အလိုေတာ္လမ္း၌ အသက္ရွင္ျခင္း (ေဒသနာေတာ္)

အပတ္စဥ္ ဆရာႀကီးမ်ားရဲ႕ တရားေဒသနာေတာ္မ်ားကို မွ်ေဝေပးခြင့္ရတာ ခုဆိုရင္ ငါးပတ္ေျမာက္ ရိွလာပါၿပီ။ အရမ္းလည္း ၾကည္ႏူးေက်နပ္ပါတယ္။ ဖတ္ၾကားနာသူတိုင္းလည္း အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ ဝိညာဥ္ခြန္အား ရရိွဆင္ျခင္ႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေန႔ ည မျပတ္ ဆင္ျခင္ ေအာက္ေမ႔ျခင္းျဖင့္ မဂၤလာျဖစ္ေစမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ နဲ႔ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာေတာ္ေတြလည္း ရရိွခံစားၾကရပါေစဗ်ာ။ ဒီတစ္ပတ္ကိုေတာ့ သိကၡာေတာ္ရဆရာႀကီး ေဒါက္တာ ဦးတင္ေမာင္ထြန္း ေဝငွခဲ႔တဲ႔ “အလိုေတာ္လမ္း၌ အသက္ရွင္ျခင္း” ေဒသနာေတာ္ကို မွ်ေဝေပးလိုက္ ပါတယ္။ ဖတ္ၾကားနာသူတိုင္းအား ဘုရားသခင္ အသစ္ေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ား ေပးပါေစ။ Amen!

ယေန႔လူအမ်ားစိတ္၌ ၾသတၱပၸစိတ္တြင္ သံပူႏွင့္ခတ္ျခင္းခံေနၾကရသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သခင္ေယ႐ႈ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရိွစဥ္အခ်ိန္ကာလကလည္း ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၊ က်မ္းျပဳဆရာ၊ ဇႏၵဳကဲတို႔ ၾသတၱပၸစိတ္၌ သံပူခတ္ျခင္းခံရၿပီး သခင္ေယ႐ႈ ကို ကားတိုင္တင္၍ သတ္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္ အားလံုးေသာသူမ်ား၌ ၾသတၱပၸစိတ္သံပူခတ္ျခင္း ခံၾကရသည္ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္သည္ လူတိုင္းအား မိမိႏွစ္သက္သည့္အတိုင္း လြတ္လပ္စြာ အသက္ရွင္ခြင့္ေပးထားပါသည္။ အလိုေတာ္လမ္း၌ အသက္ရွင္ႏိုင္သလို အခြင့္ေတာ္လမ္း၌လည္း အသက္ရွင္ခြင့္ရိွပါသည္။ အခြင့္ေတာ္လမ္းက ၾသတၱပၸ၌ သံပူခတ္ၿပီး အသက္ရွင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အလိုေတာ္လမ္းက ၾသတၱပၸစိတ္၏ သတိေပးမႈ၌ ဆင္ျခင္အသက္ရွင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကမၻာဦးက ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းျခင္း ခံရေသာ အာဒံႏွင့္ ဧဝ ၾသတၱပၸစိတ္၌ သံပူခတ္ျခင္း ခံရၾကသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူကို မိမိ၏ သ႑ာန္ႏွင့္အညီ ဖန္ဆင္းထားပါသည္။ လူ၌ရိွေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဘာဝသ႑ာန္ တူသည့္ ဓမၼာ႐ံုက ၾသတၱပၸျဖစ္သည္။ မိဘကို ႐ိုေသစြာျပဳရမည္ဟု ဆံုးမသြန္သင္ျခင္း မျပဳမီကပင္ ေကာင္းေသာအမႈ၊ မေကာင္းေသာအမႈ ခြဲျခား၍ သိသည္မွာ ၾသတၱပၸစိတ္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းေသာ အမႈ ျပဳသင့္သေလာ၊ မေကာင္းေသာ အမႈ ျပဳသင့္သေလာဟု ဆင္ျခင္ပိုင္းျခားသိျခင္းကို ၾသတၱပၸအားျဖင့္ သိေစပါသည္။

