ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ မဂၢဇင္း အင္တာဗ်ဴး

ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ဘဝမွာ ဒုတိယႀကိမ္ေျမာက္အျဖစ္ မဂၢဇင္းအင္တာဗ်ဴးကို ေျဖဆိုခြင့္ ရခဲ႔ပါတယ္။ The Chic မဂၢဇင္းနဲ႔ပါ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က City FM Studio မွာ Assistant Production Manager ရာထူးနဲ႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲေပါ႔။ The Chic မဂၢဇင္းက လွမ္းၿပီးေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္က လူငယ္ေတြနဲ႔ စကားေျပာအင္တာဗ်ဴးမယ္ဆိုေတာ့ ဒီဘက္ ေရဒီယိုပိုင္းက ကၽြန္ေတာ့ကို လွမ္း အေၾကာင္းၾကားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဆင္ေျပတဲ႔အခ်ိန္ျဖစ္ေနတာနဲ႔ လက္ခံခဲ႔တယ္။ အဲဒီခ်ိန္တုန္းက အမွန္တကယ္က စာမ်က္ႏွာ ၂ မ်က္ႏွာပဲ ရမွာကို အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ မႏုျမတ္ က ကၽြန္ေတာ္ ေျဖထားတာေတြ ေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆလို႔ ေနာက္ထပ္ တစ္မ်က္ႏွာ ထပ္တိုးေပးခဲ႔တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ မႏုျမတ္ကိုလည္း ဒီေနရာေလးက ၾကံဳတုန္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ့ဘဝရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ မဂၢဇင္းအင္တာဗ်ဴးေလးဟာ ဒုတိယေျမာက္အျဖစ္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလထုတ္ အမွတ္ (၃)၊ The Chin Magazine မွာ ပါဝင္သြားခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီခ်ိန္တုန္းက ဓါတ္ပံု ႐ိုက္ဖို႔ေတြလည္း မမီလို႔ ရိွတဲ႔ ဓါတ္ပံုေလးေတြ ထည့္လိုက္ရတာလည္း မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ ေမးခြန္းကို စာနဲ႔ ပို႔တာျဖစ္ေပမယ္႔ ေမးထားတဲ႔ ေမးခြန္းေလးေတြက လြယ္မလိုနဲ႔ နည္းနည္းေလး အေတြးအေခၚေတြ ထည့္ေျဖရတာမ်ဳိးေတြ ပါပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္ကို တာဝန္ယူတဲ႔ မႏုဝါခိုင္ (ျမန္မာစာ) ရဲ႕ စိတ္ကူးနဲ႔ ေမးခြန္း ေကာင္းေလးေတြပါပဲ။ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ျပံဳးစရာ ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲလို ေခါင္းစဥ္က ကၽြန္ေတာ့ကို ျပန္ၿပီး ေျခာက္လွန္႔ေနခဲ႔လို႔ပါ။ “လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အားမာန္” တဲ႔။ ဒီအင္တာဗ်ဴးေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္စရာ၊ ကိုယ္ေျပာခဲ႔တဲ႔စကားကို ကိုယ္တာဝန္ယူစရာ သတိေပးေနတဲ႔ ႏိႈးစက္ေလးအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Blog ေလးမွာ ျပန္လည္သိမ္းဆည္းထားလိုက္ပါတယ္။

လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အားမာန္

သီဟလုလင္

Assistant Production Manager

CITY FM STUDIO

“ခရီးတစ္ခုကို ေရာက္ဖို႔ဆိုရင္ သြားေနဖို႔ပဲလိုတယ္” ဆိုတဲ႔ စကားေလးကို စာေရးသူ သိပ္သေဘာက် ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ေတြမွာ ျမန္သထက္ျမန္တဲ႔ အျမန္ႏႈန္းေတြနဲ႔ ဘဝခရီးေတြကို ေလွ်ာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူေတြရိွသလို မနားမေန ဇြဲလံု႔လေတြနဲ႔ မွန္မွန္ေလွ်ာက္လွမ္းသြားေနတဲ႔ လူငယ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ တိုးတက္ဖြ႔ံၿဖိဳးလာတဲ႔ လူေနမႈဘဝေတြနဲ႔အတူ ေတြးေခၚစဥ္းစားမႈမ်ား ျမင့္မားလာသည္ႏွင့္ အမွ် လူငယ္ေတြ အလုပ္အေပၚ တန္ဖိုးထား ခ်စ္ျမတ္ႏုိးမႈေတြလည္း မ်ားျပားလာခဲ႔ပါတယ္။ အလုပ္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ႔ လူငယ္ကေလးေပါင္းမ်ားစြာထဲက သီဟလုလင္ ကို ေတြ႔ဆံု ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

တာဝန္ယူရတဲ႔ အပိုင္းနဲ႔ ရာထူးကို ေျပာျပပါ။

ကၽြန္ေတာ္ City FM Studio မွာ Assistant Production Manager အေနနဲ႔ ေရဒီယိုအစီအစဥ္ေတြ ထုတ္လုပ္မႈအပိုင္းေတြနဲ႔ ေစ်းကြက္ရွာေဖြေရးပိုင္းေတြမွာ တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္ေပးေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ City FM နဲ႔ Shwe FM ေတြအတြက္ ေရဒီယိုအစီအစဥ္ေတြ ထုတ္လုပ္ေပးေနသလို၊ တီဗီအစီအစဥ္ တခ်ဳိ႕မွာလည္း အသံပိုင္းဆိုင္ရာ ပံ႔ပိုးေပးေနပါတယ္။

ပညာေရးကေကာ၊ အသက္ ဘယ္ေလာက္ရိွၿပီလဲ။

ကၽြန္ေတာ္ အခု စီးပြားေရးနဲ႔ ဘြဲ႔ရထားၿပီးပါၿပီ။ ဒီပလိုမာသင္တန္းေတြကေတာ့ ဒီအလုပ္နဲ႔ စပ္ဆက္တဲ႔ အပိုင္းေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ၊ ဘာသာစကားနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ တက္ထားပါတယ္။ အသက္ကေတာ့ ၂၆ ႏွစ္ထဲမွာပါ။

အလုပ္လုပ္တာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။

ကၽြန္ေတာ္ ဒီအလုပ္မွာ ခုဆိုရင္ ၇ ႏွစ္ ရိွပါၿပီ။ City FM စေပၚၿပီး ေနာက္တစ္ႏွစ္ေလာက္မွာ စဝင္ျဖစ္ သြားတာပါ။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ သံုးႏွစ္ေလာက္ကေတာ့ INGO တစ္ခုမွာ အလုပ္ဝင္လုပ္ခဲ႔ေသးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ဒီအလုပ္ကို အခ်ိန္ပိုင္း ေျပာင္းလုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီအလုပ္မွာ ျပန္လုပ္ဖို႔ အေၾကာင္း ျဖစ္လာတယ္ ဆိုပါေတာ့။

တစ္ေန႔တာ လုပ္ငန္းစဥ္အေနနဲ႔က။

ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္ကို ညဥ္႔နက္နက္ထိ လုပ္ရတာ မ်ားေတာ့၊ မနက္ဆို ခုနစ္နာရီခြဲ အေမႏိႈးေပးတယ္။ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ မနက္စာ စားၿပီး ႐ံုးသြားတယ္။ ႐ံုးမွာေတာ့ ေန႔စဥ္ ကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲထားတဲ႔ အခ်ိန္ဇယား အတိုင္း ေရဒီယိုအစီအစဥ္ေတြ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ေရးစရာရိွတာေရး၊ ခ်ိန္းစရာရိွတာခ်ိန္း၊ ဗ်ဴးစရာ ရိွတာဗ်ဳး၊ အသံသြင္းစရာ ရိွတာသြင္း၊ ေစ်းကြက္ရွာေဖြေရးကို ကူညီေပးတာေတြနဲ႔ ႐ုတ္တရက္ေပၚလာတဲ႔ ျပႆနာအႀကီးအေသးေတြ ေျဖရွင္းရတာေတြ လုပ္ရပါတယ္။ ညေန ႐ံုးက ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အိမ္မွာ အသံတည္းျဖတ္တာေတြ လုပ္ရပါတယ္။ ေသာၾကာနဲ႔ စေနညေတြမွာေတာ့ အလုပ္မလုပ္ဘဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္ထြက္လည္တာမ်ဳိး၊ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ေယာက္တည္း အိမ္မွာ တီဗီ ၾကည့္တာမ်ဳိးနဲ႔ စာဖတ္တာမ်ဳိး လုပ္ပါတယ္။ စာေရးတာနဲ႔ စာဖတ္တာကိုေတာ့ ရတဲ႔အခ်ိန္ေလးမွာ လုပ္ေနရတာပါပဲ။

