ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ၂၀၁၂ သၾကၤန္ေန႔ရက္ေလးမ်ား

ဒီႏွစ္သၾကၤန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ထူးထူးျခားျခားေလး အိမ္မွာေနျဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္ပိုမ်ားေနပါတယ္။ တကယ္က ခရီးသြားလိုက္ရ ေကာင္းသား လို႔ေတာ့ တစ္ခ်ိန္လံုးေတြးမိေနပါတယ္။ တစ္ကိုယ္ေတာ္ခရီးသြားရတာကို အရင္လုပ္ခဲ႔တဲ႔ အလုပ္ေတြက သင္ျပေပးလိုက္လို႔ က်င့္သားရေနၿပီးသားမို႔လည္း သူငယ္ခ်င္းအေဖာ္ မရိွလည္း ခရီးသြားဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ တက္တက္ႂကြႂကြ ရိွတတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ပင္ကိုစ႐ိုက္ကိုကလည္း တစ္ကိုယ္တည္းေနရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ခရီးသြားဖို႔လည္း လက္ထဲမွာ လံုလံုေလာက္ေလာက္ မုန္႔ဖိုးေလးရိွေနေပမယ္႔ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ၊ မထြက္ျဖစ္ျပန္ဘူး။ စိတ္ေတြက ပင္ပန္းေနာက္က်ိေနတယ္။ တကယ္သြားလိုက္ရင္ေတာ့လည္း ေပါ႔ပါးသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ေပါ႔ေလ။

ပုလင္းနဲ႔အေရာင္လွလို႔ ခဏယူ႐ိုက္တာ

သၾကၤန္အႀကိဳရက္မွာတင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္ခရီးမသြားရတာလဲဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းနဲ႔ ေခါင္းထဲ ရင္ထဲမွာ စစ္တိုက္ေနတယ္။ တစ္ေနလံုး ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မသိ အူလည္လည္ႀကီး။ ကၽြန္ေတာ့အိမ္က လမ္းမႀကီးေပၚမွာမို႔ ဝရံတာ ထြက္ၾကည့္ရင္ သၾကၤန္အေငြ႔အသက္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရမယ္ထင္ထားေပမယ္႔ အႀကိဳေန႔ႀကီးက ေျခာက္ကပ္လို႔ရယ္။ မနက္ကေန ညေနတိုင္ေအာင္ က်ဲပါးလိုက္တဲ႔ သၾကၤန္ကားေတြ။ အိမ္နီးခ်င္း ကေလးငယ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ေနတယ္မသိ။ ေရလည္း မကစားၾကဘူး။ သၾကၤန္မွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ျပကၡဒိန္ကို အေျပးၾကည့္မိေသးတယ္။ အင္တာနက္ေလး ရိွရင္ေတာ့ အဆင္ေျပရဲ႕လို႔ ထင္ထားေပမယ္႔ သၾကၤန္မွာ ကိုယ္ယူထားတဲ႔ ဝိုင္ဖိုင္လိုင္းက အႀကိဳေန႔ကေန ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ထိ ပိတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ေသေရာေပါ႔။ ဗီဒီယိုလည္း မၾကည့္ခ်င္၊ စာအုပ္လည္း မဖတ္ခ်င္နဲ႔ ပ်င္းစရာေကာင္းခ်က္ကေတာ့ တကယ္႔ကို Nine ေလာက္ရိွတယ္။ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ Entertain လုပ္ရတာလည္း တကယ္မလြယ္ဘူး။ အိမ္ကလူေတြ မႏၱေလးျပန္ၾကေတာ့ မလိုက္သြားမိတာကို ေနာင္တရခ်င္သလိုလို။ အေမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ႔တာမို႔၊ အိမ္အလုပ္ေတြကို အေမ႔ကူလုပ္လိုက္၊ စားခ်င္တာေတြကို သားအမိႏွစ္ေယာက္ လုပ္စားလုိက္။ ေနာက္ဆံုးပ်င္းပ်င္းရိွ ေနာက္ရက္ေတြ အျပင္ထြက္ရင္ ဒီလိုတြဲဝတ္မယ္ ဘာညာဆိုၿပီး အေမ႔ေရွ႕မွာ ဝတ္ျပလို႔ အၾကံေတာင္းလိုက္နဲ႔ အႀကိဳေန႔ဟာ တကယ္ရယ္စရာႀကီးပါ။ အေမကေတာ့ သူ႔ iPad ထဲက Game ေတြကို လွည့္ပတ္ကစားရင္း ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ စကားလိုက္ေျပာေပးေနေလရဲ႕။ ဒီလိုနဲ႔ တကယ္႔ကို ပ်င္းစရာ အႀကိဳေန႔ကို ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတယ္။