ဘုရားသခင္သည္ လူကို ဖန္ဆင္းၿပီးေနာက္ စားဖို႔ ပူစရာမလို၊ ေနဖို႔ပူစရာမလိုသည့္ အေျခ၌ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္အတြင္းတြင္ ေနရာခ်ထားပါသည္။ ၿပီးမွ ေကာင္းမေကာင္း သိကၽြမ္းရာအပင္၏ အသီးကို မစားဖို႔၊ စားလွ်င္ေသမည္ဟု သတိေပး မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူအား မိမိသဘာဝသ႑ာန္ႏွင့္ ဖန္ဆင္း၍ ဓမၼာ႐ံု၌ အသိတရားကို ေပးထားပါလ်က္ႏွင့္ အာဒံႏွင့္ ဧဝသည္ ၾသတၱပၸစိတ္ကို သံပူခတ္ခံ၍ စာတန္စကားကို ယံုၾကည္ၿပီး အသီးကို စားမိသျဖင့္ စားဖို႔ ေနဖို႔ ပူစရာမလိုသည့္ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္အတြင္း၌ လိုေလေသးမရိွေနရေသာ အေျခအေနမွ ဥယ်ာဥ္အျပင္သို႔ ႏွင္ထုတ္ျခင္း ခံရပါသည္။ အလိုေတာ္လမ္း၌ အသက္ရွင္ႏိုင္ဖို႔ရန္ အခြင့္အေရးႏွင့္ သတိေပးသြန္သင္မႈကို ခံရပါလ်က္ႏွင့္ အခြင့္ေတာ္လမ္းကို လိုက္မိသျဖင့္ ေအးေဆးစြာ ေနထိုင္ စားေသာက္ရေသာဘဝမွ နဖူးမွေခၽြးေျခမက်သည့္တိုင္ ပင္ပန္းစြာလုပ္ၿပီးမွ စားရေသာဘဝ သို႔ ေရာက္ရိွသြားပါသည္။ အာဒံႏွင့္ ဧဝတို႔ ႏွစ္ဦး ၾသတၱပၸစိတ္၌ သံပူခတ္ျခင္းကို ခံရ၍ အခြင့္ေတာ္လမ္းသို႔ လိုက္မိၿပီးမွ ကာဣန ႏွင့္ အာေျဗလ သားႏွစ္ဦးကို ရသည့္အခ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးစည္လည္း အတြင္းထဲ၌ ရိွေသာ ဓမၼာ႐ံုအားျဖင့္ အလိုေတာ္ကို သိခြင့္ရခဲ႔ၿပီးမွ ညီ အာေျဗလက ၾသတၱပၸ၏ သတိေပးမႈေနာက္ကို လိုက္၍ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ ယဇ္ကို ပူေဇာ္၍ ဘုရားသခင္၏ ပမာဏာျပဳျခင္းကို ခံခဲ႔ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ အစ္ကိုျဖစ္သူ ကာဣနက ၾသတၱပၸစိတ္၌ သံပူခတ္ျခင္းခံရ၍ အခြင့္ေတာ္လမ္းကို လိုက္ၿပီး မိမိစိတ္ႀကိဳက္ယဇ္ကို ပူေဇာ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ပမာဏျပဳျခင္းကို မခံရေသာ္လည္း ကာဣနက မေသ၊ အာေျဗလက အစ္ကိုက သတ္သျဖင့္ ေသရပါသည္။ ေလာကီတရားေပတံႏွင့္ တိုင္းပါက အာေျဗလက ႐ံႈးသကဲ႔သို႔ ေတြ႔ရေသာ္လည္း မ႐ံႈးပါ။ အေၾကာင္းမွာ ထာဝရဘုရား၏ အၾကံစည္ေတာ္ရိွ၍ ျဖစ္သည္။

