သူတို႔ခ်စ္ျခင္း အျပစ္ကင္းေစ...

ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၃၀) ရက္၊ ေသာၾကာေန႔ ညပိုင္းမွာ ပါတီပြဲေလး တစ္ခုလုပ္မယ္ဆိုတာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အပတ္ေတြကတည္းက ႀကိဳသိထားေပမယ္႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ မေတြ႔ၾကတာၾကာလို႔ စုၿပီး ေသာက္ေသာက္စားစား ပြဲေလးလုပ္မယ္လို႔ပဲ သိထားခဲ႔တာ။ ပြဲရက္မတုိင္ခင္ ႏွစ္ရက္ေလာက္အလိုမွ ဒီပြဲဟာ male couple ျဖစ္ေနၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္သူသက္တမ္း (၁) ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ ပြဲေလးဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။ male couple ဆိုေပမယ္႔ ဟိုးအရင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိၾကဖူးသလို မိန္းမလိုဝတ္စားထားတဲ႔ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ေယာက်္ားလိုဝတ္စားထားတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾက၊ တြဲၾကတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ေယာက္ခ်င္းကို ၾကည့္ရင္ မိန္းကေလးတိုင္း ခုျမင္ ခုႀကိဳက္ခ်င္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမာၾကည့္ေကာင္းၿပီး ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ရိွတဲ႔ သူႏွစ္ေယာက္ပါ။

သူတို႔ရဲ႕ ခ်စ္သက္တမ္းေလးေတာင္ (၁) ႏွစ္ျပည့္ပါၿပီလားလို႔ ေတြးမိ သြားတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားခဲ႔ၾကတဲ႔ အခ်ိန္ကို ေသခ်ာ မသိေပမယ္႔၊ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္က သၾကၤန္မွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သည္းသည္းလႈပ္ခ်စ္ျပ၊ ယုယေနျပ ၾကတာကို မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္က ဗံုးေတြ ဘာညာေၾကာက္ၿပီး မ႑ပ္မသြားဘဲ၊ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အိမ္မွာ စုၿပီး မုန္႔ေတြလုပ္၊ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြေဝ၊ အိမ္ေရွ႕ေလးမွာ လာသမွ်လူေတြကို ေရပက္၊ ခင္ရာခင္ေၾကာင္း နီးစပ္ရာ တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြကို အလည္လာဖို႔ေခၚ၊ မ႑ပ္နားခ်ိန္ မုန္႔လာစားဖို႔ ေျပာၿပီး၊ စကားေတြေျပာ၊ မုန္႔ေတြစား၊ Vodka ေတြေသာက္ၿပီး ေပ်ာ္ခဲ႔ၾကတာ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ပဲ ခုဆို တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္ႀကီးကို ေရာက္သြားၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္ သိရသေလာက္ ဒီလို male couple ေတြက အခ်စ္ျမဲခဲပါတယ္။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္၊ အခ်စ္ေတြ မ်ားတတ္ၾကတာမို႔လည္း HIV လို ကူးစက္ေရာဂါေတြအတြက္ လက္ညႇဳိးထိုးစရာ ျဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႔က ဒီလို တစ္ႏွစ္ခ်စ္သက္တမ္းအတြက္ အမွတ္တရပြဲေလး လုပ္တာျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက တျခားေတြ႔ဖူးေနၾက သာမန္စံုတြဲေတြလိုပဲ၊ ေအးတစ္ခါ ပူတစ္လွည့္ပါပဲ။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးေတာ့ ခ်စ္ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ဦးစလံုးဟာ ဆရာဝန္ေတြႀကီးပဲ ျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးက အသက္ ၄ - ၅ ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ကြာမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔လည္း ရြယ္တူလိုပါပဲ။ ႐ုပ္ပ်ဳိၾကတာလည္း ပါမွာေပါ႔။

