ေမ႔သြားတယ္။ ေနာက္မွ သိရတာက ေလယာဥ္ရဲ႕ ခံုေတြကို အဲ႔လိုမ်ဳိး ေထြးဖက္ထားတဲ႔ ခံစားမႈမ်ဳိးရေအာင္ ဒီဇိုင္းထုတ္ထားတယ္ ဆိုတာပဲ။ ေနာက္ထူးျခားတာတစ္ခုက ေလယာဥ္ခံုကို အိပ္ရာပံုလွဲခ်လိုက္လို႔ ျမင္ေတြ႔ရတဲ႔ ေလယာဥ္အမိုးေပၚက ၾကယ္ေလးေတြ လင္းလက္ေနတဲ႔ ပံုစံေလးပါ။ ကေလးေတြဆို Twinkle Twinkle Little Stars ဆိုၿပီး ဆိုမိေလာက္ေအာင္ ၾကယ္စုၾကယ္ေဝးေလးေတြနဲ႔ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း အိပ္ေမာက်ရမဲ႔ ခံစားမႈမ်ဳိးကို ေပးစြမ္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ေန႔ ည သြားလာေနတဲ႔ ခရီးသည္ေတြအတြက္ အခ်ိန္လြဲမွားမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာမဲ႔ မအီမသာျဖစ္မႈေတြ ကင္းေဝးၿပီး ညဘက္ အိပ္ေနရတဲ႔ ခံစားမႈမ်ဳိး ရေအာင္လို႔ ဖန္တီးေပးထားတာလို႔ သိရပါတယ္။ ဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္က သင့္ေလ်ာ္မွန္ကန္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတယ္။ ေလယာဥ္ဆင္းတဲ႔အခ်ိန္မွာ လူက အိပ္ေမာက်လိုက္ရလို႔ အားအင္အျပည့္နဲ႔ တက္ႂကြလန္းဆန္းေနတယ္။ ညဘက္အိပ္ေတာ့လည္း အိပ္ေနရင္း ေဘးက အသံေတြ မၾကားရေအာင္ ေလယာဥ္ရဲ႕ စက္သံ မၾကားရေအာင္ နားၾကပ္တပ္အိပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လူကို အိပ္ေမာက်ေစမယ္႔ သံစဥ္ေလးေတြပါတဲ႔ အေခြ ၆ ေခြေလာက္ ထည့္ေပးထားေတာ့ အဲ႔ဒီထဲက ကိုယ္အဆင္ေျပမယ္ထင္တဲ႔ အေခြေလး ဖြင့္နားေထာင္ရင္း အိပ္လိုက္တယ္။