ဒီအလုပ္လုပ္ဖို႔ ဘယ္လို စိတ္ကူးမ်ဳိး ရရိွခဲ႔တာလဲ။

ဒီအလုပ္မွာ ကၽြန္ေတာ္က အရင္ စဝင္ခါစကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးအစီအစဥ္တင္ဆက္သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ အသံတည္းျဖတ္ၿပီး အစီအစဥ္ အေခ်ာထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ႔ စက္မႈဘက္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ တတ္ကၽြမ္းလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစီအစဥ္တစ္ခုလံုးကို စဥ္းစား ဖန္တီးေရးသား ထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ႔ အဆင့္ကို ေရာက္လာတယ္ ဆိုရမွာေပါ႔။ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးရလာတာကေတာ့ တကယ္႔ ဘုရားေပးတဲ႔ ဆုလက္ေဆာင္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ဒီလိုအလုပ္မွာ လုပ္ရဖို႔ အခြင့္အေရးက ရွားသလို၊ လုပ္ခြင့္ရျပန္ရင္လည္း လူႀကီးတစ္ေယာက္လို တည္တည္ခံ႔ခံ႔ႀကီး ေျပာဆိုရတဲ႔ သတင္းေၾကျငာသူလိုမ်ဳိး ေနရာေတြပဲ ေတြ႔ျမင္ခဲ႔ရတယ္။ ဒီလို လူငယ္ဆန္ဆန္ သြက္သြက္လက္လက္ရိွတဲ႔ ေရဒီယိုလိုင္းေတြ ျဖစ္လာမယ္လို႔ေတာင္ မထင္ထားခဲ႔ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ တက္ေနခ်ိန္မွာ ဂ်ာနယ္ ႏွစ္ေစာင္ေလာက္မွာ ဒီ Radio DJ အလုပ္ေခၚတာ ေတြ႔တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး စမ္းၾကည့္ရေအာင္ဆိုၿပီး လုပ္ျဖစ္သြားတာပါ။ တကယ္လည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လိုက္ဖက္တဲ႔ အလုပ္တစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ႔ပါတယ္။

အလုပ္မလုပ္ခင္ ဘယ္လို ျပင္ဆင္မႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ႔လဲ။

