အပတ္စဥ္ ေဝမွ်ခြင့္ရေနေသာ တရားေဒသနာေတာ္မ်ားအတြက္ အဖဘုရားသခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ကို ဦးစြာ ခ်ီးမြမ္းပါတယ္။ အသင္းေတာ္နဲ႔ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ေဝးကြာေနၾကတဲ႔ ျပည္တြင္းျပည္ပက ယံုၾကည္သူ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအပါအဝင္ ေလ႔လာလိုသူတိုင္းအတြက္ ဝိညာဥ္ခြန္အားႏွင့္ ဆာငတ္မႈ သက္သာဖို႔ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ခု တစ္ပတ္မွာလည္း ဆရာႀကီး ဦးေဇန ေဝငွထားတဲ႔ “သိလ်က္ႏွင့္ ဝန္မခံျခင္း၏ အက်ဳိး” ေဒသနာေတာ္ကို ေဝမွ်ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ဖတ္ၾကားနာသူတိုင္းအား ဘုရားသခင္ ေကာင္းႀကီးေပး၍ တည္ေဆာက္သူတိုင္းအား သာ၍ ေကာင္းႀကီးေပးပါေစ။ Amen!
ခ်စ္ေသာဓမၼမိတ္ေဆြ...
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အမိျမန္မာျပည္၏ ခရစ္ယာန္သာသနာသည္ ယခုအခါ အႏွစ္ႏွစ္ရာ နီးကပ္လာေလၿပီ။ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ အသင္းသူ/အသင္းသားတို႔သည္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို သိသင့္သေလာက္ သိခဲ႔ၾကေလၿပီ။ ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္းေျပာမလား၊ ခရစ္ယာန္ အသက္ရွင္ျခင္း ေဟာ မလား၊ ေခတ္ကာလ အပိုင္းအျခား သင္မလား၊ ေျပာတတ္ ေဟာတတ္ၾကေလၿပီ။ သို႔ေသာ္ လိုအပ္္ေနသည္ မွာ အသိသာ ရိွၿပီး လက္ေတြ႔ပိုင္းမွာ နာခံျခင္း၊ လိုက္ေလွ်ာက္ျခင္း မရိွျခင္းေပတည္း။
သို႔ျဖစ္၍ တစ္ခ်ိန္က ေဟရွာယေဟာဖူးေသာ အနာဂတ္စကားဟူမူကား သင္တို႔သည္၊ ၾကားလ်က္ပင္ အနက္ကို နားမလည္ဘဲ၊ ၾကားၾကလိမ္႔မည္။ ျမင္လ်က္ပင္ အာ႐ံုမျပဳဘဲ ျမင္ၾကလိမ္႔မည္။ (မႆဲ၊ ၁၃:၁၄)။ ဤစကားအတိုင္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယံုၾကည္သူမ်ား အသက္တာမွာ ျပည့္စံုေနေရာ့သလား စဥ္းစား စရာ ျဖစ္ပါသည္။
ခ်စ္ေသာဓမၼမိတ္ေတြမ်ား...