ဒီႏွစ္ေယာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း စျဖစ္တာက အႀကီးတစ္ေယာက္ေပါ႔။ သူ႔ကို လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၆ ႏွစ္ေလာက္က စၿပီး သိကၽြမ္းခင္မင္ခဲ႔ရပါတယ္။ ကူညီတတ္တယ္။ အေျပာေကာင္းတယ္။ လူတိုင္းကို ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံတတ္တယ္။ ဆရာဝန္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္တာမို႔ ဉာဏ္ေကာင္းၿပီးသား။ သူ႔မွာ အျပစ္ဆိုစရာေလးက ခ်စ္သူေကာင္ေလးမ်ားျခင္းပဲ။ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔လည္း ႀကိဳက္ဖူးမယ္ ထင္ပါတယ္။ ၾကားဖူးလို႔ပါ။ အတိအက်ေတာ့ မသိပါဘူး။ သူဆိုလည္း တစ္ရက္တည္းကို ရည္းစားေပါင္း (၇) ေယာက္နဲ႔ စကားေတြေျပာ၊ က်ဴခဲ႔ဖူးတာကို သူေျပာလို႔ သိခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ဒီေလာက္ထိ ဆိုးတဲ႔ ေကာင္ေလးပါ။ အဲ... ေနာက္တစ္ေယာက္က်ေတာ့ မတူဘူးဗ်။ ေယာက်္ားေလးေရာ၊ မိန္းကေလးေရာ ရည္းစား တစ္ခါမွ မထားခဲ႔ဖူးေသးဘဲ၊ ခုမွ စၿပီး ဒီတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔မွ အခ်စ္ကို သိခဲ႔ရသူေလးပါ။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔။ ႏွစ္ေယာက္ၾကားက မတူညီခ်က္က အခ်စ္မွာ တစ္ခါတရံေတာ့ အေႏွာင့္အယွက္ေပးမယ္ဆိုတာကို သိသာေစပါတယ္။ တစ္ဦးက တစ္ဦးအေၾကာင္းကို သိထားလို႔ မယံုသကၤာစိတ္နဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မယ္။ တစ္ဦးကလည္း လြတ္လပ္တာကို ႀကိဳက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အျမဲ ညိႇယူရတယ္။ ၾကားတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြက ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားေတြေပါ႔ဗ်ာ။

မေန႔ညက သူတို႔ရဲ႕ ပြဲေလးမွာ ထူးထူးျခားျခား အစီအစဥ္ေလးအျဖစ္ တက္ေရာက္လာတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အမွတ္တရ စကားေလးေတြေျပာခုိင္းခဲ႔တယ္။ အသက္ကို စဥ္ၿပီး ေျပာခိုင္းေတာ့ ပြဲတက္တဲ႔ လူ ၂၀ ေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ၅ ေယာက္ေျမာက္ေလာက္ က်ေနတယ္။ ေရွ႕ကလူေတြ ေျပာသမွ်နဲ႔ မတူေအာင္ စဥ္းစားရတာရယ္။ သူတို႔ကို ေျပာမယ္႔ စကားမွာ အဓိပၸာယ္ေကာက္လြဲေစမွာမ်ဳိးနဲ႔ သူတို႔အခ်စ္ေရးကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစမယ္႔ စကားလံုးေတြကို ေရွာင္ရွားႏိုင္ဖို႔ စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ပဲ စဥ္းစားေနမိတယ္။ တကယ္ေျပာျဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္က်ေတာ့လည္း ကိုယ္႔စကားလံုးေတြကို ကိုယ္ျပန္ၿပီး သေဘာက်ေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ စသိတဲ႔ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို အားမနာတမ္း ေဝဖန္ပစ္လိုက္ၿပီးမွ သူ႔ရဲ႕ ဒီႏွစ္အတြင္း တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ လာတဲ႔ ေျပာင္းလဲမႈကို ခ်ီးမြမ္းစကားေလးဆိုၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ဆုေတာင္းေလးနဲ႔ အဆံုးသတ္လိုက္တယ္။ ႏႈတ္က ထြက္သြားတဲ႔ ဆုေတာင္းစကားေလးကေတာ့ “ခုလိုပဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်စ္ေတြ တည္တံ႔ႏိုင္ပါေစ” ေပါ႔။ ႏႈတ္ကထြက္သြားတဲ႔ ဆုေတာင္းစကားေလးနဲ႔ အတူ ရင္ထဲမွာ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းေနမိတာကလည္း “သူတို႔ခ်စ္ျခင္း အျပစ္ကင္းပါေစ”။