ဒီအလုပ္ကို လုပ္ရလိမ္႔မယ္လို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ႀကိဳမေတြးခဲ႔ဖူးေတာ့ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္တယ္ဆိုၿပီး သီးသန္႔ေတာ့ မလုပ္ျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သတင္းေၾကျငာသူေတြကို အားက်တတ္တဲ႔ စိတ္အခံရိွေတာ့ ငယ္ငယ္က ေဆာ့ရင္ေတာင္ သတင္းေၾကျငာတဲ႔သူအေနနဲ႔ မွန္ေရွ႕မွာ သတင္းစာ ဖတ္တတ္တာမ်ဳိး လုပ္ျဖစ္တယ္။ ဝတၳဳဇာတ္လမ္းေတြဆိုလည္း အသံထြက္ ဖတ္ၿပီး အသံသ႐ုပ္ေဆာင္လုပ္တမ္း ကစားတယ္။ ဗလာစာအုပ္တစ္အုပ္မွာ တီဗီအစီအစဥ္ေတြကို ကိုယ္ပိုင္႐ုပ္ျမင္သံၾကားဆိုၿပီး ကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲစီစဥ္တာမ်ဳိး ကစားတယ္။ အဲဒါေတြက ခုခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီး အက်ဳိးေပးလာတယ္ ထင္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေလ႔အက်င့္ ျဖစ္သြားတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အသံအတြက္ကေတာ့ သီးျခားေလ႔လာျပင္ဆင္တာမ်ဳိး မရိွဘဲနဲ႔ ေရဒီယိုမွာ ေျပာလာတာၾကာေတာ့ စကားတစ္ခြန္းကို နားေထာင္လို႔ ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ရေအာင္ ေျပာလာႏိုင္တာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ သီးသန္႔ႀကီးေတာ့ ေလ႔က်င့္မေနပါဘူး။ ဒီအလုပ္အတြက္  အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ႔ ဗဟုသုတျပည့္စံုဖို႔အတြက္ေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက စာဖတ္နဲ႔ သီခ်င္း နားေထာင္တာေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ျဖစ္ခဲ႔တာရယ္၊ ခုထိတိုင္လည္း အင္တာနက္နဲ႔ စာအုပ္ေတြကို လက္မလြတ္တာရယ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အလုပ္ကို ခုထိ အေထာက္အပံ႔ေပးေနတုန္းပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခုက အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကို အထုိက္အေလ်ာက္ လိုက္စားခဲ႔တာေၾကာင့္လည္း ဒီအလုပ္ကို ပိုအဆင္ေျပသြား ေစပါတယ္။

သင္တန္းေတြေရာ တက္ျဖစ္လား။ ဘယ္လို သင္တန္းမ်ဳိးေတြလဲ။

ဒီ Radio DJ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ သီးသန္႔ ေက်ာင္းရယ္၊ ဘာသာရယ္ဆိုၿပီး အရင္က မရိွခဲ႔ဘူးေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ မတက္ျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒီအလုပ္မဝင္ခင္က ၾကည့္ျဖစ္တဲ႔ MTV ႐ုပ္သံက အစီအစဥ္တင္ဆက္သူေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားေျပာဆိုမႈေတြနဲ႔ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္လာေတာ့ အထက္ ဆရာသမားေတြရဲ႕ သင္ျပမႈကို အေလးအနက္ထားခံယူေလ႔လာခဲ႔တာေတြေၾကာင့္ သင္တန္းတက္တာထက္ လက္ေတြ႔ပိုက်တဲ႔ သင္ယူရမႈအပိုင္းေတြ ျဖစ္လာခဲ႔တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီအလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေထာက္အကူျပဳႏိုင္တဲ႔ Audio Editing အပိုင္း၊ ေနာက္ အဂၤလိပ္စာပိုင္းေတြကို ဒီပလိုမာ ရတဲ႔အထိ ေလ႔လာခဲ႔ၿပီးေတာ့ Journalism သင္တန္းကိုေတာ့ Living Color Group က ေပးတဲ႔ အခ်ိန္မွာ တက္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေဆာင္ေနရတဲ႔ ရာထူးအေနအထားအတြက္ လိုအပ္တဲ႔ သင္တန္းေတြေလာက္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ တက္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း လူငယ္ေတြကေတာ့ ဒီလို အစီအစဥ္မွဴးလုပ္တာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ သင္တန္းေတြကို ျပည္တြင္းမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္ပမွာျဖစ္ျဖစ္ တက္ေရာက္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီး ရိွေနပါၿပီ။

လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ ျပည္ပအေတြ႔အၾကံဳ။

လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ျပည္ပအေတြ႔အၾကံဳကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အလိုလားဆံုးအရာပါပဲ။ ျပည္ပ က ေရဒီယိုဌာနေတြကို ေလ႔လာခြင့္ ရခ်င္ပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိေတာ့ စင္ကာပူက ကၽြန္ေတာ့အစ္ကိုနဲ႔က DJing ကို စိတ္ဝင္စားတာခ်င္းတူလို႔ သူ႔ဆီက တစ္ဆင့္ပဲ ျပန္ေလ႔လာျဖစ္ပါတယ္။ သူဝယ္ထားတဲ႔ DJ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ စာအုပ္ေတြ၊ ေလ႔က်င့္ခန္းအေခြေတြကို သူ႔ဆီကေန တစ္ဆင့္ပဲ ျပန္သင္လိုက္တာမ်ဳိးပါ။ ခု အလုပ္နဲ႔ သိပ္ဆိုင္လွတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက Online/Internet Radio ေတြကို စိတ္ဝင္စားတဲ႔အတြက္ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက DJ ေတြ ပူးေပါင္းထုတ္လႊင့္တဲ႔ JUST MUSIC ONLINE RADIO မွာလည္း ရန္ကုန္အဖြဲ႔ဘက္ကေန အစီအစဥ္ေတြကို ကူညီတင္ဆက္ေပးေနတာက ကၽြန္ေတာ့အတြက္ အက်ဳိးရိွတဲ႔ အေတြ႔အၾကံဳသစ္ေတြပါပဲ။

ပံ႔ပိုးေပးတဲ႔သူေတြလို႔ ေမးရင္...။

ကၽြန္ေတာ္ ခုလိုအေျခအေနထိ ေရာက္ေအာင္ အစစအရာရာျပင္ဆင္ေပးခဲ႔တာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ပါ။ ပံ႔ပိုးေပးတဲ႔သူဆိုတဲ႔ေနရာမွာ တစ္လက္စတည္း ကၽြန္ေတာ္ ေက်းဇူးတင္ရမယ္႔ ပံ႔ပိုးေပးသူေတြကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ ေမေမကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကို ခုခ်ိန္ထိ အားေပးပံ႔ပိုးေနသူပါ။ ေနာက္ ေလးေလးနက္နက္ ေက်းဇူးတင္ စကား ေျပာခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္း ကိုခိုင္ေဇာ္ထြန္း ပါပဲ။ ဒီလိုပဲ ေရဒီယိုအစီအစဥ္ ထုတ္လုပ္တဲ႔ ဘက္မွာ ေကာင္းမြန္လာေအာင္ သင္ၾကားပံ႔ပိုးေပးၾကတဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ေတြက ဦးၾကည္မင္းသိန္း၊ ကိုဧထက္၊ ဦးမင္းခ်စ္သူ၊ ကိုႏိုင္ဗိုလ္ဗိုလ္ထြဋ္ နဲ႔ ကိုတင္မင္းထြန္းတို႔ပါ။ ဦးၾကည္ဆိုရင္ ခုထိ ကၽြန္ေတာ့ကို ၾကည့္႐ႈ ပံ႔ပိုးေပးေနဆဲပါပဲ။

အလုပ္လုပ္ဖို႔နဲ႔ လုပ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေတြ႔ၾကံဳလာရတဲ႔ အခက္အခဲေတြက ...။

ဒီအလုပ္ကို စလုပ္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ဝါသနာ အရမ္းႀကီးတာေၾကာင့္ေရာ၊ ေနာက္ ဆရာသမားေတြ ေကာင္းမႈနဲ႔ပါ အခက္အခဲဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး နည္းပါးခဲ႔ပါတယ္။ အခက္အခဲ ရိွလာရင္လည္း သင့္ေလ်ာ္တဲ႔ နည္းလမ္းနဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ အရင္ကေတာ့ ကိုယ္႔အထက္မွာ အထက္လူႀကီးေတြ အမ်ားႀကီး ရိွေနတဲ႔အတြက္ အခက္အခဲဆိုတာ ကိုယ္႔ဆီေရာက္ရင္ ပါးပါးေလး ျဖစ္သြားၿပီ။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေနရာတစ္ခု ရလာတဲ႔အခါ အခက္အခဲဆိုတာကို ကိုယ္႔ထက္အငယ္ေတြထက္ ဦးဆံုး ဆီးခံေနရတဲ႔သူ ျဖစ္လာေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ပင္ပန္းပါတယ္။ မီဒီယာ အလုပ္ျဖစ္တာမို႔ အမ်ားဆံုးေတြ႔ရတဲ႔ အခက္အခဲက ဆက္ဆံရတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ နားလည္မႈ လြဲတတ္တာနဲ႔ အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ လုပ္ေဆာင္ေပးရတဲ႔ ကိစၥေတြပါပဲ။