တကယ္ မသိ၍၊ မနာခံျခင္းသည္ သည္းခံစရာ၊ ခြင့္လႊတ္စရာ ရိွပါ၏။ သို႔ေသာ္ သိလ်က္ႏွင့္ ျမင္လ်က္ႏွင့္ မိမိမ်က္စိကို ပိတ္ေသာသူျဖစ္လွ်င္မူကား၊ အႏၲရာယ္ႀကီးလွေပ၏။
ယခုႏွစ္တြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ဘက္ကို ရက္ေပါင္း (၇၀) တိတိ ဧဝံေဂလိခရီး သြားခဲ႔ပါသည္။ ထိုလမ္းခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ၾက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားကို ဤအေၾကာင္း ဤအခ်က္ေဟာ ေျပာခဲ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တခ်ဳိ႕မွာမူ သမၼာက်မ္းစာသင္ၾကားေပးျခင္းကို နားလည္သေဘာေပါက္ပါလ်က္ႏွင့္ လက္မခံဘဲ၊ ရိွေနၾကသူ ေျမာက္မ်ားစြာ ရိွေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္။ တခ်ဳိ႕မွာ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၿပီးမွ ဆယ္ဖို႔တစ္ဖို႔ ေပးစရာမလို၊ အျပစ္ဝန္ခ်စရာမလို၊ ေတာင္းပန္စရာမလို၊ အျမဲဆုေတာင္းေနစရာမလို၊ မလို- မလို- ဝါဒ ကို ကိုင္ဆြဲၿပီး၊ သိသိႀကီးႏွင့္ ထင္ရာစိုင္းေနသူမ်ားလည္း ရိွေလသည္။
တခ်ဳိ႕မွာမူ ကယ္တင္ျခင္းဆိုသည္မွာ ယခုဘဝကတည္းက ရ မရ မသိႏိုင္။ ေသမွသိမည္ဟု ဆိုေနၾကသည္။ ကယ္တင္ျခင္းကို သေဘာေပါက္ေအာင္ သင္ၾကားေသာ္လည္း၊ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္မခံဘဲ၊ မိမိအက်င့္သီလ၊ ေကာင္းမႈကိုသာ မွီခိုအားကိုးေနသူမ်ားလည္း ရိွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုလူစားထဲမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း ပါမသြားမိေအာင္ သတိေပးလိုပါသည္။
တစ္ခ်ိန္က ပေရာဖက္ ေယရမိလက္ထက္မွာ စိတ္ခိုင္မာေသာ ရွင္ဘုရင္ တစ္ပါး ရိွေလသည္။ ထိုသူသည္ ေယာရိွမင္းႀကီး၏ သားေဇဒကိမင္း ျဖစ္ေလသည္။ တရံေရာအခါ ေဇဒကိမင္းႀကီးသည္ ယဇ္ပေရာဟိတ္တို႔ကို ေယရမိထံသို႔ ေစလႊတ္၍ ငါတို႔အဖို႔ ထာဝရဘုရားသခင္အား ဆုေတာင္းပါေလာ့ ဟု မွာလိုက္၏။ ထိုအခါ ေယရမိသည္ ေထာင္ထဲသို႔ မေရာက္ေသး။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ပေရာဖက္ ေယရမိထံသို႔ ေရာက္၍ သင္တို႔ကို စစ္ကူျခင္းငွာ လာေသာ ဖာေရာဘုရင္၏ ဗိုလ္ေျခတို႔သည္ သူတို႔ေနရင္း အဲဂုတၱဳျပည္သုိ႔ ျပန္သြားၾက လိမ္႔မည္။ ခါလဒဲလူတို႔သည္ လာျပန္၍၊ ဤၿမိဳ႕ကို တိုက္ယူၿပီးလွ်င္ မီး႐ိႈ႕ၾကလိမ္႔မည္။ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ အကယ္စင္စစ္ ခါလဒဲလူတို႔သည္ ငါတို႔ထံမွ ထြက္သြားၾကလိမ္႔မည္ဟု ဆို၍ ကိုယ္ကိုကိုယ္ မလွည့္စားၾကႏွင့္။ သူတို႔သည္ ထြက္၍ မသြားရၾက။ ထိုမွ်မက သင္တို႔ကို စစ္တိုက္ေသာ ခါလဒဲစစ္သူရဲအေပါင္းတို႔ကို သင္တို႔သည္ လုပ္ၾကံသျဖင့္၊ သူတို႔တြင္ ဒါဏ္ခ်က္ထိေသာသူသက္သက္ က်န္ႂကြင္းေသာ္လည္း သူတို႔အသီးသီး၊ မိမိတို႔ တဲ၌ ထ၍ ဤၿမိဳ႕ကို မီး႐ိႈ႕ရၾကလိမ္႔မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ မင္းမ်ားတို႔သည္ အမ်က္ထြက္၍ ေယရမိကို ႐ိုက္ၿပီးမွ စားေရးေတာ္ေယနသန္၏ အိမ္၌ ေလွာင္ထားၾက၏။ ထိုအိမ္ကို ေလွာင္အိမ္လုပ္ႏွင့္သတည္း (ေယရမိ၊ ၃၇:၃-၁၅)။
