ပင္လယ္ေပ်ာ္ေန႔ရက္မ်ား သို႔

ခရီးတစ္ခုသြားျဖစ္တိုင္း ခရီးသြားေဆာင္းပါးေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ႔ အပ်င္းႀကီးတဲ့ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုမွ မေရးျဖစ္ဘူး။ ဒီတစ္ခါေတာ့ သြားခဲ့တဲ့ခရီးေလးကလည္း ကိုယ့္အတြက္ေတာ္ေတာ္ေလး အမွတ္တရျဖစ္ၿပီး အေတြ႔အၾကံဳအသစ္ေတြ ရခဲ့လို႔ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ေရးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

မေလးရွားကို training နဲ႔ ေရာက္ေနတုန္း ခရီးသြားရတာ၀ါသနာပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အားလပ္ခ်ိန္ေလးရတာနဲ႔ ခရီးသြားဖို႔ကို ေခ်ာင္းေနေတာ့တာပါဘဲ။ ခရီးတစ္ခုသြားတာကလည္း ၀ါသနာတူတဲ့ သူေတြနဲ႔သြားမွ ပိုေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာဆိုေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္က သြားခ်င္ေပမယ့္ အေဖၚမေကာင္းလို႔ တစ္မ်ိဳး၊ ေငြေရးေၾကးေရး ၾကည့္ရတာတစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဆိုေတာ့ မသြားျဖစ္ျပန္ဘူး။ ဒီတစ္ခါပိတ္ရက္ေလးရေတာ့ ဘယ္သူသြားသြား၊ မသြားသြား ငါေတာ့ သြားမယ္ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလိုက္ေမးပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အဆင္မေျပဘူး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူလည္းသြားမယ္ လိုက္မယ္ ဆိုတာနဲ႔ အိုေက ဒါဆို ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္သြားၾကမယ္ဆိုၿပီး အစီအစဥ္ စဆဲြေတာ့တာပါပဲ။

ဒီတစ္ေခါက္သြားမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိိုက္တဲ့ေနရာက ကၽြန္ေတာ္ ေနတဲ့ၿမိဳ႕နဲ႔လည္း သိပ္မေ၀းတဲ့ Redang Island ကိုေပါ့။ ဒီကၽြန္းေလးအေၾကာင္းကိုက မေလးရွားကိုမလာခင္ကတည္းက အကိုတစ္ေယာက္ကေျပာလို႔ အရမ္းစိတ္၀င္စားေနခဲ့တာ။ မေလးရွားရဲ႕ အလွဆံုးကၽြန္းလို႔ ေျပာၾကတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ အရင္ဆံုး ဘယ္ရက္ ဘယ္ရက္သြားမယ္ဆံုးျဖတ္ၿပီး အင္တာနက္ကေန စံုးစမ္းေရး စတင္ေတာ့တာပါပဲ။ သြားဖူးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေမးရျမန္းရေပါ့။ 

အင္တာနက္ကေန ကိစၥအားလံုးၿပီးႏိုင္ေပမယ့္ ပထမဆံုး ခရီးဆိုေတာ့ အမွားျဖစ္မွာဆိုးတယ္ ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္ ခရီးသြား ေအဂ်င္စီ တစ္ခုနဲ႔ ခ်ိတၿ္ပီး သြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ေအးဂ်င့္ အစ္မႀကီးကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးသေဘာေကာင္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားေက်ာင္းသားေတြမွန္းသိေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလးကို ရွင္းျပေပးတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔သိတာက Redang Island trip ေတြက package trip transportation, food, hotel, snorkeling, diving အားလံုးအၿပီးအစီးေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပေျပ စီစဥ္ထားၾကတာကို ေတြ႔ရတယ္။ ကိုယ္က ေရာ့ အင့္ ဆၿိုပီးပိုက္ဆံေပးလိုက္ရံုေပါ့။ 

  

Package price ေတြက ကိုယ္တည္းတဲ့ ဟိုတယ္ အေပၚမူတည္ၿပီး ေစ်းကြာတာေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ ဆံုးျဖတ္ရၿပီေပါ့။ သြားမယ့္သြားေတာ့လည္း ေကာင္းေကာင္းေလးပဲ ေနၾကမယ္ေပါ႔။ ျဖစ္သလိုႀကီးေတာ့ မလုပ္ခ်င္ဘူးေပါ႔။ အဲလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဟိုတယ္ ႏွစ္ခု ေရြးရတဲ့ အေနအထားျဖစ္လာတယ္။ တစ္ခုက 5 stars ၿပီးေတာ့သူငယ္ခ်င္းကလည္း recommend ေပးထားတယ္။ တစ္ခုက International Resort association ကေန “Gold Palm A 5 star Padi Resort” ဆုရထားတဲ့ Redang Beach Resort။ ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆုရထားတဲ့ ဟိုတယ္က 3 days 2 nights package ကိုေရြးျဖစ္သြားတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ တစ္ကၽြန္းလံုးက ဟိုတယ္ေတြထဲမွာ ဒီဟိုတယ္မွာပဲ DJ နဲ႔ beach party ရွိလို႔ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကရခုန္ရတာ ဝါသနာပါတယ္ေလ။

ဒီလိုနဲ႔ သြားမယ့္ေန႔မနက္ကိုေရာက္လာတယ္။ Kuala Terengganu ဆိုတဲ့ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ Jetty ကေန Redang Main Isand ကို ပို႔ေဆာင္ေပးမယ့္ Ferry ကို သြားစီးရမွာေလ။ Ferry က မနက္ ၉ နာရီ တိတိမွာ ထြက္တာမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Jetty ကို ၈ နာရီခဲြ အေရာက္သြားခဲ့ၾကတယ္။ သြားမယ့္ေန႔ မနက္က်မွ မိုးေတြရြာေတာ့ စိတ္တထင့္ထင့္နဲ႔ေပါ႔။ ဟိုေရာက္လို႔မိုးရြာေနရင္ေတာ့ ဒုကၡပဲေပါ့။ ဘုရားကိုလည္း ဆုေတာင္းတာအေမာ။ ပင္လယ္ျပင္ခရီးကို မသြားဘူးတဲ့ကၽြန္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားတာေရာ ေၾကာက္တာေရာနဲ႔ လူက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရင္ေတြခုန္ေနခဲ့တာေပါ့။ 

Jetty ကေန စၿပီး ဟိုတယ္ရဲ႕ Package Plan က စတင္ပါတယ္။ Jetty မွာ ဟိုတယ္ေတြရဲ႕ ေကာင္တာေတြ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္၀ယ္ထားတဲ့ ဟိုတယ္ရဲ႔ ေကာင္တာသြားၿပီး ဘိုကင္နံပါတ္ေျပာလိုက္တာနဲ႔ သူတို႔က ferry စိီးဖို႔ Ticket နဲ႔ boarding pass ထုတ္ေပးပါတယ္။ ၈ နာရီ ၄၅ မိနစ္မွာ ferry ေပၚကို ခရီးသည္ေတြ စတက္ပါတယ္။ Ferry က ႏွစ္ထပ္ရွပ္ေျပးယာဥ္ပါ။ အေပၚထပ္ကေတာ့ VIP ျဖစ္ၿပီး ေအာက္ထပ္ကေတာ့ economic class ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒါကိုေတြ႔ေတာ့ ေအာ္… ေလယာဥ္စီးသလိုပါပဲလားေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ရိုးရိုးတန္းကပဲဆိုေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာပဲ ေနရာ ယူရပါတယ္။ Ferry ေပၚကိုတက္ေတာ့ မိုးကလည္းရြာထားေတာ့ crew ေတြက ခရီးသည္တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ တဲြၿပီး ေခၚတာကိုေတြ႔ရတယ္။ ခရီးသည္ေတြကလည္း လုမတက္ဘဲ စည္းကမ္းရွိရွိ တန္းစီၿပီး တက္ၾကတယ္။ ေအာ္ အတုယူစရာေလးေတြပါလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္သားထားလိုက္မိတယ္။

Ferry က ကိုးနာရီတိတိမွာ စထြက္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြကေတာ့ မိုးကလည္းရြာထား၊ Ferry ထဲက air con ကလည္း ေအးလြန္းေတာ့ အေႏြးထည္ေတြ၀တ္ၿပီး အိပ္ဖုိ႔ျပင္ေနၾကပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ ခရီးမထြက္ဘူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကေလးေတြလို ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုပဲ ၾကည့္ေနမိတယ္။ တျဖည္းျဖည္းကမ္းနဲ႔ ေ၀းလာေတာ့ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ရဲ႕ ေရျပင္ႀကီးက ျပာလဲ့လာတယ္။ မိုးကလည္း တိတ္သြားၿပီမို႔ ေနေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးေအာက္မွာ ပင္လယ္ျပာျပာႀကီးရဲ႕ အလွကို ကၽြန္ေတာ္ စတင္ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ေအာ္ လွလိုက္တဲ့ သဘာ၀အလွတရားေတြပါလား လို႔ စဥ္းစားမိတယ္။

ပင္လယ္ခရီးအေတြ႔အၾကံဳမရွိလို႔လားမသိဘူး၊ က်ြန္ေတာ္ နည္းနည္းမူးလာတာနဲ႔ ခဏမ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး နားေနလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မေလး ဘာသာစကားနဲ႔ crew တစ္ေယာက္က စကားေျပာတယ္ ဘာေတြေျပာေနလည္းေတာ့ နားမလည္ဘူး။ ဒါနဲ႔ အျဖဴမတစ္ေယာက္က English Please လို႔ ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံ ၾကားေတာ့ အားလံုး၀ိုင္းရီၾကတယ္။ crew ကလည္း ရီပဲျပပီး သူေျပာေနတာကို မေလး လိုပဲ ဆက္ေျပာတယ္။ ေအာ္ ထူးဆန္းပါေပ႔ေပါ႔။ ferry ေပၚမွာ အမ်ားစုက တ႐ုတ္ေတြ အျဖဴေတြနဲ႔ တျခားႏိုင္ငံျခားသားေတြေလ။

ဒီလိုနဲ႕ တစ္နာရီခဲြေလာက္ၾကာေတာ့ ကၽြန္းႀကီးအႀကီးႀကီးတစ္ခုကို စၿပီးေတြ႔ေတာ့ ေရာက္ခါနီးၿပီလို႔ သိလိုက္ပါတယ္။ Resort ေတြကိုလည္း ျမင္ရၿပီး ကမ္းေျခကိုလည္းေတြ႕ေနရပါၿပီ။ ခရီးသည္ေတြအားလံုးလည္း စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနၾကၿပီး ရြစိရြစိ ျဖစ္ေနၾကၿပီေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Ferry က ကမ္းေျခအထိ ကပ္လို႔မရပါဘူး။ ကမ္းေျခက ေရတိမ္ေတာ့ Ferry က ကမ္းနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္လိုက္ပါတယ္။ ခရီးသည္ေတြအားလံုး ကမ္းေျခထိသြားလို႔ရေအာင္ ဇက္တစ္စီးက လာေစာင့္ေနပါတယ္။ Ferry ေပၚကေန ဇက္ေပၚကို အားလံုး ေျပာင္းၾကရပါတယ္။ ဇက္ေပၚေရာက္ေတာ့ ပင္လယ္ႀကီးရဲ႕အလွ၊ ကၽြန္းရဲ႕အလွ ကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။ ျဖဴႏုေနတဲ့ ေသာင္ျပင္ကမ္းစပ္နားမွာ စိမ္းၿပီး အေ၀းမွာ ျပာေနတဲ့ ေတာင္တ႐ုတ္ပင္လယ္ႀကီး။ Resort လွလွ ေလးေတြ တန္းစီေနတဲ့ Redang Island.. လွလိုက္တာ ဗ်ာ။ 