ယေန႔ ေလာကႀကီးကို ၾကည့္ပါကလည္း မွန္ကန္စြာအသက္ရွင္သူမ်ားက ဒုကၡမ်ားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္ ပူစရာမလို၊ ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေတာ္၌ ထာဝရအခ်ိန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ အၾကံအစည္ေတာ္က အာေျဗလသည္ ေသလြန္ေသာ္လည္း တရားေဟာေသး၏ ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ (ေဟျဗဲ ၁၁:၄) မွန္ကန္စြာ အသက္ရွင္ေသာသူသည္ ထာဝရကာလ၌ အာမခံႏွင့္ အက်ဳိးအျမတ္က ရိွပါသည္။ ကာဣန၌ ထိုအာမခံ မရိွပါ။ အသက္ရွင္ေနေသာ္လည္း အျခားသူက သတ္မည္စိုး၍ ေျပးေနရေသာ အသက္တာျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ျပဳေလသမွ် မေအာင္ျမင္ပါ။ အသက္ရွင္ ေနရၿပီးမွ ျပဳေလသမွ် မေအာင္ျမင္ေသာအသက္တာက မည္မွ်ဆိုးလွပါသနည္း။ (ကမၻာ ၄:၁၄) ဘုရားသခင္ ေရွ႕ေတာ္၌ မည္သည့္အရာကမွ် အလဟႆမျဖစ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ေလာက၌ အသက္ရွင္ရာတြင္ တရားေပတံႏွင့္ မတိုင္းဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အေလးဂ႐ုျပဳ အသက္ရွင္ၾကဖို႔ လိုပါသည္။ အာေျဗလသည္ ေလာကအသက္၌ ဆက္၍ မရွင္ရေသာ္လည္း ရွင္သန္ခဲ႔ေသာေလာကအသက္တာ၌ ယံုၾကည္ျခင္းျဖင့္ အသက္ရွင္ခဲ႔ေသာေၾကာင့္ ယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္ ပံုသက္ေသယူစရာ ျဖစ္ခဲ႔ၿပီး ထာဝရ ရွင္သန္မႈ၌ အက်ဳိးကား ႀကီးလွေပသည္။ ကာဣန မူကား ေလာကအသက္သာ ဆက္၍ ရွင္ေနရေသာ္လည္း အ႐ံႈးႏွင့္ ရွင္သန္ေနရသည္။ ဘာစိုက္စိုက္ လုပ္သေလာက္ အက်ဳိးမခံစားရဘဲ၊ က်ိန္ျခင္းေအာက္၌ ပင္ပန္းစြာ ရွင္ခဲ႔ရသည္။ ယေန႔ေလာက၌ ထုိနည္းတူ အတၱႏွင့္ အား စိုက္ အသက္ရွင္ေနသျဖင့္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ မဂၤလာမျဖစ္ဘဲ၊ ပင္ပန္းျခင္း စိတ္မသက္မသာျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ႐ံႈးေနၾကသူ မ်ားစြာ ရိွေနၾကပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္၍ ၾသတၱပၸစိတ္၏ အေရးႀကီးမႈကို သိၿပီး အလိုေတာ္လမ္းကို ေရြး၍ အသက္ရွင္မိၾကဖို႔ လိုသလို အခြင့္ေတာ္လမ္းလည္း ရိွသည္ကို သိၿပီး သတိျပဳမိ၍ ေရွာင္ႏိုင္ဖို႔ လိုပါသည္။ “မတရားေသာသူသည္ မတရားျပဳသျဖင့္ ျပဳေစဦး၊ ညစ္ညဴးေစေသာသူသည္ ညစ္ညဴးေစဦး။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ေျဖာင့္မတ္ေစဦး၊ သန္႔ရွင္းေသာသူသည္ သန္႔ရွင္းေစဦး။” (ဗ်ာ ၂၂:၁၁) ယေန႔ေလာက၌ မတရားစြာ ျပဳေသာသူမ်ားစြာ ရိွပါသည္။ ေက်းဇူးျပဳျခင္းခံရပါလ်က္ ေက်းဇူးျပဳသူကို ျပန္၍ ဒုကၡေပးေသာသူ မ်ားစြာ ရိွၾကသည္။ ေနစရာမရိွ၍ အိမ္ေပးေနပါက ထိုအိမ္ကို အပိုင္သိမ္းလိုသူမ်ားစြာ ရိွၾကသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔ မျပဳေစလိုပါ။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ အသက္ရွင္လိုသူရိွပါက အသက္ရွင္ခြင့္ကုိ ဘုရား ေပးထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသူသည္ စိတ္ေအးၿငိမ္သက္မႈ မရိွသလို၊ ေကာင္းေသာ အက်ဳိးခံစားစရာ အခြင့္လည္း မရိွပါ။ ယေန႔ေခတ္က ဆိုးလွသည္ဟု ဆိုဘြယ္ ျဖစ္သည္။ အမ်ားေသာသူက ထိုသို႔ မတရားစြာ ျပဳၾကေသာသူမ်ားကို တားဆီးရမည့္အစား ထုိသူကို အားေပးေထာက္ခံ ၾကသည္။ ထိုသူ မမွားဟု ဆိုၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၌ အခ်ဳိ႕ေသာဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္၊ သံုးေယာက္ ယူထားၾကေသာ္လည္း မမွားဟု ခံယူထားၾကသည္။ ၾသတၱပၸစိတ္၌ သံပူခတ္ျခင္း ခံရ၍ ျဖစ္သည္။ ထိုသူတုိ႔ကို ေထာက္ခံေသာသူမ်ားလည္း ရိွၾကသည္။ ထိုလမ္းသည္ အခြင့္ေတာ္လမ္းျဖစ္သည္။ အခြင့္ေတာ္လမ္း၌ လိုက္လိုေသာ သူကိုလည္း လိုက္ခြင့္ေပးထားပါသည္။ သန္႔ရွင္းလိုေသာသူကိုလည္း သန္႔ရွင္းစြာ အသက္ရွင္ခြင့္ေပးထားပါသည္။ ထိုလမ္းက ၿငိမ္သက္ ဝမ္းေျမာက္ေသာ အသက္တာလမ္းျဖစ္သည္။

ယေန႔ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မည္သည့္လမ္း၌ အသက္ရွင္ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကပါသနည္း။ မိမိႏွစ္သက္သည့္ လမ္းကို ေရြး၍ ေလွ်ာက္ခြင့္ျပဳထားပါသည္။ မတရားေသာေမထုန္၊ မတရားေသာ စီးပြားျပဳေနၾကသည့္အထဲ ယေန႔အခ်ိဳ႕က အဓမၼလမ္း၌ ေလွ်ာက္ေနၾကသည္။ ယေန႔ မိမိ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို အလြဲျပဳ၍ အဓမၼျပဳၾကသည္။ အဓမၼအႏိုင္က်င့္ၾကသည္။ လုပ္ခြင့္ရိွေသာ္လည္း ဘုရားသခင္အလိုေတာ္ရိွေသာ အမႈမဟုတ္ပါ။ အဓမၼျပဳက်င့္ျခင္းအားျဖင့္ မည္သည့္အခါမွ် ေကာင္းက်ဳိး ခံစားရဖို႔ မရိွပါ။ အက်ဳိးရဖို႔ ေမွ်ာ္ေနရင္းႏွင့္ အ႐ံႈးေပၚေနမည္ျဖစ္သလို စိတ္ေပ်ာ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။ (ေယာ ၁၁) တြင္ လာဇ႐ုအမည္ရိွ လူငယ္တစ္ဦးသည္ ေသလြန္၍ သၿဂႋဳလ္ၿပီး ေလးရက္ ရိွၿပီျဖစ္သည္။ သခင္ေယ႐ႈ ထိုအရပ္သို႔ ေရာက္သြားၿပီး မာရိအား သင္၏ ေမာင္ မေသပါဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ သခင္ေယ႐ႈက မေသပါဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာ္လည္း လူက ေသၿပီး ေလးရက္ရိွ၍ ပုပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သခင္ေယ႐ႈ မိန္႔ေတာ္မူေသာ စကားကို ၾကားရေသာသူမ်ားက နားမလည္ႏိုင္ပါ။ သၿဂႋဳလ္ထားရာ အရပ္သို႔ ေရာက္လာၿပီးမွ ဂူဝ၌ ပိတ္ထားေသာ ေက်ာက္ကို ေရြ႕ေစၿပီးလွ်င္ လာဇ႐ု ထြက္၍ လာေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာအခါ လာဇ႐ုသည္ ပုဆိုးနံငယ္ႏွင့္ ရစ္ပတ္၍ ထြက္လာပါသည္။ လာဇ႐ု၏ မိသားစု သာမက အနီးဝန္းက်င္ရိွ လူအားလံုးကပါ သခင္ေယ႐ႈ၏ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးျခင္းကို ေတြ႔ၾကရပါသည္။ ထိုသို႔ တန္ခိုးႀငီးေတာ္မူေသာေၾကာင့္ လာဇ႐ုေသသည္မဟုတ္ဟု ဆိုခဲ႔ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ ဘုရားသခင္၏ အံ႔ၾသဖြယ္ တန္ခိုးႀကီးျခင္း သက္ေသကို ေတြ႔ျမင္ေသာသူမ်ား အခြင့္ေတာ္လမ္း၌ ေလွ်ာက္၍ အဓမၼအမႈျပဳေနၾကေသာသူမ်ားကို ေတြ႔ပါက မျငဴစူပါႏွင့္။ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ မည္သည့္အမႈကမွ် အလဟႆမျဖစ္ပါ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔က အလိုေတာ္လမ္း၌ ေလွ်ာက္ဖို႔ရန္သာ အားထုတ္ၾကပါ။ လာဇ႐ုသည္ ေသျခင္းမွ ရွင္ျပန္ထေျမာက္လာၿပီး အံ႔ၾသဖြယ္ တန္ခိုးေတာ္ကို ေတြ႔ရပါလ်က္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ႏွင့္ ဖာရိရိွတို႔အသက္တာ၌ အဓမၼစိတ္က စိုးမိုးေနသျဖင့္ ေရာမဘုရင္က အပ္ႏွင္းထားေသာ ဂုဏ္ပုဒ္၊ ရာထူး၊ အာဏာျပဳတ္မည္ စိုး၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ျငင္းပယ္ခဲ႔ၾကပါသည္။ ယေန႔ဘာသာေရးသမားမ်ား၌ အဓမၼစိတ္က ႀကီးလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ၌ ငါ႔နာမျဖင့္ သမုတ္ေသာ သူတို႔သည္ အဓမၼအမႈကို စြန္႔၍ ငါ႔မ်က္ႏွာကို ရွာလွ်င္ သူတို႔ ဆုေတာင္းသံကို ေကာင္းကင္ဘံုက နားေထာင္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ၾကားရေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္၍ လြန္ခဲ႔ေသာအခ်ိန္က ဘယ္လိုပင္ ေဝးေနပါေစ အေရးမႀကီးပါ။ ယေန႔ အသက္တာမ်ားကို စစ္ေဆး ဆင္ျခင္၍ အဓမၼအမႈမ်ားကို စြန္႔ၿပီး ႏွလံုးသားမွန္စြာ အလိုေတာ္လမ္း၌ ေလွ်ာက္ၾကဖို႔ လုိပါသည္။ ထိုသို႔ ျပဳၾကပါက အသက္တာ၌ မဂၤလာျဖစ္ခြင့္ ကိုယ္ေတာ္က ျပင္ဆင္ထားပါသည္။

“ေနာင္ကာလသည္ ခဲယဥ္းေသာကာလ ျဖစ္မည္ဟု သိမွတ္ေလာ့။ အဘယ္သို႔ နည္းဟူမူကား လူတို႔သည္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ခ်စ္ေသာသူ၊ ေငြကို တပ္မက္ေသာသူ၊… မိဘစကားကို နားမေထာင္ေသာသူ၊ ေက်းဇူးမရိွေသာ သူ၊ သန္႔ရွင္းျခင္း မရိွေသာသူ။” (၂တိ ၃:၁-၃) ေခတ္ကာလသည္ ေကာင္းလာဖို႔မရိွ၊ ဆိုးယုတ္ခဲယဥ္းလာဖို႔ သာရိွေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ လူတို႔သည္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ခ်စ္ေသာသူ၊ ေငြကိုတပ္မက္ေသာသူမ်ား မ်ားလာမည္ဟု သတိေပး ထားပါသည္။ အဓမၼသေဘာႏွင့္ အသက္ရွင္သူ အဘယ္ေၾကာင့္မ်ားလာရပါသနည္း။ ယခုလို အခြင့္အေရး ေနာက္တစ္ခါမရမည္ကို စိုး၍ ျပဳၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ တဒဂၤ ခဏ၊ သခၤါရအရာကိုသာ အာ႐ံုမစိုက္ၾကဘဲ ထာဝရအေရးကို ႏွလံုးသြင္း၍ အသက္ရွင္ပါက အဓမၼမႈမ်ားကို