သၾကၤန္အက်ေန႔ စတုဒီသာ မုန္႔လံုးေရေပၚမလံုးခင္ အရက္ပုလင္းမ်ားနဲ႔ အလွျပျခင္း

ေနာက္တစ္ရက္ အက်ေန႔ကေတာ့ နည္းနည္း စိတ္သက္သာစရာပါပဲ။ ေက်ာက္ေျမာင္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္မွာ စတုဒီသာ အေၾကာင္းျပၿပီး ေသာက္ၾကစားၾက ေရကစားၾကမွာမို႔ပါ။ မနက္ေစာေစာ ဝိရိယရိွရိွ အိပ္ရာထ ျပင္ဆင္ၿပီး သူမ်ားေတြ ေရမေလာင္းခင္ ေက်ာက္ေျမာင္းကို ကားငွားေျပးရပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့မွ ညအိပ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေစာေစာေရာက္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ေန႔လည္စာဟင္းခ်က္သူခ်က္၊ မုန္႔လံုးေရေပၚလံုးဖို႔ ျပဳတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္သူ ျပင္ဆင္၊ မီးေမႊးသူေမႊး နဲ႔ ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မီးဖိုေခ်ာင္ တံျမက္စည္း စလွည္းၿပီး မုန္႔လံုးေရေပၚအတြက္ စတင္လႈပ္ရွားပါတယ္။ မနက္ ၉ နာရီခြဲေလာက္မွာေတာ့ မုန္႔လံုးေရေပၚ လံုးဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ထန္းလ်က္ခဲ ညႇပ္တဲ႔တာဝန္ယူပါတယ္။ အားလံုးရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္နဲ႔ Malibu အရက္ကို တစ္ဖလားႀကီး စပ္ထားၿပီး အားလံုး ဝိုင္းေသာက္ၾက၊ အဲဒါကုန္ေတာ့ Absolute Vodka ၄ ပုလင္းေလာက္ကို Spirit ေတြနဲ႔ စပ္ၿပီး ႏွစ္ဖလားေဖ်ာ္ၿပီးေသာက္ၾကနဲ႔ မုန္႔လံုးေရေပၚလည္းက်က္ၿပီး ေဝတန္ေဝ၊ စားတန္စား၊ ပစ္ေပါက္ၿပီး ကစားတန္ကစားနဲ႔ သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းေနတာေပါ႔။ ေသာက္ထားသမွ်က ေန႔လည္ေနေက်ာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထိေနၿပီ။ Vodka လည္းကုန္ေတာ့ Chevas ဖြင့္ပါတယ္။ အီး….. ကၽြန္ေတာ့ကို လာတိုက္တဲ႔ တစ္ခြက္ကို နည္းနည္းေလး လွ်ာနဲ႔ တို႔လိုက္တာနဲ႔ ျပန္ၿပီး ေထြးအန္လိုက္တဲ႔အထိေအာင္ ဝီစကီကိုေတာ့ ေအာ္ဂလီဆန္သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မူးေနၿပီ။ ဒါနဲ႔ပဲ ေန႔လည္တစ္ပိုင္းကတည္းက အရက္ေသာက္ရပ္လုိက္တာ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပသြားတယ္။ ညေနလည္း ေစာင္းလို႔ ေရမပက္ေတာ့တဲ႔အခ်ိန္ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ လံုးဝ မူမပ်က္ေလ။ ဒါမ်ဳိးဆိုတာက အေတြ႔အၾကံဳ အမ်ားႀကီး ဆိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္တဲ႔လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြ၊ ေကာင္မေလးေတြ၊ ေကာင္ေလးေတြ သၾကၤန္ကားေတြေပၚမွာ ပိုးဆိုးပက္စက္ လဲၿပီး အိပ္ေနလိုက္ၾကတာ။ ဒါမ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္က ၾကံဳဖူးတာေပါ႔။ သၾကၤန္ပထမေန႔တိုင္းျဖစ္တယ္။ ကိုယ္႔ Limit ကို ကိုယ္သတိမထားမိတာမ်ဳိးေလ။ ဒါေၾကာင့္ သၾကၤန္ပထမရက္ပဲရိွေသးတယ္။ အိမ္က သၾကၤန္လည္ခြင့္ ပါမစ္ပိတ္ခံရတာေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာေပါ႔။

မုန္႔လံုးေရေပၚလံုးေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ထန္းလ်က္ညႇပ္တယ္။