ကမ္းေျခေရာက္ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာဟိုတယ္ေတြက ဧည့္ႀကိဳေတြကလာႀကိဳေနၾကေတာ့ ကိုယ္ booking လုပ္ထားတဲ့ဟိုတယ္ကိုအလြယ္တကူ သြားလို႔ရတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က Redang Beach Resort ဆိုေတာ့ လာႀကိဳတဲ့ ဧည့္ႀကိဳေလးေနာက္ကို လိုက္သြားၿပီး check – in လုပ္ပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ အခန္းေသာ့ နဲ႔ every meal time အတြက္ ticket ေပးပါတယ္။ check in time ခရီးသည္ေတြအားလံုးအတြက္ တစ္နာရီေပးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ check in လုပ္ၿပီးတာနဲ႔ သူမ်ားေတြကို ေစာင့္ေနတုန္း အထုတ္ကိုခ်ၿပီး ကမ္းေျခကို ေျပးၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ေတာ့တာပါပဲ။ ခရီးသည္ေတြအားလံုး check in လုပ္ၿပီးေတာ့ package plan မွာ ပါတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ အတြက္ briefing ေပးပါတယ္။ အဲဒီေနရမွာလဲ ထူးဆန္းတာတစ္ခုကို ေတြ႔ရပါတယ္။ briefing ကို အဂၤလိပ္လိုနဲ႔ တရုတ္မန္းဒရင္းလို ႏွစ္မ်ိဳးေျပာပါတယ္။ မေလး ဘာသာစကားနဲ႔ မေျပာပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ပါလာတဲ့ မေလးေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ေရာၿပီး English briefing ကို နားေထာင္ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသခ်ာနားမလည္တဲ့သူေတြက ေနာက္ေတာ့မွ မေလးလို သြားေမးၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၀န္ထမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြမ်ားၿပီး အားလံုးနီးပါး English စကားကို ပီပီသသ ေရေရလည္လည္ ေျပာတတ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ Singlish အသံထြက္ေနတာမ်ိဳးလည္း မရွိပါဘူး။ Briefing ၿပီးေတာ့ ၁၂ နာရီထိုးခါနီးၿပီဆိုေတာ့ အခန္းကို မသြားေသးဘဲ plan အစီအစဥ္အရ Buffet Lunch စားဖို႔ သြားပါတယ္။

Dining hall ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ႀကိဳ၀န္ထမ္း ကို အခုစားမယ့္ Lunch အတြက္ ticket ေပးရပါတယ္။ သူက ticket မွာ tick လုပ္ၿပီးမွတ္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဗိုက္ကေတာ္ေတာ္ေလး ဆာေနတာမို႔ ဟိုတယ္ကေကၽြးတဲ့ ပထမဆံုး Lunch ကို အားရပါးရ တြယ္ပါေတာ့တယ္။ Buffet မို႔လို႔ ကိုယ္စားခ်င္သေလာက္ စားခ်င္တာကို အ၀စားလို႔ရပါတယ္။ Buffet ဆိုတဲ့အတိုင္း အစားအေသာက္ေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကို စံုပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ တရုတ္အစားအစာ မ်ားပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း စားေကာင္းပါတယ္။  ၀န္ထမ္းေတြကလည္း လိုေလးေသးမရွိေအာင္ ဂရုစိုက္ၾကပါတယ္။ ဟင္းေတြကိုလဲ အေလ်ွာ့မခံဘဲ refill ကို တစ္ခ်ိန္လံုးျဖည့္ေနပါတယ္။ စားေနတုန္းမွာလည္း စားပဲြတစ္ခုခ်င္းစီကို ဘာလိုအပ္ပါသလဲဆိုၿပီး လိုက္ေမးပါတယ္။ မေမးခင္ တ႐ုုတ္လိုေျပာရမလား၊ English လိုေျပာရမလား အရင္ေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္ ဘယ္ႏိုင္ငံကလဲလို႔ ေမးပါတယ္။ ကိုယ္ေတြကလည္း ထံုးစံအတိုင္း We are from Myanmar ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားစြာနဲ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ကိုယ့္နိုင္ငံဘာျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ကလဲလို႔ အေမးခံရတိုင္း I am from Myanmar လို႔ ေျပာရတာကို အရမ္းဂုဏ္ယူပါတယ္။ 

၀န္ထမ္းအစ္မႀကီးက သူတို႔ဆီမွာ ျမန္မာ၀န္ထမ္းေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္လို႔ ျပန္ေျပာေတာ့ ငါတို႔ ဘယ္ေနရာသြားသြား ငါတို႔လူမ်ဳိးရွိတယ္ဆိုၿပီး ၾကံဖန္ ဂုဏ္ဆာလိုက္ပါေသးတယ္။ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ အခန္းကို သြားၿပီး အနားယူပါတယ္။ ေန႔လည္ ၂ နာရီခဲြမွ first snorkeling စမွာမို႔ တစ္နာရီခဲြေလာက္ နားခ်ိန္ရပါတယ္။ ေလးခန္းတဲြႏွစ္ထပ္ဘန္ဂလိုေလးေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခန္းက ၀င္၀င္ခ်င္းေအာက္ထပ္မွာ ဆိုေတာ့ ေလွခါးတက္ရတာပ်င္းတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးေက်နပ္ သြားပါတယ္။  ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က  က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္းေနခ်င္လို႔ သံုးေယာက္ခန္းကို ယူထားေတာ့ အခန္းက ေတာ္ေတာ္ေလး က်ယ္ပါတယ္။