အခက္အခဲေတြ႔တဲ႔အခါ ေျဖရွင္းတဲ႔နည္းလမ္းေတြ ရိွလား။

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ လုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာ အခက္အခဲေတြကိုေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ယွဥ္စဥ္းစားၿပီး ေျဖရွင္းသလို၊ လိုအပ္ရင္ ဒီလုပ္ငန္းမွာ ကိုယ္႔ထက္ အေတြ႔အၾကံဳရင့္က်က္သူေတြဆီကလည္း အၾကံဉာဏ္ ယူတတ္ပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းမွာက်ေတာ့ အခက္အခဲဆိုတာက မ်ားေသာအားျဖင့္ လူမႈဆက္ဆံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးပဲ အခန္႔မသင့္တာမ်ဳိးျဖစ္တတ္တာဆိုေတာ့ လူမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ ေျဖရွင္းနည္းေတြနဲ႔ပဲ အေလးထားၿပီး ေျဖရွင္းလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းနည္းကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ဘုရားသခင္ဆီမွာ အပ္ႏွံဆုေတာင္း ဆက္ကပ္ၿပီး ေျဖရွင္းရမယ္႔ နည္းလမ္း ေတာင္းခံလိုက္တယ္။ ယံုၾကည္တဲ႔အတိုင္းလည္း ေျပလည္ သြားခဲ႔ပါတယ္။

ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ျမင့္မားဖို႔အတြက္ ဖတ္ျဖစ္တဲ႔ စာအုပ္စာေပ ...။

ကၽြန္ေတာ္က စာဖတ္တာကို အေလးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေရဒီယိုအစီအစဥ္ေကာင္းတစ္ခု ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ စာဖတ္အား ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာေပၚမွာ မူတည္ၿပီး တီထြင္ဖန္တီးႏိုင္မႈ ကြာဟ သြားေစလို႔ပါ။ ေရဒီယိုအစီအစဥ္ေတြမွာ ဇာတ္ညႊန္းနဲ သြားရတဲ႔ အစီအစဥ္ေတြ ရိွပါတယ္။ အဲဒီလို အစီအစဥ္မ်ဳိးအတြက္ စာဖတ္နာဖို႔ လိုပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး စင္ေပၚမွာ အခမ္းအနားမွဴးလုပ္ရတဲ႔အခါ မွာလည္း စာဖတ္အားေကာင္းသူက စကားပိုႂကြယ္ပါတယ္။ ဒါက ကိုယ္႔လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တစ္ပိုင္း ေပါ႔။ ကိုယ္ပိုင္ အရည္အေသြး ျမင့္မားဖို႔အတြက္ဆိုၿပီး သီးသန္႔ ဖတ္တာမ်ဳိး မရိွခဲ႔ေပမယ္႔ ကိုယ္႔ကို စိတ္ခြန္အား တိုးေစမယ္႔ တက္က်မ္းလိုစာမ်ဳိး၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေစမယ္႔ ဘာသာေရးစာမ်ဳိး၊ အိုင္တီနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔စာမ်ဳိးနဲ႔ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ အေထာက္အပံ႔ေပးမယ္႔ စာမ်ဳိးေတြကို အလ်ဥ္းသင့္သလို ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေခတ္စားလာတဲ႔ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ စာမ်ဳိးေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ဉာဏ္မီသေလာက္ ႀကိဳးစားေလ႔လာေနပါတယ္။