သၾကၤန္အက်ေန႔က အေပ်ာ္ေလးေတြရိွေပမယ္႔လည္း သၾကၤန္ပထမအၾကတ္ေန႔ကေတာ့ တကယ္႔ကို ေျခာက္ကပ္ပ်င္းရိစရာ ေကာင္းေနလိုက္တာ။ သၾကၤန္ပိုးက အက်ေန႔မွာ ဝင္သြားတာမို႔ ဒီရက္မွာ အျပင္မထြက္ရေတာ့ ေနမထိ၊ ထိုင္မသာ။ မ႑ပ္သြားဖို႔ စီစဥ္ထားေပမယ္႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ သေဘာတူထားတာက ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ရက္ပဲ သြားမယ္။ ဒီေတာ့ ပိုးဝင္သြားတဲ႔ ကိုယ္႔မွာသာ အခက္။ အက်ေန႔ကလည္း အျပင္မထြက္လိုက္ရေကာင္းသား။ ရျပန္ၿပီ ေနာင္တ။ ဒီရက္က ပိုဆိုးတာလည္း မေျပာနဲ႔။ အႀကိဳေန႔က မၾကားရတဲ႔ အသံေတြက ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုး ခဏေတာင္ ေမွးမရေအာင္ ဆူညံပြက္ေလာ႐ိုက္ေနတယ္။ သၾကၤန္ကားေတြက လူေတြရဲ႕ ေနာက္ေျပာင္ေအာ္ဟစ္သံေတြ၊ အေၾကာင္းမဲ႔သက္သက္ ေဟလားဟားလား ေအာ္ေနသံေတြ၊ သံခ်ပ္ေတြနဲ႔ အိမ္နားက ကေလးေတြရဲ႕ ေရကစားရင္း ေအာ္သံေတြ၊ ေရပိုက္ကေန ကတၱရာလမ္းေပၚ ထြက္က်ေနတဲ႔ အသံေတြက ကၽြန္ေတာ့ကို ပိုၿပီးဆြဲေဆာင္ေနတယ္။ ဝရံတာကေန မခြာတမ္း လူေတြကို စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကားေတြေပၚက သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ႔ ခ်စ္သူေတြရဲ႕ ေထြးဖက္ထားတာေတြ ျမင္မိရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လမ္းေပၚမွာ လက္ခ်င္းတြဲလို႔ ပိုင္ရွင္ရိွတယ္လုိ႔ ေၾကျငာရင္း အလွျပ သြားလာေနၾကတဲ႔ ခ်စ္သူစံုတြဲေလးေတြကို ေတြ႔ရင္ေတာ့ ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္က ေအာင့္ေအာင့္ သြားေလာက္ေအာင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို သတိျပင္းျပင္း ရမိသြားပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ဳိးက်ရင္ေတာ့လည္း မ်က္ဝန္းေတြ စိုလက္သြားတယ္ ဆိုတာေတာ့ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ မနည္း စိတ္ေျပာင္းရင္း သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။ ျမင္ေနရတဲ႔ လူေတြကို အေပၚစီးက ၾကည့္မွ အားလံုးဟာ အေပ်ာ္အတြက္ ႐ူးေနလိုက္ၾကတာလို႔။ လူတိုင္းလက္ထဲမွာ အယ္လ္ကိုေဟာ အမ်ဳိးမ်ဳိးကလည္း အလုအယက္။ မနက္ ၁၁ နာရီေတာင္ မရိွေသးဘူး။ အကြဲအျပဲနဲ႔ ကားေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္၊ ပက္လက္ ပံုစံစံုနဲ႔ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးေလးေတြ ေတြ႔ရေတာ့လည္း အံ႔ၾသမိလိုက္တာ။ ေပ်ာ္ခ်င္တာဆိုရင္ အဲလိုျဖစ္ေနမွ ဘယ္လာ ေပ်ာ္စရာ ျဖစ္ေတာ့မွာလဲ။ ဟား ဟိုမွာ အခြင့္အေရးသမားႀကီးေတြပါလား။ ေကာင္မေလးကေရာ တကယ္မူးေနတာလား၊ မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား။ ျမင္ရတာလည္း စိတ္ထဲ မသက္သာလိုက္တာ။ ငါ ခုခ်ိန္ တစ္ေယာက္တည္း မ႑ပ္ကို သြားလိုက္ရ ေကာင္းမလား။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ႐ူးခ်င္ေနတာပါ။