ပစၥည္းေတြေနရာခ်ၿပီးေတာ့ စိတ္ေစာေနတဲ့ကၽြန္ေတာ္ အခန္းထဲမွာ မေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ အျပင္ထြက္ၿပီး ပင္လယ္ေလကို တစ္၀ႀကီးရွဴၿပီး သဘာ၀အလွတရားေတြကို ၾကည့္ခ်င္ေနၿပီေလ။ ဒီလိုနဲ႔ အျပင္ထြက္ snorkeling လုပ္ဖို႔ snorkeling accessories ေတြကို အရင္ဆုံးငွားပါတယ္။ package မွာ ဒီ accessories ေတြမပါတဲ့အတြက္ ငွားရတာပါ။ Life jacket နဲ႔ mask ႏွစ္မ်ိဳးကို ၃ရက္စာအတြက္ ရင္းဂစ္ ၃၀ ေပးရပါတယ္။ ပစၥည္းေတြငွားၿပီးေတာ့ ကမ္းေျခေလးမွာ ဟိုတယ္ကခ်ထာေပးတဲ့ ခံုေလးေပၚ ထိုင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ လူေတြကိုၾကည့္လိုက္ ပင္လယ္ႀကီးကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို ေမ့သြားပါတယ္။

ခဏၾကာေတ့ာ snorkeling point ကေန ခရာမႈတ္ပါတယ္။ first snorkeling အတြက္လူစုတာပါ။ လူစံုေတာ့ snorkeling briefing စေျပာျပတယ္။ ထုံးစံအတိုင္း တရုတ္လိုပဲေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နားလည္တစ္ခ်က္ နားမလည္တစ္ခ်က္နဲ႔ လိုက္နားေထာင္ရပါတယ္။ တ႐ုတ္လိုေျပာၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က English Please လို႔ေျပာေတာ့မွ သူတို႔က English Briefing နားေထာင္မယ့္သူဘယ္နွစ္ေယာက္ရွိလဲ ေမးပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အပါအ၀င္ ကိုးေယာက္ရွိပါတယ္။  Rules and Regulations ကို အရင္ဆံုးေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ safety ေျပာပါတယ္။  ေနာက္ထပ္ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်တာ တစ္ခုထပ္ေတြ႔ရပါတယ္။ snorkeling instructor ရဲ႕ အရည္အခ်င္းပါ။ သူတို႔ေတြ ဘာသာစကား ၄ မ်ဳိးေလာက္ကို ပီပီျပင္ျပင္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ရီစရာ ေႏွာၿပီး နားလည္ေအာင္ ေျပာပါတယ္။ ဧည့္သည္ေတြကလည္း နားမလည္မခ်င္းေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပင္လယ္ထဲမွာ snorkeling လုပ္ရမွာဆိုေတာ့ သူတို႔ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ ကိုယ္က မလိုက္နာတာနဲ႔ ကိုယ္ဒုကၡေရာက္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မၾကံဳဘူးေသးတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳအသစ္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္လႈပ္ရွားေနပါတယ္။

Briefing ၿပီးေတာ့ snorkeling လုပ္မယ့္ ေနရာကိုသြားဖို႔ အုပ္စုသံုးခုခဲြၿပီး သက္ဆိုင္ရာ Boat ေပၚကို တက္ၾကပါတယ္။ Boat စထြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ စိတ္ေတြ အရမ္းလြတ္လပၿ္ပီး လႈပ္ရွားေနပါတယ္။ ပင္လယ္ထဲမွာ အခုလို boat နဲ႔ သြားတာ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာပဲျမင္ဘူးတာဆိုေတာ့ ခု ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပ်ာ္ေနမိပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကလည္း ျပာလဲ႔ၿပီး ၾကည္လင္ေနပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ကို တုိက္လာတဲ့ေလကလည္း သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္ေနပါတယ္။ နာရီ၀က္ေလာက္ သြားအၿပီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ snorkeling လုပ္မယ့္ ေနရာ ကၽြန္းကို ေရာက္ပါတယ္။ snorkeling မလုပ္ခင္ safety rules and regulations ကို ထပ္ေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေရထဲကို ခုန္ခ်ၾကပါတယ္။

ေရထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ စျမင္ရတာက သႏၱာေက်ာက္တန္းေတြနဲ႔ ေက်ာက္ခက္ေတြပါပဲ။ လွလိုက္တာ။ အိမ္ေတြမွာ အလွထားတဲ့ ငါးကန္အႀကီးႀကီးထဲကို ေရာက္ေနသလို ခံစားလိုက္မိတယ္။ ခဏေနေတာ့ ေရာင္စံုငါးေလးေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သဘာ၀အေလွ်ာက္ သူတို႔ ေနထိုင္သြားလာ လႈပ္ရွားေနတာေတြကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႔လိုက္ရေတာ့မွ ေအာ္ ငါတို႔ ဒီသဘာ၀အလွတရားေတြကို ထိန္းသိမ္းရမယ္ဆိုတဲ့အသိ ပို၀င္လာပါတယ္။ ပင္လယ္ေအာက္ထဲမွာ လွပတဲ့ သဘာ၀အလွတရားေတြနဲ႔ အတူေတြ႔ရတာက ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ပလက္စတစ္အပိုင္းအစေတြပါ။ ဒီအရာေတြက ကမၻာတည္သေရြ႕ရွိေနမွာ ျဖစ္ၿပီး eco system ကိုပ်က္စီးေစမယ့္အႏၲရာယ္ေတြပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး ဒီပလက္စတစ္ရဲ႔ အႏၲရာယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

