လင္းလက္ခဲ႔တဲ႔ လမ္းျပၾကယ္ (Ted Koppel)

(“အၾကံေကာင္းရင္ တစ္ခ်က္၊ အမွီေကာင္းရင္ တစ္သက္” ဆိုတဲ႔ ဆို႐ိုးစကားေလးနဲ႔ မ်ဳိးဆက္သစ္တို႔ကို ဆံုးမခဲ႔ၾကတာ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ေရွးထံုးအစဥ္အလာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်က္တည္းသာ ျဖစ္ေပမယ္႔ အၾကံေကာင္းဆိုရင္ ေရႊေၾကာႀကီးေတြ႔သလို ျဖစ္မယ္၊ အရိပ္ေကာင္းေကာင္းမွာ မွီလိုက္ရရင္လည္း တစ္သက္တာ လံုျခံဳေအးခ်မ္းႀကီးပြား ထြန္းကားမယ္ေပါ႔။ “အၾကံေကာင္းရင္ တစ္ခ်က္” ဆိုတဲ႔ ဆံုးမစကားက ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီဆံုးမစကားကို သိေတာ့ သိပါရဲ႕၊ တစ္သက္လံုး စိတ္ကူးထုတ္လာတာ ခုထိ ဘာအၾကံေကာင္းမွ မထြက္ေသးဘူးဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အၾကံေကာင္း တစ္ခ်က္ကို အားကိုးထိုက္သူ တစ္ဦးဦးဆီက ရလိုက္တာမ်ဳိးက ပိုၿပီး အဆင္ေျပတတ္ပါတယ္။ ဆရာသမား၊ မိဘေဆြမ်ဳိး စတဲ႔ အားကိုးထိုက္သူေတြဆီက အၾကံေကာင္းတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဘဝလမ္းေၾကာင္းေျပာင္းၿပီး ႀကီးပြားလင္းလက္သြားတဲ႔ ဥပမာေတြကို တင္ျပလုိက္ပါတယ္။)

Ted Koppel

Nightline အစီအစဥ္မွဴး

ABC အသံလႊင့္ဌာန

“ျမတ္ႏိုးတာလုပ္”

၁၉၅၀ ကေန ၁၉၇၀ ႏွစ္ပိုင္းေတြမွာ နယူးေယာ့ခ္ၿမိဳ႕မွာ သိပ္နာမည္ႀကီးတဲ႔ ေရဒီယို သတင္းေထာက္ တစ္ေယာက္ ရိွခဲ႔ပါတယ္။ ဒင္နီမီးနန္ တဲ႔။ ေရွး အိုင္ရစ္ရွ္ပံုစံ သတင္းေထာက္ေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္က ဘြဲ႔ရၿပီးခါစ အသက္က ၂၂ ႏွစ္။ ဒင္နီလုပ္တဲ႔ WMCA မွာပဲ Copy Boy ဆိုတဲ႔ ဧရာမ ရာထူးႀကီးနဲ႔ ဝင္အလုပ္လုပ္တယ္။ ခိုင္းသမွ် လုပ္ရတာပါပဲ။ ဒင္နီက သေဘာေကာင္းတယ္။ ဆရာစား မခ်န္တတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က သတင္းေထာက္ျဖစ္ခ်င္ေနမွန္း သိေတာ့ သူ႔သတင္းလိုက္ရာကို ႏွစ္ခါ - သံုးခါ ေလာက္ ေခၚသြားဖူးတယ္။ တစ္ေန႔ ဘီယာဆိုင္မွာ ထုိင္ၾကရင္းနဲ႔ “မင္းရဲ႕ ဘဝရည္မွန္းခ်က္က ဘာလဲ” လို႔ ေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ ဝင္ခ်င္တယ္။ တစ္ေန႔က်ရင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ျဖစ္ဖို႔ေတာင္ မွန္းရင္မွန္းမယ္ လို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ဒင္နီက ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုခု ၾကမ္းၾကမ္း႐ိုင္း႐ိုင္း ေျပာလိုက္မိသလိုမ်ဳိး နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ပါတယ္။ “မင္း အမတ္ျဖစ္လည္း ခပ္တံုးတံုးအမ်ဳိးအစားပဲ ျဖစ္မွာပါ။ မင္းဟာ သတင္းေထာက္ ေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ဘဝထက္ သတင္းေထာက္ ဘဝကို မင္း ပိုေပ်ာ္မွာပါ။ ကိုယ္ကၽြမ္းက်င္တာလုပ္၊ ကိုယ္ျမတ္ႏုိးတာပဲ လုပ္၊ မင္းၾကည့္ရတာ သတင္းစာသမားဘဝကို ျမတ္ႏိုးပံုပါပဲ” လို႔ သူက ဆံုးမပါတယ္။

အဲဒီဘဝမွာပဲ ေပ်ာ္ေနခဲ႔တာ အခုဆို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရိွခဲ႔ပါၿပီ။

ေက်ာ္ေစာမင္း

Credit: လင္းလက္ခဲ႔တဲ႔ လမ္းျပၾကယ္