သၾကၤန္ပထမအၾကတ္ အျပန္မထြက္ဘဲ အိမ္မွာ ပ်င္းရတဲ႔အခ်ိန္ လက္ေဆာ့ထားတာ။

သၾကၤန္ပထမအၾကတ္ညတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ sms တိုက္ပြဲေသးေသးေလးျဖစ္လိုက္ရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အားလံုး နားလည္မႈရၿပီး သၾကၤန္ဒုတိယအၾကတ္ေန႔မွာ မ႑ပ္ထိုင္ဖို႔ စီစဥ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ S.I.R ဆိုတဲ႔ Rock မ႑ပ္ႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးႀကီး ဘုမသိ၊ ဘမသိနဲ႔ ေရာက္သြားရပါတယ္။ ကိုယ္က သီခ်င္းအမ်ဳိးအစားစံုကို လက္ခံ နားေထာင္ လုိက္ဆို လိုက္ႀကိဳက္ႏိုင္တယ္ဆိုေပမယ္႔ သၾကၤန္လိုမ်ဳိးမွာေတာ့ R&B ေလးနဲ႔ လႈပ္ခ်င္တာေလ။ ခုေတာ့ Rock တဲ႔။ ပိုဆိုးတာက စတိတ္႐ိႈးအစီအစဥ္ကို မနက္ပုိင္းတစ္ခါ၊ ညပိုင္းတစ္ခါ ထည့္ထားလိုက္ေသး။ သၾကၤန္ကို ကိုယ္႔ Mood နဲ႔ ကိုယ္ေနခ်င္ၾကတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း (၃) ေယာက္ (လက္မွတ္ဝယ္ေပးတဲ႔ တစ္ေယာက္ကေတာ့ Rock နဲ႔ အဆင္ေျပတဲ႔သူေပါ႔) ေတာ္ေတာ္ေလး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ပါ။ လက္ႀကီးေတြပိုက္ၿပီး သူမ်ားေတြ ခုန္သမွ် ေအာ္သမွ်ကို သည္းခံၾကရပါတယ္။ အဆိုေတာ္ေတြကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သီခ်င္းတိုင္းေတာ့ မရေပမယ္႔ သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုိက္ဆိုလုိ႔ရေသးေတာ့ သိပ္မပ်င္းရေပမယ္႔ က်န္တဲ႔ ႏွစ္ေယာက္က ငုတ္တုတ္ေမ႔။ လက္ႀကီးပိုက္ၿပီး မ႑ပ္ေပၚမွာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ေနရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အရႊန္းေဖာက္လိုက္တယ္။ ငါတို႔ေတြက ခုဆို ငါတို႔သားသမီးေတြ ေရလာကစားတာကို မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနၾကတဲ႔ မိဘေတြနဲ႔တူေနၿပီလို႔။ ေတာ္ေတာ္ေလး ရယ္ခဲ႔ရပါေသးတယ္။ ညေနပိုင္း ၅ နာရီထိုး DJ ျပန္စေတာ့မွ အျပတ္က လိုက္ၾကတာေပါ႔။ ဘယ္ရမလဲ လက္မွတ္ဝယ္ထားတာနဲ႔ တန္ေအာင္ေလ။