ပင္လယ္ေရေအာက္မွာရွိတဲ့ သဘာ၀တရားေတြကို တေမ့တေမာ ၾကည့္ေနရလို႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြားတာေတာင္ မသိလိုက္ပါဘူး။ နားထဲမွာ ခရာမႈတ္သံၾကားေတာ့မွာ instructor ေတြ ဟိုတယ္ဆီျပန္ဖို႔ အခ်က္ေပးေနၿပီဆိုတာ သတိရလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ Boat ေပၚျပန္တက္ၿပီး ဟိုတယ္ဆီကိုျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ Boat ေပၚေရာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး ေတြခဲ့ၾကတာေတြ ကို ျပန္ေျပာေနၾကတာ ဆူညံေနတာပါပဲ။ ညေန ၄နာရီခဲြမွာ ဟိုတယ္ကိုျပန္ေရာကၿ္ပီး ဟိုတယ္က ဧည့္ခံတဲ့ ေကာ္ဖီ နဲ႔ မုန္႔ ကို ဆာဆာနဲ႔ တ၀တျပဲ စားၾကပါတယ္။ ၅ နာရီေနာက္ပိုင္း ညေနတစ္ခင္းလံုးကေတာ့ ခရီးသည္ေတြရဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ကမ္းေျခမွာပဲေရကူးကူး ကၽြန္းတစ္ေလွ်ာက္လမ္းပဲေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာကို လုပ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ခရီးပင္ပန္းတာရယ္၊ snorkeling လုပ္ထားတာေၾကာင့္ ပင္ပန္းေနတာရယ္နဲ႔ အခန္းျပန္ၿပီး အနားယူခဲ့ၾကပါတယ္။

ညေန ၇ နာရီမွာ ညစာစားရမွာမို႔ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ဓါတ္ပံုလည္း ရိုက္ခ်င္တာေၾကာင့္ ၆ နာရီေလာက္မွာ အျပင္ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကၿပီး အမွတ္တရဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာလည္း ထူးဆန္းတာတစ္ခုေတြ႔ရပါတယ္။ ေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခုမွာ ျမန္မာစာနဲ႔ ငါးမမွ်ားရ ဆိုၿပီးေရးထားတာကိုပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အမွတ္တရအေနနဲ႔ အဲဒီစာသားနဲ႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ရင္း ေအာ္ ငါတို႔ ျမန္မာေတြ ဘယ္ေနရာသြားသြားရွိေနပါလား ဆၿိုပီး စဥ္းစားမိပါတယ္။ ၇ နာရီထိုးေတာ့ ညစာ စားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဟိုတယ္က ျမန္မာ၀န္ထမ္းအကိုႀကီးတစ္ေယာက္ လာႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ၀မ္းသာအားရ စကားေတြေျပာၾကေပါ့။ သူ႔ကိုလည္းေမးစရာေတြ ေမးေပါ့။ သူေရာက္ေနတာ ၅ ႏွစ္ရွိၿပီ ဒီကၽြန္းေပၚကလဲြၿပီး ဘယ္မွ မေရာက္ဖူးဘူးတဲ့။ ေမာ္လျမိဳင္ဘက္က လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူ ေနာက္ တစ္လ ႏွစ္လေလာက္ေနၿပီးရင္ အၿပီးျပန္ေတာ့မယ္။ ဒီမွာ ႏွိမ္ခံရတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုစဥ္းစားမိတာက ငါတို႔ ျမန္မာေတြက လူတကာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္တယ္။ သူမ်ားေတြထက္ သာေအာင္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တယ္။ ဒါနဲ႔မ်ားေတာင္ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြေရာက္ရင္ ဘာလို႔ ျမန္မာလို႔ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ႏွိမ္ခ်င္ရတာလဲ၊ အထင္ေသးခ်င္ရတာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္လဲေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြ ေရာက္ တိုင္း ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ေတြ႔တိုင္း ျမန္မာလို႔ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ေျပာၿပီး သူတို႔ အရင္တုန္းက သိထား ၾကားထား ျမင္ဘူးထားတဲ့ ျမန္မာေတြဆိုတာ အမွန္မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး သက္ေသျပႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အခုလည္း သူကအဲလိုေျပာလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေသြးနည္းနည္း ဆူသြားတယ္။ အလုပ္လုပ္ၾကတာခ်င္း တူတူ ဘာလို႔ႏွိမ္ခ်င္ရတာလဲေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေအာ္ ငါ အေပ်ာ္ခရီးထြက္လာတာ စိတ္ညစ္ခံလုိ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူးဆၿိုပီး စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ပါတယ္။ ဟိုတယ္က ေကၽြးတဲ့ Buffet dinner က ေကာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ unplugged နားေထာင္ရင္ ဘီယာေသာက္မယ္႔ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္ၿပီး dinner ကို တ၀စားခဲ့ၾကပါတယ္။  ခဏေနေတာ့ မုိးေတြလဲရြာလာတာနဲ႔ လူက ဗိုက္တင္းၿပီး အိပ္ခ်င္လာလို႔ ေစာေစာစီးစီးပဲ အိပ္ယာ၀င္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ Redang Isand trip ရဲ႕ ပထမေန႔ ကေတာ့ အမွတ္တရမ်ားစြာနဲ႔ ကုန္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ေန႔ မနက္ ၅ နာရီခဲြေလာက္က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းက ႏိႈးပါတယ္။ ေစာေစာစီးစီး ကမ္းေျခမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရေအာင္တဲ့။ ဒါနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ အ၀တ္အစားလဲၿပီး Breakfast စားဖို႔ပါ တစ္ခါတည္းထြက္ခဲ့ပါတယ္။ မနက္ခင္း ပင္လယ္ျပင္ရဲ႕အလွဟာလည္း ႐ႈမၿငီးဘြယ္ရာပါပဲ။ ဟိုးအေရွ႕ဘက္ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းႀကီးကေန ေနလံုးႀကီးထြက္လာတာကို ၾကည့္ရတာ ဘာနဲ႔မွ မတူတဲ့ သဘာဝအလွတရား တစ္ခုပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ၇ နာရီခဲြေတာ့ Breakfast စားပါတယ္။ Breakfast Buffet ကလည္း စားစရာအမယ္ေတြ စံုလြန္းတာေၾကာင့္ ဘာစားရမွန္းကို မသိႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ျမန္မာ၀န္ထမ္း အကိုႀကီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ၾကက္ဥ omelet စားဖို႔ ေျပာပါတယ္။ အရမ္းေကာင္းတယ္တဲ့။ သူကေတာ့ ျမန္မာပီပီ ေစတနာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဟိုဟာေကာင္းတယ္ ဒီဟာေကာင္းတယ္ စား စားဆိုၿပီး ေျပာရွာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ အစ္ကိုရယ္ ေကာက္ညႇင္းေပါင္းကို ငါးေျခာက္ဖုတ္ေလးနဲ႔ စားလိုက္ခ်င္တာပါပဲ။ ဒီဟာေတြမစားရလည္း ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး လို႔ ျပန္ေျပာေနမိတယ္။ ေအာ္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ဘာေတြပဲ စားရစားရ ကိုယ့္ျမန္မာ အစားအစာေတြေလာက္ကို စားမေကာင္းပါလားေနာ္လို႔ စဥ္းစားမိပါေသးတယ္။