ေက်ာ္ႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ယေန႔ သန္႔ရွင္းျခင္း မရိွေသာသူ မ်ားလွသည္။ ခရစ္ယာန္အမည္ခံ၍ အျခားျပည္ပမွ ေရာက္လာေသာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ အေရျခံဳထားသူမ်ား ျမန္မာျပည္ ေရာက္လာၿပီးမွ မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္၊ သံုးေယာက္ ယူၾကသည္။ သူတို႔လာခဲ႔ေသာ ႏိုင္ငံ၌ မယားႀကီး ရိွသည္။ ထိုသို႔ ျပဳေနၾကပါလ်က္ရပါသည္။ ဘုရားသခင္က ခြင့္လႊတ္ၿပီးျဖစ္သည္ဟု သူတို႔က ဆိုၾကသည္။ ထိုသို႔ သန္႔ရွင္းျခင္းမရိွ ညစ္ညဴးစြာ အသက္ရွင္ေနၾကသည္ကို ဘုရားသခင္က ခြင့္ေပးထားျခင္းသည္ သက္ေသထူဖို႔ ျဖစ္သည္။ ယေန႔လူအမ်ားက အခြင့္အေရးရသည့္အေပၚ ဇာတိဖက္၍ အသက္ရွင္ေနၾကသည္။ အျခားသူမည္သို႔ ရိွရိွ၊ မိမိအက်ဳိးရိွလွ်င္ ၿပီးေရာဟု ဆိုကာ အသက္ရွင္ေနၾကသည္။ အျခားသူမ်ားမည္သို႔ အသက္ရွင္ေနပါေစ၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မည္သို႔ အသက္ရွင္မည္ကို ကိုယ္တိုင္ တစ္ဦးခ်င္းစီက ေရြးၾကဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။

အခြင့္ေတာ္လမ္း၌ မည္သူညစ္ညဴးစြာအသက္ရွင္ပါေစ။၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ က အလိုေတာ္လမ္းကိုသာ အေလး ဂ႐ုျပဳ၍ အာ႐ံုစိုက္ၾကဖို႔ လုိပါသည္။ ယေန႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ တရားေဟာဆရာမ်ားကိုလည္း မၾကည့္ၾကပါႏွင့္၊ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း အာ႐ံုမစိုက္ၾကပါႏွင့္။ ကိုယ္က်ဳိးကိုထိေသာေၾကာင့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းမွစ၍ ကိုယ္ေတာ္ကို သတ္ခ်င္ေနၾကေသာေၾကာင့္ အျခားသူကို အဘယ္ ဆိုဘြယ္ရိွပါသနည္း။ အံ႔ၾသဘြယ္တန္ခိုးႏွင့္ သက္ေသကို ျမင္ေနပါလ်က္ႏွင့္ အတၱက စိုးမိုးေနၿပီး ကိုယ္က်ဳိးကို အာ႐ံုစိုက္ပါက ကိုယ္ေတာ္ကို ျငင္းမိမည္ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ထိုသို႔ေသာ လူစုထဲ၌ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ပါႏိုင္သည္ကို သတိျပဳပါ။ မည္သည့္အခါ၌ ပါမည္နည္း။ အခြင့္ေတာ္ေနာက္သို႔ လိုက္ခ်င္ေသာသူက ပါလိမ္႔မည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အလိုေတာ္ႏွင့္ အခြင့္ေတာ္ကို အေလးဂ႐ုျပဳ ဆင္ျခင္ၾကပါ။ ဆာလံဆရာႀကီးက မိမိအသက္တာ အေတြ႔အၾကံဳအရ ကိုယ္ေတာ္၏ အလိုေတာ္ကို သိပါသည္။ “လူဆိုးတို႔ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စိတ္မပူႏွင့္။ မတရားသျဖင့္ ျပဳေသာသူကတို႔ကို မျငဴစူႏွင့္၊ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ မၾကာမျမင့္မီ ျမက္ပင္ကဲ႔သို႔ ရိတ္ျခင္းကို