S.I.R Rock Thingyan Mandatt All Days Card ေပါ႔ဗ်ာ။

အတက္ေန႔ၾကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား မ႑ပ္ကို သြားခ်င္စိတ္ေတြ နည္းပါးေနၿပီး မ႑ပ္အတူထိုင္ၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႔ထဲက Café Bellagio ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ဆိုင္မွာ စကားေတြေျပာ၊ သၾကၤန္လည္တဲ႔သူေတြကို အတင္းတုတ္နဲ႔ အေတာ္ေလး ေပ်ာ္ခဲ႔ရတယ္။ ေန႔လည္ ၁၁ နာရီေလာက္က်ေတာ့ စိတ္ကူးရၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေစ်းဝယ္ကားႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလးေယာက္ (ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔က မိန္းကေလး ၂ ေယာက္၊ ေယာက်္ားေလး ၂ ေယာက္ ပါ) ကားက်ပ္တဲ႔ေနရာေတြ ေရွာင္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အႏွံ႔ေလွ်ာက္ၾကည့္ခဲ႔ၾကတယ္။ လည္တဲ႔ကားေတြ အခ်င္းခ်င္း ေနာက္ၾကေျပာင္ၾက နဲ႔ ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလးေယာက္က စံုတြဲ ႏွစ္တြဲလို ျဖစ္ေနေတာ့ တျခားကားေတြရဲ႕ အေျပာင္အပ်က္ စကားေလးေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အရမ္း ရယ္ရေစပါတယ္။ “အစ္ကိုတို႔စံုတြဲ ႏွစ္တြဲက အရမ္းမိုက္တယ္။ အားလံုးမိုက္ၾကတယ္။” ဆိုတဲ႔စကားက ဒီႏွစ္အတြက္ အရီရဆံုး ျပက္လံုးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက အရမ္းကို ျဖဴစင္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း သက္သက္ေတြ ျဖစ္သလို၊ ကိုယ္စီလည္း ခ်စ္သူေတြ ရိွၾကၿပီးသားပါ။ တစ္ခုပဲ ခ်စ္သူေတြက အေဝးမွာ ေရာက္ေနၾကတာပဲ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးမွာေတာင္ တစ္ၿမိဳ႕လံုး ေရမပက္ၾကမွန္း ခုမွ သိရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာမွာဆို သၾကၤန္လို႔ေတာင္ မထင္ရေအာင္ပါဘဲ။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ ကားေတြ ျပည့္က်ပ္ေနၾကတယ္။ အဲဒီေန႔က ေန႔လည္စာကို သၾကၤန္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ဒံေပါက္ ဝယ္စားၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆိုင္ျပန္တယ္။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ျပႆနာက တက္ၿပီ။ ဆိုင္မွာ ဒီေန႔ တာဝန္က်တဲ႔ စားပြဲထိုးေလးေတြက မလာလို႔တဲ႔ လူကလည္း က်ေတာ့ အရမ္းခက္ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူငယ္ခ်င္းအားလံုး တက္တဲ႔ပညာ မေနသာဘဲ စားပြဲထိုး ဝင္လုပ္ၾကရေတာ့တာပါပဲ။ တကယ္႔အမွတ္တရပါ။ ေန႔လည္ ၁ နာရီခြဲေလာက္ေတာ့ လူလည္း နည္းနည္းပါးသြားလို႔ မ႑ပ္ကို ထြက္လာခဲ႔ၾကတယ္။ ေရာက္ေတာ့ DJ ဖြင့္တဲ႔ သီခ်င္းေလးေတြနဲ႔ နည္းနည္းလႈပ္လိုက္ၾကရေသးတယ္။ သိပ္မၾကာဘူး Band က စ ပါေလေရာ။ ဒီေန႔ ေနာက္ဆံုးေန႔မို႔ အျပတ္ဟဲၾကမယ္ဆိုပဲ။ အဟား ဒုကၡ နဲ႔ လွလွ ေတာ့ ေတြ႔ေတာ့တာပါပဲ။ တကယ္က အဆိုေတာ္ေတြက အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ သၾကၤန္မွာ Rock ကို မခံစားခ်င္ၾကတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ကသာ ျဖစ္ေနတာပါ။ Big Bag, Reason (ေအာင္လ), Idiots, Wanted စတဲ႔ Rock အဖြဲ႔ေတြပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ သီခ်င္းေတြ ဆိုလိုက္တာ ညေန ၆ နာရီထိုးတဲ႔အထိပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေအာက္ဘက္ဆင္း မုန္႔သြားစားလိုက္၊ မ႑ပ္ေပၚတက္ သီခ်င္းဆိုလိုက္နဲ႔ ၆ နာရီခြဲေလာက္မွာ ထျပန္လာခဲ႔တာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ တစ္ေန႔တာလံုး သူငယ္ခ်င္းေတြ တူတူ စကားေတြေျပာ၊ ေနာက္ၾကေျပာင္ၾက၊ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ေျပာၾကနဲ႔ အရမ္းကို ေပ်ာ္ခဲ႔ရပါတယ္။

ဒီႏွစ္ မ႑ပ္တူတူထိုင္ျဖစ္၊ ရန္ကုန္အႏွံ႔တူတူလည္ျဖစ္၊ တူတူစားပြဲထိုးျဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား

သၾကၤန္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ေတြ မနည္းေတာ့ဘူး ၾကံဳလာခဲ႔ဘူးၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ မေျပာင္းမလဲ ကၽြန္ေတာ့ကို ေပ်ာ္ရႊင္ ရင္ခုန္ေနေစဆဲပါ။ တစ္ခုပဲ ခ်စ္သူနဲ႔ တူတူ သၾကၤန္မွာ ရိွခြင့္မရတာဘဲေပါ႔။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ဒီအခြင့္အေရးေလး ရလာဦးမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ၂၀၁၃ သၾကၤန္ကို စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္လို႔ မဆံုးဘူးေပါ႔ဗ်ာ။

သီဟလုလင္