မနက္စာစားၿပီးေတာ့ ၉ နာရီခဲြမွာ ဒုတိယေန႔ snorkeling စမွာမို႔ snorkeling point ကို တန္းသြားခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ မနက္ပိုင္းအစီအစဥ္က Redang Island ရဲ႕ Marine park ကိုသြားရမွာလို႔သိရပါတယ္။ ပင္လယ္ေရေအာက္ သဘာ၀အလွတရားေတြကို သဘာဝအတိုင္း ထိန္းသိမ္းထားၿပီး လူေတြၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ သဘာ၀ငါးျပတိုက္ႀကီးလို လုပ္ထား တဲ့ေနရာတဲ့။ ၾကားရာတာနဲ႔တင္ စိတ္၀င္စားသြားၿပီး အရမ္းကို သြားခ်င္စိတ္ေတြ ေစာလာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၉ နာရီခဲြေတာ့ အုပ္စု ၃ စုခဲြၿပီး စက္ေလွ ၃ စင္းနဲ႔ စတင္ ထြက္ပါေတာ့တယ္။  ပင္လယ္ခရီးကို စက္ေလွနဲ႔သြားရတဲ႔ ခံစားခ်က္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သြားပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ပင္လယ္ေပ်ာ္ေရလုပ္သားလို ခံစားမိေသးတယ္။

Maring Park လုပ္ထားတဲ့ကၽြန္းကို စက္ေလွနဲ႔ ၄၅ မိနစ္ေလာက္သြားရပါတယ္။ ကၽြန္းကိုေရာက္ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာဟိုတယ္ေတြအတြက္ စုရပ္ေနရာေလးေတြကို သီးသန္႔စီ လုပ္ေပးထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို႔လဲ ကိုယ့္ဟိုတယ္စုရပ္ဆီသြားၿပီး instructor ေတြရဲ႕ briefing ကိုနားေထာင္ရပါတယ္။ Briefing အစကို ဒီ Marine park ရဲ႕ Rules and Regulations နဲ႔ဘဲစပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရေအာက္ထဲက ေက်ာက္တုန္းေလးတစ္တံုးကိုေတာင္ ယူခြင့္မရွိပါဘူး။ အဲဒီမွာ ေနာက္တစ္ခုကၽြန္ေတာ္သြား သတိရပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေခ်ာင္းသာလိုေနရာမ်ိဴး သြားရင္ အမွတ္တရပစၥည္းေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြမွာ အမ်ားဆံုးေတြ႕ရတာ ေက်ာက္ခက္ေတြ သႏၱာေက်ာက္ေတြပါ။ ဒီမွာ သူတို႔က ေက်ာက္ခက္မေျပာနဲ႕ေက်ာက္တံုးေတာင္ ယူလို႔မရ ပါဘူး။ ေရေအာက္ထဲက သႏၲာေက်ာက္တန္းတစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီး အခ်ိန္ယူရတာေလ။ သူတို႔ကေတာ့ ဒီလိုအရာေတြကို ဥပေဒနဲ႔ကိုတားျမစ္ထားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာလဲ ဒီလိုဥပေဒေတြရွိလားမရွိလားေတာ့မသိပါဘူး။ လံုျခံဳေရးရဲေတြကလည္း ကၽြန္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ရိွေနပါတယ္။ ငါးေတြကိုအစားေကၽြးလို႔မရပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ဧည့္သည္ေတြက ငါးေတြကိုယ့္နား လာေအာင္ ေပါင္မုန္႔ေတြ ယူလာၿပီးေကၽြးၾကပါတယ္။ ေရထုကိုညစ္ညမ္းေစတာမို႔ ခြင့္မျပဳပါဘူးတဲ့။ instructor ေတြက တားျမစ္ထားတဲ့ေနရာေတြကို မသြားဖို႔ နဲ႔ ေရေအာက္ထဲမွာ ဘယ္ေနရာကိုသြားရင္ ဘာရွိတယ္ဆိုတာကို ေျပာျပပါတယ္။ briefing ၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး ေရထဲ စဆင္းၾက ပါတယ္။ ေရထဲေရတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ငါးေလးေတြကို တန္းျမင္ရပါတယ္။ ကမ္းစပ္နဲ႔ နီးတဲ႔ ေနရာမွာေတြ ငါးေလးေတြက အစံုရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔စားတဲ့ ငါးမုန္႔ငါးလို ငါးျပားျပားေလးေတြကို အမ်ားဆံုးေတြ႕ရပါတယ္။ အေရာင္ေတြကေတာ့ စံုေနတာပါဘဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ငါးေလးေတြက မိန္းကေလးေတြ မ်က္လံုးမွာ အိုင္းရွဲဒိုးကာလာစံု ဆဲြထားသလို သူတု႔ိမ်က္လံုးေတးေတြမွာလည္းအေရာင္စံုေလးေတြနဲ႔။ ငါးေလးေတြနဲ႔ အတူေတြ႔ရေသးတာက ျပည္ႀကီးငါးေလးေတြပါ။ ေတာ္ေတာ္ေလး လွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ဖူးတဲ့ျပည္ႀကီးငါးက အျဖဴေရာင္ေလးေတြပါ။ အခုျမင္ရတာက အျပာေလးေတြ လည္းပါတယ္။ အညိဳေလးေတြေရာ။ ခ်စ္စရာေလးေတြပါ။ ေရေအာက္ ေက်ာက္ခက္ေတြ ရယ္၊ ေက်ာက္တန္းေတြရယ္ကေတာ့ ႐ႈမၿငိီးႏိုင္ေအာင္ကို အေရာင္စံုလွပါတယ္။