တဖန္ ေဇဒိကမင္းႀကီးသည္ လူကို ေစလႊတ္၍ ဗိမၼာန္ေတာ္၏ အတြင္းခန္းထဲသို႔ ေယရမိကို ေခၚၿပီးလွ်င္ သင္၌ တစ္စံုတစ္ခုကို ငါေမးျမန္းမည္။ အဘယ္အရာကိုမွ် မထိမ္မဝွက္ႏွင့္ဟုဆိုေသာ္၊ ေယရမိက အကၽြႏ္ုပ္ ေလွ်ာက္လွ်င္၊ အကၽြႏု္ပ္ကို မသတ္ဘဲ အမွန္ေနေတာ္မူမည္ေလာ။ အကၽြႏ္ုပ္သည္ အၾကံေပးလွ်င္၊ အကၽြႏ္ုပ္စကားကို နားေထာင္ေတာ္မူမည္ေလာ ဟု ေဇဒကိမင္းႀကီးကို ေမးေလွ်ာက္၏။ ထိုအခါ ေဇဒကိမင္းႀကီးကလည္း၊ ငါတို႔အသက္ရွင္ေသာသတၱဝါျဖစ္ေစျခင္းငွာ၊ ဖန္ဆင္းေသာ ထာဝရဘုရား အသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း သင့္ကို ငါမသတ္၊ သင့္အသက္ကိုရွာေသာ ထိုသူတို႔လက္သို႔ သင့္ကို ငါမအပ္ဟု ေယရမိအား တိတ္ဆိတ္စြာ က်ိန္ဆိုေလ၏။
ေယရမိကလည္း ဣသေရလအမ်ဳိး၏ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခ၊ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္မွဴးမတ္တို႔ထံ ထြက္သြားလွ်င္ အသက္ခ်မ္းသာရၾကလိမ္႔မည္။ ဤၿမိဳ႕ သည္လည္း မီး႐ိႈ႕ျခင္းႏွင့္ လြတ္လိမ္႔မည္။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္တို႔သည္ အသက္ ခ်မ္းသာ ရၾကလိမ္႔မည္။
သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္မွဴးမတ္တို႔ထံ ထြက္မသြားလွ်င္၊ ဤၿမိဳ႕ကို ခါလဒဲလူတို႔ လက္သို႔အပ္၍ သူတို႔သည္ မီး႐ိႈ႕ၾကလိမ္႔မည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္း သူတို႔လက္ႏွင့္ မလြတ္ရဟု ေဇဒကိကို ေလွ်ာက္ဆို၏ (ေယရမိ၊ ၃၈:၁၄-၁၈)။
ခ်စ္ေသာဓမၼမိတ္ေဆြ...
ေဇဒကိမင္းႀကီးသည္ ထာဝရဘုရား၏ အမိန္႔ေတာ္စကားကို၊ ေကာင္းမြန္စြာ သေဘာေပါက္ နားလည္ေသာ္လည္း၊ နာခံျခင္းမရိွ၊ မိမိစိတ္ႀကိဳက္အတိုင္း အသက္ရွင္ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းျဖစ္ခဲ႔ရေလသည္။ ေဇဒကိမင္းႀကီး နန္းစံကိုးႏွစ္၊ ဒသမလတြင္ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္ ေနဗုခဒ္ေနဇာသည္ ဗိုလ္ေျခအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ၊ လာ၍ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕ကို ဝိုင္းထား ၾက၏။ ယုဒရွင္ဘုရင္ ေဇဒကိမင္းႏွင့္၊ စစ္သူရဲအေပါင္းတို႔သည္ ထိုလူမ်ားကိုျမင္လွ်င္၊ ညအခါေျပး၍ ဥယ်ာဥ္ေတာ္လမ္းသို႔ လိုက္လ်က္၊ ၿမိဳ႕႐ိုးႏွစ္ထပ္စပ္ၾကား တံခါးျဖင့္ ထြက္ၿပီးလွ်င္ လြင္ျပင္သို႔ သြားၾက၏။ ခါလဒဲစစ္သူရဲတို႔သည္ လိုက္လ်က္ ေယရိေခါလြင္ျပင္၌ ေဇဒကိမင္းကို မွီ၍ ဖမ္းဆီးၿပီးမွ ေနဗုခဒ္ေနဇာ ရိွရာ ဟာမတ္ျပည္ရိဗလၿမိဳ႕သို႔ ေဆာင္သြားၾက၏။ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္သည္ ေဇဒကိမင္း၏အမႈကို စစ္ေၾကာစီရင္၍ ေဇဒကိသားတို႔ကို အဘမ်က္ေမွာက္၌ သတ္ေလ၏။ ယုဒမွဴးမတ္အေပါင္းတို႔ကိုလည္း သတ္ေလ၏။ ေဇဒကိမ်က္စိကိုလည္း ေဖာက္ၿပီးမွ သူ႔ကို ေၾကးဝါႀကိဳးျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ေလ၏။ ခါလဒဲ လူတို႔သည္လည္း နန္းေတာ္ႏွင့္ဆင္းရဲသားအိမ္တို႔ကို မီး႐ိႈ႕၍ ၿမိဳ႕႐ိုးကို ၿဖိဳဖ်က္ၾက၏။
ခ်စ္ေသာဓမၼမိတ္ေဆြ...