ေလယာဥ္ထြက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္ဘဲ ေလယာဥ္မယ္တစ္ဦးက မနက္စာ ကို ႀကိဳတင္ေရြးခ်ယ္လို႔ မွာၾကားထားရင္ သူတို႔ မနက္ကို လာမႏိႈးဘဲ အစားအေသာက္အဆင့္သင့္ ေပးလို႔ရတယ္ ဆိုတာေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ Breakfast Menu ထဲက ကိုယ္စားခ်င္တာေလးေတြ တစ္ခါတည္း ေရြးေပးလိုက္တယ္။ ေဖ်ာ္ရည္အျပင္ White Wine, Red Wine ေတြ ႏွစ္သက္ရာ မွာၾကားႏိုင္ဖို႔ Wine Menu လည္း ေပးပါေသးတယ္။ အစားအေသာက္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ သြားခဲ႔ရတာကေတာ့ မနက္စာ စားဖို႔ပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ မနက္စာ Menu ထဲကေန ေရြးရတယ္။ ေရြးတဲ႔အခါ ကိုယ္႔ပါးစပ္နဲ႔ အရသာေတြ႔ပါ႔မလား စိုးရိမ္စရာ။ သူတို႔ေပးထားတဲ႔ Breakfast နာမည္ေလးေတြက ဘယ္လို အသံထြက္ရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္း ေခါင္းစဥ္ေလးေတြေအာက္က ပါဝင္တဲ႔ အစားအေသာက္စာရင္းအေသးစိတ္ကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ရွင္းလင္းသြားတယ္။ အဲ႔ဒီေန႔ကေတာ့ ဗီယက္နမ္ပံုစံ ဆန္ျပဳတ္ ပါဝင္တဲ႔ မနက္စာစံု၊ ျပင္သစ္ပံုစံ ၾကက္ဆင္သားညႇပ္ ေပါင္မုန္႔ ပါဝင္တဲ႔ မနက္စာစံု၊ အေမရိကန္ပံုစံ မနက္စာစံု စတဲ႔ ပံုစံ ၅ မ်ဳိးထဲကေန ေရြးခြင့္ရတယ္။ မနက္စာ ေရြးၿပီးေတာ့ ခဏၾကာေတာ့ ေလယာဥ္ေမာင္မယ္ေတြက အမ်ဳိးသားေတြအတြက္ နာမည္ေက်ာ္ေရေမႊး၊ Roll on ၊ မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာ၊ သြားတိုက္တံ၊ သြားတိုက္ေဆး၊ မုတ္ဆိတ္ရိတ္တံ နဲ႔ ရိတ္တဲ႔အခါအသံုးျပဳတဲ႔ Foam ၊ ရိတ္ၿပီးရင္သံုးတဲ႔ ခရမ္၊ မ်က္ႏွာလိမ္း အစိုထိန္းခရမ္ ေတြ ပါတဲ႔ အိတ္တစ္လံုးကိုလည္း ေပးပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့မွာ စင္ကာပူေလေၾကာင္းလိုင္းက ေပးထားတဲ႔ လက္ေဆာင္အိတ္တစ္ခု ရိွေပမဲ႔ ဒီ Emirates က ေပးတဲ႔ အိတ္ေလးကို ပိုသေဘာက်မိတယ္။ အိတ္ဒီဇိုင္းက ပိုလွၿပီးေတာ့ အထဲမွာ ပါတဲ႔ အသံုးအေဆာင္ေတြရဲ႕ အမည္ေတြက ပိုၿပီး အဆင့္ျမင့္ေနတယ္။



ေလယာဥ္ မဆင္းခင္ တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္အလိုမွာ Good Morning ႏႈတ္ဆက္သံေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ကို လႈပ္ႏိႈးၿပီး၊ မ်က္ႏွာသုတ္ဖို႔ ပရုတ္အနံ႔ သင္းသင္းေလး ပါတဲ႔ သဘက္ေႏြးေႏြး တစ္ထည္ ေပးပါတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း အိမ္သာသြားၾက၊ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ လုပ္ၾကတယ္။ တကယ္က ေလယာဥ္ထြက္စ က ေပးထားတဲ႔ အိတ္ေလးထဲကေန ကၽြန္ေတာ္လည္း သြားတိုက္ မ်က္ႏွာသစ္ လုပ္လို႔ ရေပမဲ႔ လူေတြ မ်ားတာေရာ၊ ေစာင့္ဆိုင္းမေနခ်င္တာေရာ နဲ႔ (ပ်င္းတာလည္း ပါတာေပါ႔ေနာ္) သူတို႔ ကမ္းေပးတဲ႔ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေလးနဲ႔ပဲ မ်က္ႏွာကို သန္႔စင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မနက္စာ ကို ေစာင့္ရင္း ညက ၾကည့္လက္စ ကာတြန္းကားေလး ဆက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ညက ညအိပ္သံစဥ္ေလး ေျပာင္းဖြင့္လိုက္ေပမဲ႔ ခုမနက္ ကာတြန္းကား ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ၾကည့္ခဲ႔တဲ႔ေနရာေလးကေန ျပန္စၾကည့္လို႔ရေနတာေၾကာင့္ သေဘာက်မိျပန္ေရာ။ Emirates ဟာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္႐ံုမကဘူး ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေကၽြးတဲ႔အစားအေသာက္မွာလည္း ထိပ္တန္းပါပဲ။ မနက္စာကို အေတာ္ေလး ေကာင္းေကာင္း စားရပါတယ္။ Business Class မွာေတာင္ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပရင္ First Class တို႔ Executive Class တို႔မွာဆို ဘယ္ေလာက္အဆင္ေျပမလဲ ေတြးမိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သိရတာက First Class တို႔ Executive Class တို႔မွာဆို ကိုယ္ပိုင္အခန္းေလးနဲ႔ ေနရသလိုမ်ဳိး တံခါးအဖြင့္အပိတ္လုပ္လို႔ရတယ္။ မွန္တင္ခံု၊ မီနီဘားေတြ ပါတယ္။ အေတာ္ေလး ဇိမ္က်တယ္လို႔ သိရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စီးတဲ႔ Emirates ကေတာ့ တစ္ထပ္ေလယာဥ္ပဲမို႔သာ ဒီေလာက္ပဲ ျဖစ္ေနတာ၊ Emirates ႏွစ္ထပ္ ေလယာဥ္ေတြမွာဆို ဘားေကာင္တာနဲ႔ အဲ႔ဒီမွာ သြားၿပီး ပါတီတစ္ခုေရာက္ေနတဲ႔ ခံစားမႈမ်ဳိး ရႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားတဲ႔အျပင္ ေရခ်ဳိးခန္း၊ ေရေႏြးေငြ႔ခန္း ပါ ပါဝင္ေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ကိုယ္လည္း အဲ႔ဒီလိုမ်ဳိး စီးၾကည့္ ၾကံဳၾကည့္ခ်င္ပါေသးရဲ႕။

