ငယ္ငယ္က သိခဲ႔တဲ႔ ဘ နဲ႔ ဝ ဟာ ေက်ာင္းဖတ္စာထဲမွာ
က်န္ရစ္ရင္း… က်န္ရစ္ရင္း… နဲ႔
ငါဟာ
ဘဝ ကို ခုခ်ိန္မွာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္တတ္ခဲ႔ၿပီ။
ျခစ္တတ္ျခင္းနဲ႔ စခဲ႔တဲ႔ ငါ႔လက္ေရးဟာလည္း ဗလာစာအုပ္ေတြထဲ
က်န္ရစ္ရင္း… က်န္ရစ္ရင္း… နဲ႔
ငါဟာ
အခ်စ္ ကို ခုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိတတ္ေနခဲ႔ၿပီ။
နားလည္ခဲ႔သမွ် အရာအားလံုးအတြက္
ခံစားစရာ တစ္စံုတရာ ၾကံဳလာခဲ႔ရင္
မ်က္ရည္မက်တတ္ေအာင္လည္း ငါ အံ႔ႀကိတ္ခံတတ္ေနၿပီပဲ။
ဒါဟာ ဘဝ ဆိုတာလား…
ဒါဟာပဲ အခ်စ္ ဆိုတာလား…
ၾကံဳရသမွ် အေကာင္းလို႔ စိတ္ထဲမွတ္ယူရင္း၊ ခံႏိုင္ရည္ေမြးခဲ႔တဲ႔
ငါဟာ
အားေပးမယ္႔သူကိုေတာ့ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ။
သီဟလုလင္
(ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔၊ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္)
မွတ္ခ်က္။ ။ ဟိုးတုန္းက ေရးထားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေလး စာအုပ္စင္ရွင္းရင္း ျပန္ေတြ႔လို႔ အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္ထဲက တခ်ဳိ႕ကဗ်ာေလးေတြ ျပန္တင္ျဖစ္တာပါ။
Posts
2 comments:
i like it much bro...:) :) may God bless u
thank you so much Nyi Lay! :) God Bless u too.
Post a Comment