ခံရ၍ စိမ္းေသာပ်ဳိးပင္ ညိႇဳးႏြမ္းသကဲ႔သို႔ ျဖစ္ရလိမ္႔မည္။” (ဆာ ၃၇:၁-၂) လူဆိုးတို႔အေၾကာင္း ေၾကာင့္ စိတ္မပူႏွင့္ဟု သတိေပးထားပါသည္။ လူ႔သဘာဝအရ ဆိုရပါမူ လူဆိုးတို႔အတြက္ စိတ္ပူတတ္ပါသည္။ မဟုတ္တာ လုပ္မည့္သူကို ေတြ႔ပါက တာဝန္သိသူတစ္ဦးအေနႏွင့္ စိတ္ပူႏိုင္ပါသည္။ မတရားသျဖင့္ျပဳေသာ သူကို ျမင္ပါကလည္း မျငဴစူႏွင့္ဟု ဆိုထားပါသည္။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ မၾကာမျမင့္မီ ျမက္ပင္ကဲ႔သို႔ ရိတ္ျခင္းကို ခံရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ ထားပါသည္။ လူဆိုးတုိ႔ႏွင့္ မတရားေသာသူကို ျမင္သည့္အခါ လူ႔သဘာဝအရ စိတ္ပူတတ္၊ ျငဴစူတတ္ေသာ္လည္း ထို႔ထက္ပို၍ မလြန္က်ဴးမိဖို႔ သတိျပဳပါ။ ထာဝရကာလႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ပါက အႏွစ္ ၉၀ မတရားလုပ္လွ်င္ပင္ ဘာမွ်မဟုတ္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ကိုယ္ေတာ္က အခြင့္ေတာ္ကို ခြင့္ျပဳထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အလိုေတာ္က ဘုရားသခင္ ဆႏၵရိွေသာအရာ ျဖစ္ပါသည္။ အခြင့္ေတာ္က ဘုရားသခင္ဆႏၵရိွေသာ အရာမဟုတ္ပါ။ “ထာဝရဘုရားကို ခုိလံႈ၍ ေကာင္းေသာအက်င့္ကို က်င့္ေလာ့။ ျပည္ေတာ္၌ေန၍ သစၥာတရားကို က်က္စားေလာ့။ ထာဝရဘုရား၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းရိွေလာ့။ သို႔ျပဳလွ်င္၊ စိတ္ႏွလံုးအလို ျပည့္စံုရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူမည္။” (ဆာ ၃၇:၃-၄) မိမိအသက္က ေလာက၌ ခုႏွစ္ဆယ္၊ ရွစ္ဆယ္ ပိုမေနရ၊ သို႔ျဖစ္၍ မခံစားလိုက္ရပါက ႐ံႈးမည္ဟု ေတြးေကာင္းေတြးႏိုင္ပါသည္။ သခၤါရေပတံႏွင့္တိုင္းပါက မွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထာဝရေပတံႏွင့္ တိုင္းၾကဖို႔ လိုပါသည္။ ထာဝရကာလ၌ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္ေကာင္းေပးမည္ဟု ကတိေတာ္ ရိွပါသည္။ အလိုေတာ္ႏွင့္ အညီ ရွင္သန္ေလွ်ာက္လွမ္းသူမ်ားအတြက္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၾသတၱပၸ၏ သတိေပးမႈကို အေလးဂ႐ုျပဳပါ။ ဘုရားသခင္က ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေပးထားျခင္းသည္ အေၾကာင္းမဲ႔မဟုတ္ပါ။ သခၤါရက႑ကိုသာ ေတြးၾကဖို႔ရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အသက္တာက သခၤါရႏွင့္ မၿပီးပါ။ ထာဝရအထိဆက္၍ ရွင္ရမည္ကို ဆင္ျခင္ၿပီးမွ ေလာက အသက္တာ၌ အခြင့္ေတာ္လမ္္းကို ေရွာင္ၿပီး အလိုေတာ္လမ္း၌ အသက္ရွင္ျခင္းအားျဖင့္ ထာဝရက႑၌ ခံစားရမည့္အရာကို အာ႐ံုျပဳ၍ အသက္ရွင္ၾကဖို႔ရန္ ေမတၱာႏွင့္ အသိေပးေဝငွလိုက္ရပါသည္။