အဓိကဝါသနာပါတဲ႔အရာ ...။

ကၽြန္ေတာ္က စာေရးရတာ၊ သီခ်င္းဆို၊ သီခ်င္းေရး၊ သီခ်င္းနားေထာင္ရတာ၊ ကခုန္ရတာ၊ ေစ်းကြက္ခ်ဲ႕ထြင္ဖို႔ စဥ္းစားရတာ၊ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ပါဝင္ရတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေနရတာေတြကို ဝါသနာပါပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဝါသနာပါတာေတြက ခုလုပ္ေဆာင္ေနရ တာေတြ ကိုက္ညီေနတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ မဂၢဇင္းတခ်ဳိ႕နဲ႔ ဂ်ာနယ္တခ်ဳိ႕မွာ ေဆာင္းပါး၊ သတင္းေတြ ေရးတတ္သလို ဝတၳဳအထိေရးဖို႔လည္း ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ သီခ်င္းဆိုတာနဲ႔ ေရးတာကေတာ့ အေပ်ာ္တမ္းေလာက္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့ဘဝမွာ အစိတ္အပိုင္းႀကီးႀကီးေနရာယူထားတာက သူငယ္ခ်င္းေတြကို အခ်ိန္ေပးၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနရတာပါပဲ။

လူမႈေရးစြမ္းေဆာင္မႈေတြေရာ စိတ္ဝင္စားလား။

ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ဝါသနာတစ္ခုျဖစ္တဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ပါဝင္ရတာကို ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေက်နပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေတြက INGO တစ္ခုမွာ အလုပ္ဝင္ခဲ႔တာပါ။ တကယ္ထိေရာက္ၿပီး စိတ္ေစတနာအျပည့္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေပးေနတဲ႔ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ပါဝင္လႈပ္ရွားဖုိ႔ အရမ္းစိတ္ဝင္စားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ေမြးေန႔ေတြဆိုလည္း လူမႈေရး လုပ္ငန္းတခ်ဳိ႕မွာ အလွဴေငြ ထည့္ဝင္တာမ်ဳိး၊ စားေသာက္ကုန္နဲ႔ လူသံုးကုန္ေတြ လွဴတာမ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ေပးျဖစ္ပါတယ္။ ခုလတ္တေလာ စိတ္ဝင္စားေနတဲ႔ လူမႈေရးလႈပ္ရွားမႈကေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ စိမ္းလန္းစိုေျပေရး လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ေပးခ်င္တာပါပဲ။ ရာသီဥတု ေဖာက္ျပန္တာနဲ႔ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ေတြ ထူေျပာလာတာေၾကာင့္ ဒီလႈပ္ရွားမႈကို စိတ္ဝင္စားလာတာပါ။

ေရွ႔က ေအာင္ျမင္သူေတြထဲ ဘယ္သူ႔ကို အားက်လဲ။

ကၽြန္ေတာ့ဘဝမွာ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းအားက်တဲ႔ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူတစ္ဦး ရိွပါတယ္။ သူက MTV မွာ ႐ုပ္သံတင္ဆက္သူအျဖစ္ အခုထိ လုပ္ေနတဲ႔ Utt ပါ။ သူ႔ကို အားက်တဲ႔ စိတ္နဲ႔လည္း ဒီလို ေရဒီယို အစီအစဥ္တင္ဆက္သူ ျဖစ္လာခဲ႔တာဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ျပည္တြင္းမွာေတာ့ ဦးေက်ာ္စိုးဦးရဲ႕ အသံကို အရမ္း သေဘာက်သလို ကိုယ္႔ေရွ႕က စီနီယာအစ္ကိုေတြျဖစ္တဲ႔ ကိုဆန္းထြဋ္နဲ႔ ကိုငဲငယ္တို႔ရဲ႕ အသံေတြကိုလည္း ႀကိဳက္ပါတယ္။