ဤေနရာ၌ ယုဒဘုရင္ ေဇဒကိသည္ ျဖစ္လာမည့္ အေျခအေနကို မသိ၍ မဟုတ္ပါ။ ေယရမိထံမွ တိက်ေသာ ထာဝရဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ရရိွၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေဇဒကိမင္းသည္
“လႊတ္ျခင္းအခြင့္ရိွသည္ဟု ဝန္ခံလ်က္ပင္၊ ကိုယ္တိုင္ ပုပ္ပ်က္ျခင္း၏ ကၽြန္ျဖစ္၏။ အဘယ္သို႔နည္းဟူမူကား လူကို ႏိုင္ေသာအရာသည္ လူ၏သခင္ျဖစ္၏။” (၂ေပ၊ ၂:၁၉)
တမန္ေတာ္ေပါလုက ဂလာတိအသင္းေတာ္ကို ဤသို႔ ေရးလိုက္၏။
“ညီအစ္ကိုတို႔ သင္တုိ႔သည္ လႊတ္ျခင္းအခြင့္ကို ရေသာသူ ျဖစ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္လည္း ဇာတိပကတိအား အခြင့္ကို ေပး၍ ထိုလႊတ္ျခင္းကို မသံုးၾကႏွင့္။” (ဂလာတိ၊ ၅:၁၃)
ခ်စ္ေသာမိတ္ေဆြ...
ေဇဒကိသည္ ထိုကဲ႔သို႔ေသာ ဆင္းရဲဒုကၡမွ လြတ္ရာလမ္းကို ရၿပီးေသာသူ ျဖစ္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ ေဇဒကိမင္းႀကီးသည္ ဘုရားစကားကို နားေထာင္မည့္အစား မိမိစည္းစိမ္၊ မိမိရာထူးမ်ားကို တပ္မက္ေသာေၾကာင့္၊ ေနာက္ဆံုးတြင္ ပ်က္စီးခဲ႔ရေလသည္။
ထိုနည္းတူစြာ ယေန႔ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္လည္း ခႏၶာကိုယ္သည္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ ဗိမၼာန္ ျဖစ္သည္ဟု သိၿပီး ဝန္ခံလ်က္ပင္၊ အရက္၊ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာမ်ား မွီဝဲလ်က္ရိွေသာ ယံုၾကည္သူမ်ား၊ ဘုရားသားသမီးမ်ားသည္ သမၼာအာဇီဝျဖင့္သာ အသက္ေမြးရမည္ဟု သိလ်က္ပင္ အရက္ေရာင္း၊ ထီထုိး၊ ေလာင္းကစား ျပဳေနေသာ ယံုၾကည္သူမ်ား၊ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္သာလွ်င္ ဘုရားသခင္ ႏွစ္သက္သည္ဟု သိလ်က္ျဖင့္ မယားငယ္ထားေနသူမ်ား၊ လက္ထပ္မဂၤလာေဆာင္ျခင္းျပဳၿပီး မွ အတူေနျခင္းသာလွ်င္ ဘုရားႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္ဟု သိလ်က္ပင္ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ဇာတိတပ္မက္ျခင္း၊ ကိေလသာလြန္က်ဴးျခင္းအားျဖင့္ အျပစ္ေသြးေဆာင္ျခင္း ခံေသာသူတို႔၏ ေနာက္ဆံုးရလဒ္သည္ ေဇဒကိ ကဲ႔သို႔ ဆိုးက်ဳိးသာရမည္အေၾကာင္း ခရစ္ေတာ္၏ ေမတၱာ၌ သတိေပးေဝငွလိုက္ပါသည္။
Posts
0 comments:
Post a Comment