ဒါက First Class ရဲ႕ ပံုစံနမူနာ။
စီးဖူးခ်င္မိတယ္ တကယ္...

ေနာက္ပိုင္းအသစ္ထြက္ ေလယာဥ္ေတြမွာ ပါတဲ႔ Business Class ရဲ႕ ပံုစံ နမူနာ။

First Class ရဲ႕ အတြင္းပိုင္း က ဒီလို ဒီလို...

First Class ရဲ႕ အတြင္းပိုင္း ကို ျမင္ေတြ႔ရပံုပါ။

ေရခ်ဳိးခန္း နဲ႔ ေရေႏြးေငြ႕ခန္းပါ ပါတဲ႔ ေလယာဥ္ေတြရိွပါတယ္။ ဒါက ပံုစံတူ နမူနာပါ။

ေလယာဥ္ေပၚမွာတင္ Spa ရိွေနၿပီ

ေရခ်ဳိးခန္း နဲ႔ ေရေႏြးေငြ႔ခန္း..
ပံုထဲမွာေတာ့ က်ဥ္းတယ္ ထင္ရေပမဲ႔ အျပင္မွာ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း ရိွတယ္။ ေလထဲမွာ ေရခ်ဳိးႏုိင္ၿပီတဲ႔ေလ။

ဒူဘိုင္း ေရာက္ခါနီး ေလယာဥ္ဆင္းေတာ့ သတိထားမိတာက ေလယာဥ္မွာ ကင္မရာ တပ္ထားတယ္ဆိုတာပဲ။ ေလယာဥ္ရဲ႕ ေရွ႕ဘက္ နဲ႔ ေလယာဥ္ရဲ႕ ေအာက္ဘက္ေတြမွာ ကင္မရာ ပါပံုရတာေၾကာင့္ ေျမျပင္အေနအထားကို ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ေရွ႕ တီဗီကေန အတိုင္းသား ျမင္ေနရတယ္။ ဒူဘိုင္းၿမိဳ႕ရဲ႕ အလွအပေတြကို ျမင္ရသလိုိ ေလယာဥ္ ေျမျပင္နဲ႔ ထိ၊ မထိ ဆိုတာကိုလည္း ၾကည့္ေနျမင္ေနရတယ္ေလ။

Business Class မွာ ထိုင္တုန္းေလး ကိုယ္႔ကိုကိုယ္လည္း မွတ္တမ္းတင္မိပါတယ္။ အဟီး။

ေလယာဥ္အၾကာႀကီးစီးရမွာ ေၾကာက္တတ္တဲ႔ အျမင့္ေၾကာက္သမား ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ဒီ ဒူဘိုင္း ခရီးစဥ္ကေတာ့ Emirates ရဲ႕ တမူထူးျခားတဲ႔ ထိုင္ခံု၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရး နဲ႔ အစားအေသာက္ဝန္ေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္ ေလယာဥ္ေၾကာက္တဲ႔စိတ္ေပ်ာက္ၿပီိး ေလယာဥ္စီးခ်င္စိတ္ကို ပိုလို႔ တြန္းအားေပးေနခဲ့ပါတယ္။ ဒူဘိုင္း ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ဳိးလဲ၊ ဘာေတြရိွသလဲ ဆိုတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ေရးပါဦးမယ္ဗ်ာ။

သီဟလုလင္
၁၄ ဇန္နဝါရီလ ၂၀၁၆