ေရွ႕ဆက္ ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္မ်ဳိး ရိွလဲ။

ေရွ႕လုပ္မယ္႔ အစီအစဥ္ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားထားတဲ႔ ဘယ္အရြယ္မွာ ဘယ္အဆင့္၊ ဘယ္ေနရာဆိုတာနဲ႔ ကိုက္ညီေနေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီေနရာ ဒီရာထူး ဆိုရင္ ေနာက္ႏွစ္ ေနာက္တစ္ခ်ိန္မွာ ပိုၿပီး အဆင့္ျမင့္တဲ႔ေနရာတစ္ခုကို ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားသြား ဦးမွာပါ။ ကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းတစ္ခု စ လုပ္ဖို႔လည္း စဥ္းစားေနပါၿပီ။ ဒီက အသံလႊင့္မီဒီယာလုပ္ငန္းေတြ ဒီ႔ထက္ ပိုၿပီး တိုးတက္လာဖို႔လည္း တစ္ဖက္က ေမွ်ာ္လင့္ပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ျမင့္မားလာေအာင္ အေထာက္အပံ႔ေပးမယ္႔ သင္တန္းနဲ႔ ေက်ာင္းေတြကိုလည္း ဆက္တက္သြားဦးမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ့ ခံယူခ်က္က Never Stop Learning!

ယေန႔ေခတ္ လူငယ္ေလးေတြအတြက္ သံုသပ္ခ်က္ နဲ႔ လက္ေဆာင္စကား ...။

ကၽြန္ေတာ့အျမင္ကေတာ့ ဒီေန႔လူငယ္ေတြမွာ ႏွစ္မ်ဳိးကြဲေနတယ္။ အဲဒီႏွစ္မ်ဳိးရဲ႕ ကြာဟခ်က္ကလည္း ႀကီးေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ တစ္မ်ဳိးက အရမ္းကို တက္ႂကြထက္ျမက္ၿပီး ဘာၿပီး ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိလို႔ အားႀကိဳးမာန္တက္ လုပ္ေနၾကတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ေနာက္တစ္မ်ဳိးက ဗဟုသုတလိုက္စားမႈ နည္းပါးေနၿပီး ဘာစ လုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိဘဲ လမ္းေပ်ာက္ေနၾကပါတယ္။ ဒီလူငယ္ အမ်ဳိးအစားႏွစ္ခု ကြာဟမႈက ဆင္းရဲတာ၊ ခ်မ္းသာတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ခံယူတဲ႔စိတ္ ကြာျခားေနတာကို ေျပာတာပါ။ ဆိုလိုခ်င္တာက ခ်မ္းသာၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ လမ္းေပ်ာက္ေနသူေတြ ရိွသလို၊ ဆင္းရဲေပမယ္႔ ခံယူခ်က္ ျမင့္ျမင့္နဲ႔ ထက္ျမက္တဲ႔ လူငယ္ေတြ ရိွေနပါတယ္။ ဒီ ကြာဟခ်က္ ႏွစ္ခုၾကားထဲမွာမွ ႏိုင္ငံျခား ထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္မွ အဆင္ေျပမယ္ထင္တဲ႔ လူငယ္ေတြလည္း ရိွေနပါေသးတယ္။ အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိေတာ့ ဒီလုိလုပ္တာ မွန္ေကာင္းမွန္ႏိုင္ေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုေသးတယ္ဆိုတာလည္း အမွတ္ရေစခ်င္ပါေသးတယ္။ ေတာ္တဲ႔လူငယ္ေတြ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံကို ပစ္သြားမွာ စိုးပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္ကထက္စာရင္ အခြင့္အလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရေနပါတယ္။ ရေနတဲ႔ အခြင့္အေရးေတြကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ အသံုးခ်ၿပီး ကိုယ္႔ႏိုင္ငံ တုိးတက္ေကာင္းစားေရး အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ သြားပါ႔မယ္။

ႏုဝါခိုင္ (ျမန္မာစာ)

Credit: The Chic Magazine