တစ္ခါတရံမွာ အျမဲတမ္းျပံဳးေနဖို႔ မလြယ္သလို၊ အျမဲတမ္း ေခါင္းေမာ့ထားဖို႔လည္း မလြယ္လွပါဘူး။ စိတ္ဓါတ္ေတြက်တဲ႔အခါ ေျခလွမ္းေတြ ေလးလံတဲ႔အခါ၊ ပထမဆံုး စိတ္အားတက္ႂကြမႈေတြ ေလ်ာ့က်သြားတဲ႔ အခါမွာေပါ႔။
တစ္ခါတရံမွာ တို႔ႏွလံုးသားထဲမွာ ခံစားရတယ္။ ကိစၥတစ္ရပ္ဟာ မတရားဘူးလို႔၊ လူတစ္ေယာက္ မွ်ေဝခံစားႏိုင္တဲ႔ ပူပန္မႈနဲ႔ ဒုကၡေတြ၊ ေဝဒနာနဲ႔ ေသာကေတြဟာ နည္းနည္းမ်ား ပိုေနသလားလို႔ တုိ႔တေတြ ေတြးမိတတ္ၾကတယ္။
တစ္ခါတရံမွာ ကံၾကမၼာက အကြက္ဆင္ၿပီး တို႔ႏွလံုးသားရဲ႕ အာသီသကို လွည့္စားတတ္တယ္။ ဒီအခါ ရခဲ႔ဖူးတဲ႔ အေကာင္းေတြ၊ လက္ခံဖူးတဲ႔ လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြ၊ ေအာင္ျမင္ဖူးတဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္အိပ္မက္ေတြကို တို႔ ေမ႔ေလ်ာ့ထားတတ္ၾကတယ္။
ခုအခါမွာေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ၊ ေသာကေတြကို ေမ႔ပစ္ၿပီး ကုန္လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ေတြက ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြ ကိုသာ အမွတ္ရကာ ဘဝတိုက္ပြဲမွာ တို႔တေတြ ရဲရဲရင့္ရင့္ ဆက္ရင္ဆိုင္သင့္တဲ႔ အခ်ိန္အခါ ေရာက္ၿပီလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ၫႊန္႔ေဝမိုး
Credit: ခ်ဳိေသာအေတြးစကား
Posts
0 comments:
Post a Comment