 အဲဒီအခ်ိန္မွာေခါင္းထဲေရာက္လာတာက ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႔ေပါ့။ ေရေအာက္ထဲက အလွတရားေတြနဲ႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႔ အတူပါလာတဲ့ ဟိုတယ္က ေရေအာက္ ဓါတ္ပံုစရာကိုရွာရပါတယ္။ သူ႔နားမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ဓါတ္ပံုရိုက္တဲ့သူေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းကိုလည္ေနတာပါပဲ။ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ဖို႔ ကို ေတာ္ေတာ္ေလးေစာင့္လိုက္ရပါတယ္။ သူကလည္း ေစာင့္ရက်ိဳးနပ္ေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ကိုယ္ ေရေအာက္ထဲမွာ အိုက္တင္အမ်ဳိးမ်ဳိးကိုပါ လုပ္ျပရင္းရိုက္ေပးပါတယ္။ ေအာ္ သူတို႔ဆီက လူေတြက ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ကို တန္းဖိုးထားၿပီး အလုပ္မွာလဲကၽြမ္းက်င္ၾကပါလားလို႔ သတိျပဳမိပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ငါးေတြကိုၾကည့္လိုက္ သႏၱာေက်ာက္တန္းေတြကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔ ကုန္းေပၚက time up time up လို႔ ေအာ္သံၾကားေတာ့မွ အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြားတာကို သတိထားမိပါတယ္။ ေအာ္ျမန္လိုက္တာလို႔။ ဒီလိုနဲ႔ စက္ေလွေပၚျပန္တက္ၿပီး Main Island ကို ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏွစ္နာရီေလာက္ ေရငုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဗိုက္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆာေနပါၿပီ။ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ အကုန္လံုးအခန္း မျပန္ၾကဘဲ ေရစိုေတြနဲ႔ ေန႔လည္စာ Buffet ကို အားရပါးရ စားၾကပါတယ္။ ဟိုတယ္ကေကၽြးသမ်ွ အစားအစာေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ရွိၿပီး စားေကာင္းလွပါတယ္။ စားၿပီးေသာက္ၿပီးလို႔ အခ်ိဳပဲြစားေနတုန္း Instructor ေတြကလာေျပာပါတယ္။ ေန႕လည္ ၂ နာရီခဲြမွာ last snorkeling စမယ္တဲ့။ ဒီတစ္ခါ NEMO ငါးေလးေတြရွိတဲ့ေနရာကိုသြားရမွာလို႔ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ေတြခုန္သြားပါတယ္။ NEMO ေလးေတြကို အျပင္မွာ အလွေမြးငါးကန္ထဲမွာသာျမင္ဘူးတာေလ။ ဒီလိုသဘာ၀အေလွ်ာက္ျမင္ရမယ္ဆိုေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္သြားပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ခဏနားခ်င္တယ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အခန္းထဲမွာမေနခ်င္တာေၾကာင့္ ကမ္းေျခမွာ ရွိတဲ့ ပိုက္ပုခက္ေပၚမွာပဲ အနားယူရင္း ေနခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့လိုပဲ အခန္းမျပန္ဘဲ ကမ္းေျခမွာေနခဲ့တဲ့ တစ္ဖဲြ႕ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ အုပ္စုေတာင့္ေတာ့ ရီၾကေမာၾကနဲ႔ ဆူညံေနတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္္လည္း သူတို႔ကိုျမင္ေတာ့ ငါလည္း ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြသာပါလာရင္သူတို႔လိုပဲေနမွာ ဆိုၿပီး ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရသြားပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္နာရီခဲြေတာ့ ေန႔လည္ပိုင္း snorkeling ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီတစ္ခါ သြားတဲ့ကၽြန္းက ေရနက္ပိုင္းမွာရွိလို႔ စက္ေလွေတြကို ကၽြန္းကို ၀ိုင္းထားၿပီး ကၽြန္းနဲ႔ စက္ေလွၾကားမွာရွိတဲ့ ေရျပင္မွာသာ snorkeling လုပ္ခိုင္းပါတယ္။ ေရထဲဆင္းလိုက္တာနဲ႔ မတူညီတဲ့ သဘာ၀အလွတရားေတြက ေစာင့္ေနပါတယ္။ ငါးေကာင္ေရအမ်ားႀကီးပါတဲ့ငါးအုပ္ေတြကလည္း ကိုယ္နဲ႔အတူေရလိုက္ကူးၾကပါတယ္။ ငါးေလးေတြက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။ သူတို႔အတူေရလိုက္ကူးေနေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ငါးေလးတစ္ေကာင္လိုပဲ ခံစားမိပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ instructor တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်က္ေပးတာကို ၾကားေတာ့ သူ႔ဆီကိုအားလံုးက ေရကူးသြားပါတယ္။ NEMO.. instructor က NEMO ငါးေလးေတြကို ရွာေတြ႔သြားလုိ႔ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးကို အခ်က္ေပးတာပါ။ လွလိုက္တာ နီမိုေလးေတြ သူတို႔ေတြက ေရေအာက္ထဲမွာေရကူးေနၾကတာမဟုတ္ဘဲ ေရေမွာ္ေလးေတြၾကားထဲမွာပါ ေနၾကတာပါ။ ေခါင္းေလးေတြထြက္လာလိုက္ျပန္၀င္သြားလိုက္နဲ႔ ၾကည့္ရတာ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးက လည္း ေရေအာက္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ေလး ေတာက္ပၿပီးဆဲြေဆာင္မႈရွိလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သေဘာက်လြန္းတာေၾကာင့္ တျခားေနရာေတြမသြားေတာ့ဘဲ NEMO ေလးေတြနားမွာပဲ ျပန္တဲ့အထိ ေနခဲ့ ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ျပည့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း NEMO ေလးေတြကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး စက္ေလွ ဆီ ျပန္ခဲ့ပါတယ္။

ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ tea time ဟိုတယ္က ဧည့္ခံတဲ့ မုန္႔ေတြစားၿပီး အနားယူပါတယ္။ လူက ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ ေလ ေရ ေန နဲ႔ထိထားေတာ့ အသားေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ကိုေလာင္ေနပါၿပီ။ လူလည္းနည္းနည္းေတာ့ ပင္ပန္းတယ္လို႔ ခံစားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ည DJ ရွိတယ္လို႔ သိလိုက္ရေတာ့ ကရခုန္ရတာ ႀကိဳက္တဲ့ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းသာသြားပါတယ္။

ညက်ရင္ ကဲႏိုင္ေအာင္ အခုေတာ့ ခဏနားမွ ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး အခန္းကိုျပန္ တေရးတေမာအိပ္ၿပီး အနားယူပါတယ္။ ည ၇ နာရီထိုးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ညစာစားဖို႔ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ DJ ရွိေတာ့ ညစာသိပ္မစားဘဲ နည္းနည္းပါးပါးေသာက္ၾကမယ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ထားၾက ပါတယ္။ 

ညစားစားမယ့္ေနရာေရာက္ေတာ့ ဒီေန႔ ညစာက BBQ party ပါတဲ့ ကိုယ္ႀကိဳက္တာကိုယ္ယၿူပီး ကင္စားရမွာေပါ့။ BBQ ႀကိဳက္တဲ့ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္ေျပသြားပါတယ္။ BBQ ေတြနဲ႔ အတူ pasta ကိုပါ တဲြထားေတာ့ Pasta သရဲကၽြန္ေတာ့အတြက္ ဒီည ညစာေလွ်ာ့စားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ညစာစားၿပီးေတာ့ ဟိုတယ္ ရဲ႔ unplugged live show အစီအစဥ္က စေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း vodka iced one basket မွာၿပီး live show အစီအစဥ္နဲ႔ အတူကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေသာက္တဲ့ အစီအစဥ္ကုိလည္း စတင္လိုက္ပါတယ္။ unplugged အဆိုေတာ္ေတြက English သီခ်င္း တ႐ုတ္သီခ်င္းေတြကို တစ္လွည့္စီ ဆိုၾကပါတယ္။ အသံေတြေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းၿပီး English သီခ်င္းေတြ ဆိုေတာ့လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ပီပီသသနဲ႔ ဆိုႏိုင္ၾကပါတယ္။ အဆိုေတာ္ေတြက တ႐ုတ္လုပ္လူမ်ိဳးေတြပါပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ ည ၁၀ နာရီခဲြေတာ့ Unplugged အစီအစဥ္ပီးဆံုးၿပီး DJ စပါတယ္။ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ေကာင္းေနၾကပါၿပီ။ စဖြင့္ခါစမွာ Dancing floor မွာလူသိပ္မရွိေပမယ့္ DJ ကိုယ္တိုင္ဆင္းလာၿပီးကတဲ့အခါမွာေတာ့ Dancing floor မွာလူျပည့္သြားပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ အားလံုးနဲ႔ အတူ dancing floor မွာ သြားကပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေသာက္ရင္းနဲ႔ ထိုင္ၾကည့္တာပဲၾကိဳက္တယ္ဆိုလို႔ ေနခဲ့ပါတယ္။

ည ၁၂ နာရီေက်ာ္ေတာ့ ငါတို႔ မနက္ ျပန္မွာ နားမွျဖစ္ေတာ့မယ္၊ လူကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး မူးေနၿပီဆိုေတာ့ အခန္းျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ Breakfast စား ၁၀ နာရီထုိးေတာ့ check out လုပ္ အမွတ္တရပစၥည္းဆိုင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ အမွတ္တရ ေသာ့ခ်ိတ္ေလးေတြ ၀ယ္ၿပီး ၁၁ နာရီထိုးေတာ့ Redang Island ကေနျပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ဒီတစ္ခါ Redang Island trip က ေတာ္ေတာ္ေလးအမွတ္တရမ်ားစြာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေငြကုန္ လူပင္ပန္းရက်ဳိးနပ္တဲ့ ခရီးတစ္ခုပါပဲ။ ေနာက္တစ္ခါက်ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးနဲ႔ အတူတူသြားမယ္လို႔လည္း ဆံုးျဖတ္မိပါေတာ့တယ္။

 

ဖိုးသား