ဘာသာေရးကို ပိုၿပီး လုပ္ေဆာင္ျဖစ္လာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ဒီႏွစ္ပိုင္း က်မ္းစာ စာအုပ္ကို ခါတိုင္း ႏွစ္နဲ႔ မတူ ေတာ္ေတာ္ေလး ဖတ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ အဲဒီထဲက က်မ္းပိုဒ္ တခ်ဳိ႕ကို ဖတ္ၿပီး အခ်စ္ဆိုတာအတြက္ တုန္လႈပ္မိတယ္။ 

“ေယာက်္ားတို႔သည္လည္း မိန္းမႏွင့္ ဆက္ဆံျခင္း ပကတိ ထံုးစံကို စြန္႔၍ အခ်င္းခ်င္း ကိေလသာစိတ္ ပူေလာင္သျဖင့္၊ ရွက္ေၾကာက္ဘြယ္ေသာ အမႈကို ေယာက်္ားခ်င္းျပဳလ်က္၊ မိမိတို႔ မွားယြင္းျခင္းႏွင့္ အေလ်ာက္ မိမိတို႔ အျပစ္ဒဏ္ကို ခံရၾက၏။” - ေရာမၾသဝါဒစာ အခန္းႀကီး ၁၊ အခန္းငယ္ ၂၇ (ေရာမ၊ ၁:၂၇)

ေနာက္ထပ္လည္း က်မ္းပိုဒ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရိွပါေသးတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ေပါ႔။ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္တဲ႔ေနရာမွာ ကိေလသာ ဆက္ဆံျခင္းမပါဘဲ ခ်စ္ခင္ဖို႔ လိုတယ္လို႔ အၾကမ္းဖ်ဥ္း နားလည္မိပါတယ္။ male couple ေတြအတြက္ က်မ္းစာပါ က်မ္းပိုဒ္တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ၾကမ္းတမ္းေနတာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရင္ထဲက ဆုေတာင္းမိတာပါ။ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးခ်စ္ၾကတဲ႔အခါ ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ရင္ထဲက အခ်စ္ရဲ႕ အင္အားက ႀကီးမားပါတယ္။ အဲဒီအခ်စ္ဟာ အျပစ္တစ္ခု ေမြးဖြားဖို႔အတြက္ဆိုရင္ စဥ္းစားဆင္ျခင္စရာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားဟာ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းကို က်မ္းစာထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီလို တကယ္ရင္ခုန္ခ်စ္မိၾကတဲ႔သူေတြအတြက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ နဲ႔ ကိေလသာ လြန္ဆြဲတဲ႔အခါမွာေတာ့ စဥ္းစားစရာေတြေပါ႔။

ဟိုးအရင္တုန္းက မျမင္ရဖူးတဲ႔ စံုတြဲေလးေတြကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တစ္ပတ္ ခဏေလွ်ာက္လုိက္ရင္ေတာင္ ျမင္ေန ရၿပီ။ လမ္းေတြေပၚမွာ လက္ခ်င္းတြဲၿပီး ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးသြားေနၾကတာ။ ဘက္စ္ကားေပၚမွာ အနမ္းမိုးေတြ ေဝဆာေနၾကတာ။ ပန္းျခံနဲ႔ အဆိုးဆံုးက သၾကၤန္မ႑ပ္ေတြေပၚမွာ ေတြ႔ေနရတာ။ ေနာက္ ပိုၿပီးထူးျခားတာကို အခ်င္းခ်င္းကိုပဲ လုိက္မိတ္ဖြဲ႔ၿပီး ရည္းစားစကား ဆိုေနတာ။ ဒီလို ပြင့္လင္းရဲတင္းလာတဲ႔ အေျခအေနမွာ ကိုယ္႔ရဲ႕ ကိေလသာတဏွာအတြက္ မဟုတ္ဘဲ တကယ္ ရင္ထဲက ခ်စ္ခင္ေနၾကတဲ႔ သူတိုင္းကိုေတာ့ ဒီေနရာေလးကေန လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းေပးေနမိပါတယ္။

“သူတို႔ခ်စ္ျခင္း.... အျပစ္ကင္းေစ....”

သီဟလုလင္